ความรักสีคราม นิยาย บท 671

“โนอาห์เอายามาให้คุณเมื่อครู่นี้ คุณกินยาแล้วไปนอนที่เตียงเถอะ เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะนอนที่โซฟาเอง”

“ไม่เป็นไร” ฟินนิครับยามาจากวิเวียน “คุณไปนอนในห้องนอนแหละ ผมนอนที่โซฟาได้”

“คุณรู้ตัวไหมว่าตอนนี้ป่วยอยู่? ช่วยดูแลตัวเองหน่อยได้ไหม?” วิเวียนโมโห “ถ้าคุณไม่ได้เป็นไข้เพราะฉัน ฉันคงไม่ต้องมานั่งคอยดูแลคุณอยู่นี่หรอก เอาล่ะ กินยาแล้วไปนอนที่เตียงซะ!”

นี่เป็นครั้งแรกที่ฟินนิคได้ยินเธอใช้น้ำเสียงสั่งการกับเขา แม้ว่ามันจะฟังดูรุนแรง แต่เขาสัมผัสได้ว่าเธอเป็นห่วงเขามาก

เมื่อรู้ว่าเธอเป็นห่วง ฟินนิคก็ยอมแพ้ “ก็ได้ๆ อย่าโกรธสิ ผมจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง”

วิเวียนเร่งให้เขาไปนอนที่เตียงเมื่อเห็นเขาทานยาเรียบร้อยแล้ว จากนั้นเธอก็ล้มตัวลงนอนที่โซฟา หวังว่าพรุ่งนี้เช้าเขาจะหายไข้นะ

วิเวียนถือว่าสูง แต่ก็มีพื้นที่กว้างขวางบนโซฟาสำหรับผู้หญิงที่มีรูปร่างผอมบางเช่นเธอ ดังนั้นจึงไม่อึดอัดเลยที่จะนอนบนโซฟา

ค่ำคืนผ่านไป และวันใหม่ก็มาถึง

วิเวียนตื่นมาด้วยความรู้สึกสดชื่น เธอนอนไม่ค่อยหลับตั้งแต่ไปประเทศเอมาเมื่อห้าปีก่อน มันจึงยากที่เธอจะนอนหลับได้ในตอนกลางคืน แม้ว่าเธอจะผล็อยหลับไป แต่เสียงเบาๆ ก็ทำให้เธอตื่นได้

น่าแปลกใจที่เมื่อคืนนี้เธอนอนหลับสบายมาก แทนที่จะตื่นมาปวดหัว เธอกลับรู้สึกกระปรี้กระเปร่าและเต็มไปด้วยพลัง

เธอยิ้มอย่างพอใจและค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ทันใดนั้น ม่านตาเธอก็หดตัวลงทันทีเมื่อเห็นใบหน้าที่หลับพริ้มอยู่ของฟินนิค และเขาอยู่ห่างจากหน้าเธอไปเพียงไม่กี่นิ้ว เขามานอนตรงนี้ทำไม?

“ว้าย…”

ฟินนิคขมวดคิ้วตามสัญชาตญาณ เขาตื่นเพราะเสียงกรีดร้องของวิเวียน เขาลืมตามาเห็นหญิงสาวมองเขาด้วยความตกใจ

เขาหัวเราะออกมาเมื่อเห็นเธอฮึดฮัดตอนที่เขาอุ้มเธอเมื่อคืนนี้ เธอทำตัวเหมือนเด็กน้อยที่โดนรบกวนตอนนอนหลับ ท่าทางน่ารักของเธอทำเอาเขาใจละลาย ด้วยกลัวว่าจะทำเธอตื่น เขาจึงวางเธอลงอย่างไม่มีทางเลือก

ฟินนิคพูดต่อไปว่า “ผมก็เลยนอนที่โซฟาข้างๆ คุณนี่แหละ”

ใบหน้าของวิเวียนแดงซ่าน “ฉันบอกแล้วเมื่อวานนี้ว่าให้คุณไปนอนที่เตียงไง!” แล้วเขามานอนกอดฉันอยู่ทั้งคืนแบบนี้น่ะเหรอ? ฉันไม่รู้ตัวได้ยังไง? โอ๊ย ฉันหลับเป็นตายเลยเหรอเนี่ย!

ฟินนิคกลัวว่าเธอจะคิดว่าเขาเอาเปรียบเธอ เขาจึงรีบอธิบายไปว่า “คุณก็ตัวเปียกโชกไปหมดเหมือนกันเมื่อวานนี้ ผมก็กลัวว่าคุณจะเป็นหวัดเหมือนกันกับผมถ้านอนที่โซฟา ผมก็เลย…”

วิเวียนบ่น “ฮึ่ม! สนใจแต่เรื่องตัวเองเถอะน่า!” จากนั้นเธอก็วิ่งไปที่ห้องน้ำ

ฟินนิคอยากจะเข้าไปขวางเธอไว้และอธิบายทุกอย่าง แต่จู่ๆ เขาก็รู้สึกหน้ามืดและยกขาที่หนักอึ้งไม่ได้