ความรักสีคราม นิยาย บท 1103

ฮันน่านึกไม่ถึงว่าวิโนน่าจะตอบโดยไม่ลังเลสักนิด ช่างดีเหลือเกินที่อายุยังน้อย เด็ดเดี่ยว และปราศจากความกังวลใดๆ

“เยี่ยม! วางใจเถอะว่าฉันจะดูแลเธออย่างดี”

ขณะที่ทั้งคู่กำลังจะเข้าห้องประชุม ฮันน่าพูด “ฉันจะแจ้งคุณดิฌง เข้าไปข้างในกันก่อน”

เสียงพูดคุยซุบซิบเริ่มหายไปเมื่อมีคนเข้ามาในห้องประชุม สุดท้าย บ็อบก็เดินเข้ามา

พนักงานทุกคนอยู่ที่นี่ ยกเว้นเพียงสองสามคนที่ต้องประจำหน้างาน บ็อบกระแอมให้ลำคอโล่งและตั้งต้นประกาศเสียงดัง “ผมให้ทุกคนมารวมตัวกันที่นี่ในวันนี้ก็เพราะมีบางเรื่องที่ต้องแจ้งให้ทราบ”

เขาหยุดพูดไปช่วงสั้นๆ เพื่อให้แน่ใจว่าทุกคนกำลังตั้งใจฟังและจับตามองเขาอยู่ “หลังจากมีการหารือกันอย่างถี่ถ้วนระหว่างทุกฝ่ายกับหัวหน้าบรรณาธิการ ทางบริษัทได้ตัดสินใจแต่งตั้งให้ฮันน่า ยัง เป็นรองหัวหน้าทีม”

ได้ยินแบบนั้น บรรดาพนักงานต่างสบตากันอย่างสงสัยและพึมพำซุบซิบ “นี่ นายคิดยังไงกับเรื่องนี้? เธอได้เลื่อนตำแหน่งเพราะฟาเบียนหรือเปล่า?”

“อะไรนะ? ข่าวของนายน่ะตกยุคแล้ว ไม่รู้เหรอว่าตอนนี้เธอกำลังคั่วกับทายาทตระกูลแจ็คสัน?”

“จริงน่ะ? เธอมีดีอะไรถึงมัดใจผู้บริหารได้ทุกคน?”

ฮันน่าได้ยินเสียงซุบซิบเหล่านั้น แต่ไม่แยแส อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด เรารู้ตัวเองดี

“เงียบ!” บ็อบคำราม หงุดหงิดมากกับเสียงอึกทึกที่เกิดขึ้น

ไม่ช้าฝูงชนก็เงียบและรอให้บ็อบพูดต่อ

“ฮันน่าอยู่ในบริษัทมากว่าสองปีแล้ว พวกเราได้เห็นการทำงานหนักและความทุ่มเทในแต่ละงานของเธอ สำหรับผม เธอสมควรได้รับการเลื่อนตำแหน่งอย่างยิ่ง”

ตลกชะมัด! ใครจะกล้าวิจารณ์การตัดสินใจของบริษัทออกมาในที่ประชุม? ไม่มีใครกล้าพอจะปริปาก การตั้งคำถามถึงความน่าเชื่อถือในการเลื่อนตำแหน่งของฮันน่ายิ่งไม่ต้องพูดถึง ทำแบบนั้นจัดว่าบรมโง่

รู้ดีว่าหัวหน้าบรรณาธิการมีความเห็นแบบนั้น บรรดาพนักงานจึงปิดปากเงียบและปกปิดความรู้สึกไม่เห็นด้วยเอาไว้

เมื่อเห็นว่าไม่มีใครคัดค้าน บ็อบเดินออกจากห้อง

ฮันน่านึกเคืองขณะมองร่างที่กำลังจากไป คุณดิฌง คุณช่างมีน้ำใจเหลือเกินที่แจ้งข่าวเสร็จแล้วก็ผลุนผลันออกไป ทำไมไม่พาฉันไปด้วย? คนในทีมน่ะกลัวคุณ ไม่ใช่ฉัน…

เป็นอย่างที่ฮันน่าคิดไว้ ทันทีที่บ็อบออกจากห้อง ความเห็นต่างๆ นานาก็ถาโถมเข้าใส่เธอ

“ฮันน่า ทำไมถึงทำกับพวกเราแบบนี้? เราอาจไม่ได้เป็นเพื่อนรักกัน แต่ก็เป็นเพื่อนร่วมงานที่ไม่เคยมีเรื่องขัดแย้ง ตอนนี้เธอคิดว่าพวกเราจะยังทำงานที่นี่ต่อไปได้เหรอ?” ผู้หญิงคนหนึ่งลุกขึ้นยืนและแผดเสียงใส่ฮันน่า