ความรักสีคราม นิยาย บท 1382

หลังจากระเบิดอารมณ์ใส่เด็กหนุ่มที่นั่งร้องไห้เสร็จ ลีน่าก็เตะเก้าอี้ล้มลงก่อนที่จะเดินออกไปด้วยอารมณ์ที่ยังคงฉุนเฉียว

แต่หากเดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เธอจึงกดรับและถามปลายสายออกไปด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด “ฮัลโหล นั่นใคร? แล้วโทรมามีเรื่องอะไร?”

เสียงของทนายฮอลล์ดังขึ้นจากปลายสายโดยน้ำเสียงนั้นแฝงไปด้วยความกังวล “คุณลีน่าครับ พอดีสัญญาที่คุณส่งมาให้ผมมันมีปัญหาน่ะครับ”

“ปัญหาอะไร?” ลีน่าถามกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา ฉันเป็นคนเซ็นสัญญานั่นกับมือแล้วมันจะมีปัญหาได้อย่างไรกัน

“คือสัญญาที่คุณส่งให้เป็นฉบับสำเนาครับ” ทนายฮอลล์ตอบคำถามอย่างรีบร้อน

“สำเนางั้นเหรอ? แล้วฉบับตัวจริงอยู่ไหนล่ะ?” ลีน่าตั้งคำถามกับปลายสายอย่างไม่พอใจ

ก่อนหน้านี้ เธอสั่งให้ลูกน้องที่ไว้ใจได้คนหนึ่งเอาเอกสารสัญญาไปส่งให้ทนายเองกับมือ แล้วทำไมถึงกลับกลายเป็นว่ามีเพียงฉบับสำเนา?

“ผมก็สงสัยเรื่องนั้นอยู่เหมือนกันครับ”

ทนายฮอลล์เงียบไปครู่หนึ่งเหมือนกับกำลังพยายามทำใจพูดบางสิ่งออกมา ในที่สุดเขาก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเทา “มะ-มีอีกปัญหาครับเกี่ยวกับสัญญาที่คุณส่งมา… มันระบุไว้ว่าคุณโอนหุ้นทั้งหมดไปให้คุณวินสัน แทนที่จะเป็นคุณวินสันโอนให้คุณ”

สีหน้าลีน่าเคร่งขรึมขึ้นอย่างเห็นได้ชัดหลังจากได้ยินเรื่องที่ไม่คาดคิด “ว่าไงนะ?”

เป็นไปได้ไหมว่าคนรอบตัวฉันเป็นไส้ศึกให้อีกฝั่งแล้วแอบเปลี่ยนข้อความในสัญญาต่อหน้าต่อตาโดยที่ฉันไม่ทันสังเกต?

ดูเหมือนสิ่งที่หญิงสาวสงสัยจะฟังดูมีเหตุผลและน้ำหนักมากพอที่จะอธิบายเรื่องราวที่เกิดขึ้น เธอจึงรีบวางสายทนายและต่อสายหาลูกน้องที่เธอไว้ใจที่สุดทันที โดยสั่งให้พวกเขาหาตัวคนที่ทำสำเนาและเอาสัญญาดังกล่าวไปส่ง ขณะที่เธอกำลังไล่หารายชื่อในโทรศัพท์อย่างลุกลี้ลุกลน เสียงเรียกสายจากใครคนหนึ่งก็ดังขึ้นก่อน

“คุ-คุณลีน่า เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ” น้ำเสียงสั่นเครือของปลายสายเอ่ยขึ้น

ลีน่าขมวดคิ้วก่อนจะตอบกลับ “พูดติดอ่างอยู่นั่นแหละ บอกมาสักทีว่าเกิดอะไร!”

“คุณฟาเบียนรู้เรื่อง… เขารู้เรื่องของฝั่งเราหมดแล้ว แล้วตอนนี้คนพวกนั้นก็ตัดขาดความสัมพันธ์กับทางเราทั้งหมดแล้วด้วยครับ” ลีน่าตกใจเป็นอย่างมากที่รับรู้ว่าฟาเบียนล่วงรู้สิ่งที่เธอทำจนได้ ที่ผ่านมา สิ่งที่เธอทำไปทั้งหมดแทบจะไม่มีค่าอะไรเลยในตอนนี้

“พูดออกมาสิ บอกฉันมาว่าใครคือคนที่กล้าทรยศฉัน!”

มือลีน่าชุ่มไปด้วยเหงื่อ เธอรู้สึกเจ็บใจเป็นอย่างมากที่ถูกหักหลังเช่นนี้ ใจหนึ่งก็หวังไว้ลึกๆ ว่าคงไม่ใช่คนที่เธอคิด

อีเวตต์! ใช่แล้ว ฉันยังขอความช่วยเหลือจากเธอได้หนิ แต่ปัญหาคือ…ถ้าฉันบอกเรื่องนี้ไป เธอจะว่าไง?

ลีน่าจึงรีบเดินออกไปยังห้องเธอทันทีหลังจากนึกได้ว่าเธอเคยหลอกล่อให้ฮันน่าลงลายมือชื่อในการซื้อขายอาวุธ ฉะนั้นตราบใดที่เธอยังมีเอกสารชิ้นนี้อยู่ในมือ ตอนนี้เธอก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องกลัวคนอย่างฟาเบียน

ลีน่าคุ้ยหาเอกสารในลิ้นชักอย่างบ้าคลั่ง บรรดาข้าวของต่างๆ ถูกโยนกระจัดกระจานไปทั่วห้อง และแล้วในที่สุดเธอก็หาเอกสารชิ้นนั้นที่แนบอยู่ในสมุดเล่มหนึ่งเจอจนได้

ลีน่าแสยะยิ้มออกมาขณะกำกระดาษแผ่นบางไว้แน่นในมือ โดยที่ไม่รู้ชะตากรรมตัวเองเลยว่าเธอกำลังโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่

แต่อย่างไรก็อดไม่ได้ที่จะประทับจูบลงบนเอกสารการซื้อขายใบนั้นด้วยความดีอกดีใจที่เธอยังพอมีอำนาจต่อกรอยู่บ้าง เธอจึงคลี่กระดาษแผ่นนั้นออกมาอย่างไม่รอช้า ในตอนนั้นเองก็เริ่มสังเกตความผิดปกติบางอย่างราวกับว่ากระดาษแผ่นนี้ดูต่างจากใบที่เธอเคยเห็น

ลีน่ารีบกลับไปหยิบโทรศัพท์ที่ตกบนพื้นก่อนหน้าขึ้นมาทันที ก่อนที่จะลุกลี้ลุกลนกดเข้าแอปแปลภาษา สมัยก่อนเธอไม่ได้ตั้งใจเรียนในห้องนัก ดังนั้นจึงต้องหันมาพึ่งแอปแปลภาษาแทนอย่างช่วยไม่ได้

“นี่มันเรื่องบ้าอะไรอีกเนี่ย?”

หลังจากอ่านสิ่งที่ถูกแปลออกมาบนโทรศัพท์ ลีน่าแทบจะเป็นลมล้มพับเมื่อพบว่ากระดาษแผ่นนั้นคือใบเสร็จชุดแฮมเบอร์เกอร์และโค้กที่ราคาไม่ถึงสองร้อยด้วยซ้ำ