ความรักสีคราม นิยาย บท 114

ฟินนิคขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่เขาตัดสินใจที่จะไม่เซ้าซี้เรื่องนี้ “ดึกป่านนี้แล้ว คุณจะไปไหน”

“ไปซื้ออาหารเย็นให้แม่ค่ะ”

"อาหารเย็น เวลานี้นะเหรอ” ฟินนิคขมวดคิ้ว “ตอนนี้คุณไม่มีทางหาร้านอาหารได้หรอก”

“ฉันกะว่าฉันจะไปซื้อวัตุดิบบางอย่างจากซูเปอร์มาร์เก็ต” เพราะที่บ้านไม่มีอะไรเลย ฉันเลยว่าจะซื้อวัตถุดิบบ้างและทำอาหารง่ายๆ ให้แม่

ฟินนิคมองไปที่วิเวียนและไม่รู้จะพูดอะไรดี

บางครั้ง เธอแสดงตัวว่าเป็นผู้หญิงแกร่ง แต่บ่อยครั้งที่เธอเป็นแค่เด็กผู้หญิงที่ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับโลกใบนี้ เธอดูแลตัวเองยังไม่ได้ด้วยซ้ำ แล้วเธอจะดูแลแม่ของเธอได้ยังไง

“โนอาห์” ฟินนิคโทรศัพท์ทันที “ไปที่โรงแรมใกล้เคียงและขอให้ครัวของพวกเขาทำอาหารให้”

วิเวียนตกตะลึงและห้ามเขาทันที “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะทำอาหารเอง”

“ นี่มันสี่ทุ่มกว่าแล้ว คุณอยากให้แม่คุณรอให้คุณทำอาหารนี่นะ” ฟินนิคเลิกคิ้ว “อย่าลืมสิว่าเธอยังไม่สบายอยู่”

วิเวียนพูดไม่ออกหลังจากได้ยินสิ่งที่เขาพูด

เธอรู้ว่ามันดึกแล้ว แต่เพราะว่าเธออยู่คนเดียว เธอจึงทำได้ทีละอย่างเท่านั้น

แทนที่จะแสดงท่าทีแข็งกระด้าง เธอตัดสินใจยอมแพ้เพื่อเห็นแก่แม่ของเธอ เธอยอมรับข้อเสนอของเขาด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล “ขอบคุณค่ะ”

ในที่สุดสีหน้าของฟินนิคก็สดใสขึ้นเล็กน้อย “ไปกันเถอะ เรากลับบ้านกัน”

“คุณอยากไปที่บ้านฉันมั๊ย” วิเวียนลังเลอีกครั้ง

“เว้นแต่ว่าคุณไม่อยากให้ผมไป” ฟินนิคมองไปที่ผู้หญิงที่รู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที “คุณคิดว่าผมจะยืนขาแข็งรอโนอาห์อยู่ที่นี่เหรอ”

วิเวียนหน้าแดงขึ้นมาทันทีและพาเขาเข้าไปในอาคาร

หลังจากก้าวออกจากลิฟต์ วิเวียนเปิดประตูให้ฟินนิคเข้าไป เขาแปลกใจที่เห็นว่าบ้านรกรุงรังแค่ไหน

“ขอโทษที่บ้านรกมากค่ะ ฉันเพิ่งกลับมาและไม่มีเวลาทำความสะอาดบ้าน” วิเวียนรู้สึกกระดากอายอย่างมาก เธอเริ่มเก็บข้าวของ

แต่ทุกครั้งที่เธอพยายามใช้มือเก็บของขึ้นมา เธอจะรู้สึกเจ็บปวดที่บาดแผล “โอ๊ย”

ทีแรก เธอรู้สึกซาบซึ้งในความมีน้ำใจของเขามาก แต่ในไม่ช้า เธอก็จำได้ถึงบางสิ่งที่ทำให้ความ รู้สึกของเธอหายวับไปในอากาศ

เธอจำได้ว่าทำไมเธอถึงออกจากบ้านพักของนอร์ตัน

ทั้งหมดเป็นเพราะสร้อยคอของเขา และมันเป็นสิ่งที่ก่อกวนหัวใจเธอด้วยเช่นกัน

เธอเบือนหน้าหนีทันทีและตัดสินใจที่จะไม่จดจ่ออยู่กับฟินนิคอีกต่อไป

เลิกไร้สาระได้แล้ว วิเวียน วิลเลี่ยม ผู้ชายทรงเสน่ห์คนนี้จะไม่มีวันเป็นของเธอ หยุดฝันได้แล้ว

ระหว่างที่ฟินนิคกำลังจัดบ้านให้เป็นระเบียบ มีเสียงแผ่วเบาดังออกมาจากในห้องว่า “มีใครอยู่ที่นี่หรือเปล่า”

ในตอนแรกวิเวียนถึงกับผงะไป แต่ไม่นานก็รู้ว่าเป็นราเชลที่งีบหลับไปสักพักและเพิ่งตื่น

เพื่อป้องกันไม่ให้ราเชลเห็นฟินนิคที่กำลังเดินอยู่รอบบ้าน วิเวียนจึงไปที่ห้องราเชลทันที

“หนูปลุกแม่หรือเปล่าคะ” วิเวียนเห็นว่าราเชลกำลังนั่งอยู่บนเตียงแล้วจึงเดินเข้าไป “หนูขอให้ใครบางคนไปซื้ออาหารให้แม่ แม่จะได้ทานอาหารเย็นในไม่ช้า”