คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 981

“แคธี่ เคธี่...”

ราวกับว่าฌอนไม่ได้ยินแคทเธอรีน เขายังจูบเธออย่างตะกละตะกลามต่อไปราวกับว่ามันเป็นจูบสุดท้ายของพวกเขาก่อนที่จะแยกจากกัน

แคทเธอรีนรู้สึกตกใจกลัว และเธอก็นิ่งงันไปเลยจากการจูบของเขา

เขาปล่อยเธอก็เมื่อเธอเกือบหายใจไม่ออกจากนั้นก็กอดเธอไว้แน่น

“แคธี่ ผมต้องไปแล้วเพราะเรื่องสำคัญบางอย่าง” ฌอนพูดเสียงแหบแห้งที่ข้างหูของเธอ

แคทเธอรีนผงะถอยไปข้างหลัง ทั้งร่างกายเธอผ่อนคลายลงและน้ำเสียงของเธอเรียบเฉยเย็นชา “ดีเลย รีบ ๆ ไป ยังไงซะในทุกวันนี้ฉันก็ไม่อยากเจอคุณอยู่แล้ว”

"ผมจะกลับมาโดยเร็วที่สุด" ฌอนงับหูเธอเบา ๆ

เธอรู้สึกราวกับว่าไฟฟ้าไหลผ่านทั่วร่างเธอ แต่เธอไม่สามารถผลักเขาออกไปได้เลย

"รอผมนะครับ"

ฌอนปล่อยเธอไป หลังจากจ้องมองเธอด้วยสายตาที่ลีกล้ำของเขาเนิ่นนานกว่าสิบวินาที เขาก็หันหลังและออกจากห้องน้ำไป

แคทเธอรีนที่ยืนอยู่ใต้ฝักบัวยังคงตกตะลึงไม่จางหาย

เธอไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นอะไรไป เขาจะจากไปแค่ช่วงระยะหนึ่งเอง เขาต้องทำให้ดูเหมือนราวกับว่าพวกเขาจะต้องพลัดพรากจากกันไปตลอดกาลด้วยเหรอ?

...

หกชั่วโมงต่อมา เครื่องบินส่วนตัวของฌอนแล่นลงจอดที่แคนเบอร์รา

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน