คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 480

“เหมือนกันกับฉัน?”

ดูเหมือนว่าเขาจะไปที่นั่นเพื่อถามเกี่ยวกับการส่งตัวพ่อเธอไปที่สหรัฐอเมริกาเหมือนกัน

ดังนั้น ทัง โรลชูว จึงถามออกไปตรง ๆ “คุณหมอว่าอย่างไรบ้างคะ?”

“เขาไม่แนะนำนะ”

เพียงแค่คำพูดง่าย ๆ สามารถอธิบายทุกอย่างได้ชัดเจน

“ทำไมล่ะคะ?” ทัง โรลชูว ถามขึ้นด้วยความกระวนกระวาย

“เนื่องจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ ทำให้ร่างกายของพ่อคุณอ่อนแอยิ่งกว่าแต่ก่อน เรากังวลว่าการเดินทางไกลจะกระทบต่อสุขภาพของพ่อคุณ”

ได้ยินบทสนทนาที่พวกเขาคุยกัน คุณหมอจึงออกมาตอบคำถามของ ทัง โรลชูว แทน ลู ชินจิน

“แต่ถึงกระนั้น พ่อของฉันก็จะไม่มีวันฟื้นขึ้นมาถ้าเราไม่ส่งเขาไปที่สหรัฐอเมริกา” ทัง โรลชูว ขึ้นเสียง

“ใจเย็น ๆ ก่อนนะ ชูวชูว” ลู ชินจิน กอดไหล่เธอไว้อย่างปลอบโยน

ทัง โรลชูว สูดลมหายใจเข้าลึก “แล้วเรื่องของพ่อฉัน คุณหมอ? คุณมีหนทางรักษาอย่างไรก็บ้าง?”

“เราจะทำการรวบรวมตัวเหล่าคุณหมอเฉพาะทาง เพื่อปรึกษาถึงหนทางการรักษาท่านผู้อาวุโสทังแน่นอน”

ถึงแม้เขาจะสัญญาเช่นนั้น ก็ยังไม่ใช่เครื่องยืนยันว่าพ่อของเธอจะได้รับการรักษาอย่างเต็มที่

อย่างไรก็ตาม ถ้าอาการของพ่อเธอแย่ลงระหว่างทางบินไปสหรัฐอเมริกา เธอคงจะเกลียดตัวเองอย่างมากที่ส่งเขาไป

คิดได้ดังนั้น…

“ก็ได้ค่ะ ฉันเชื่อใจคุณ”

ทัง โรลชูว ตกลงที่จะให้ ทัง ซอง รักษาตัวต่อที่โรงพยาบาล

…

…

หลังจากส่งพี่สะใภ้ที่โรงพยาบาล ลู เซียวเหยา รีบบึ่งรถไปที่คฤหาสน์ตระกูลหยิง

เขาจอดรถที่ข้างถนนตรงกันข้ามกับคฤหาสน์ตระกูลหยิง ก่อนจะโทรหา หยิง เสี่ยวเซียว

เมื่อ หยิง เสี่ยวเซียว รับสาย เขาพูดขึ้น “ผมถึงแล้ว คุณออกมาได้”

หยิง เสี่ยวเซียว ไม่ได้พูดอะไร ก่อนวางสายไปในทันที

หลังจากนั้นไม่นาน ประตูคฤหาสน์ตระกูลหยิงก็ถูกเปิดออก ร่างโปร่งปรากฏแก่สายตา ลู เซียวเหยา

ลู เซียวเหยา สตาร์ทรถ ขับวนอ้อมเพื่อมาจอดข้าง ๆ เธอ

หยิง เสี่ยวเซียว ชะงักไปเล็กน้อยกับความเป็นสุภาพบุรุษของเขา ก่อนจะเปิดประตูและเข้าไปนั่งในรถ