ความรักสีคราม นิยาย บท 886

แต่วิเวียนผ่านชีวิตมามากและเรียนรู้ที่จะยืนด้วยตัวเองมานานแล้ว

เธอยิ้มให้เบเนดิกต์และปฏิเสธ “ไม่เป็นไร เจ้าเด็กน้อยกับฉันอยู่บ้านด้วยกันได้”

“เอาเถอะ พี่จะเคารพการตัดสินใจของเธอ”

เบเนดิกต์ไม่เซ้าซี้เพราะรู้ดีว่าน้องสาวเป็นคนเด็ดเดี่ยว ถ้าตัดสินใจเรื่องไหนแล้วก็แทบไม่เคยเปลี่ยนใจ

“ถ้าต้องการอะไรก็บอกพี่แล้วกัน มีเงินพอใช้ไหม? พี่น่ะ…”

ไม่ช้าเบเนดิกต์ก็เริ่มให้กำลังใจให้วิเวียนเข้มแข็งและดูแลตัวเองกับแลร์รี่ให้ดี เขาถึงกับสอน 101 วิธีรับมือกับคนเลวและพวกบ้ากามให้เธอด้วย

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ในที่สุดวิเวียนก็หูชากับการพูดไม่หยุดของเบเนดิกต์

“เบ็น ฉันเพิ่งนึกได้ว่ามีธุระ ต้องไปแล้วล่ะ”

เธอคว้ากระเป๋าและจ้ำอ้าวออกจากบ้าน

เบเนดิกต์คุยแบบเปิดใจกับวิเวียนเพื่อเยียวยาความรู้สึกของเธอและให้กำลังใจ

ดูเหมือนความพยายามของเราจะไม่เสียเปล่า วิเวียนดูร่าเริงขึ้นจริงๆ ดูจากที่เธอเผ่นออกไป เบเนดิกต์หัวเราะหึๆ

เขามองตามร่างของวิเวียนและครุ่นคิดหนัก

เฮ้อ! ในที่สุดวิเวียนก็ออกมาพ้นบ้านของเบเนดิกต์

เธอสูดหายใจลึกและรู้สึกสดชื่นขึ้นทันที

หลังจากดูเวลา วิเวียนเรียกแท็กซี่ มุ่งหน้าไปยังบริษัทเดอะแม็กกาซีน

บรรณาธิการอาวุโสอนุมัติให้เธอลาแค่ครึ่งวัน ซึ่งตอนนี้ก็เที่ยงครึ่งแล้ว

เธอต้องรีบ ไม่อย่างนั้นจะเข้าออฟฟิศสายและโดนอีกฝ่ายบ่นจนหูชา

ชีวิตที่เร่งรีบทำให้วิเวียนลืมความเจ็บช้ำเรื่องการสูญเสียฟินนิคไปชั่วคราว แต่เธอก็ยังคิดถึงเขาในยามค่ำคืน

แทนที่จะทำงาน วิเวียนจะใช้เวลาที่เหลือกับแลร์รี่

ชีวิตของเธอเริ่มเข้าสู่สภาพปกติทีละน้อย ครั้งสุดท้ายที่เธอร้องไห้เพราะฟินนิคก็นานมาแล้ว

ชีวิตของวิเวียนดำเนินต่อไป วันคืนล่วงเลยไปกับการเฝ้ารอให้ฟินนิคกลับมาขณะดูแลแลร์รี่ไปด้วย

วันหนึ่ง เธอส่องกระจกและเห็นรอยตีนกาที่หางตา ทำให้เธอตระหนักว่าแลร์รี่โตขึ้นแล้ว และเธอก็กำลังแก่ตัวลง

ฟินนิคจากไปหนึ่งปีแล้ว ทำไมป่านนี้ถึงยังไม่กลับ?

แลร์รี่ก็ถามเธอด้วยคำถามเดียวกัน วิเวียนไม่มีคำตอบ แค่ยืนยันกับเด็กชายว่าพ่อของเขาจากไปยังที่แสนไกลที่หนึ่ง และจะกลับมาเร็วๆ นี้

ไม่ช้าแลร์รี่ก็เลิกถามแม่ เพราะรู้ว่าถามไปก็ได้คำตอบเดิม

ทั้งคู่ใช้ชีวิตต่อไปพร้อมกับการรอคอยอย่างไม่สิ้นสุด

“…วิเวียน คืนนี้เธอจะไปร่วมงานฉลองการก่อตั้งครบสิบปีของบริษัทไหม?” เพื่อนร่วมงานสาวคนหนึ่งที่นั่งติดกับวิเวียนเอ่ยปากถาม

วิเวียนวางปากกา หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่งก็พยักหน้า

เนิ่นนานแล้วตั้งแต่เธอไปงานเลี้ยงกับฟินนิคเมื่อสองปีก่อน

วิเวียนคิดว่าจะถือโอกาสนี้หาความสนุกสนานและพักผ่อนบ้าง