ความรักสีคราม นิยาย บท 887

นอกจากนี้พนักงานทุกคนต้องไปร่วมงานเฉลิมฉลอง

หลังจากได้เห็นคำตอบของวิเวียนเพื่อนร่วมงานผู้หญิงอีกคนพูดแทรกขึ้นมาว่า

“งั้นเราไปด้วยกันนะ!”

เพื่อนร่วมงานหญิงสองคนไม่เคยไปเที่ยวกับวิเวียนมาก่อน ในที่สุดตอนนี้ก็มีโอกาสซะที พวกเธอจึงอดที่จะรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้

พวกเธอร่วมงานกับบริษัทหลังวิเวียนแค่เพียงไม่กี่ปี ดังนั้นจึงถือว่าวิเวียนเป็นรุ่นพี่ของพวกเธอ

“ขอโทษทีนะ ฉันต้องไปรับลูกก่อนก็เลยไปพร้อมกับพวกเธอไม่ได้” วิเวียนกล่าวอย่างขอโทษขอโพย

เธอต้องแน่ใจว่าลูกของเธอถึงบ้านอย่างปลอดภัยก่อนที่จะไปร่วมงานเลี้ยงในตอนกลางคืน

การที่ปล่อยให้แลร์รี่อยู่ที่บ้านมันจะไม่เป็นปัญหามากเท่าไหร่เนื่องจากมีแม่บ้านคอยอยู่ดูแลเขา นอกจากนี้แลร์รี่ยังเป็นเด็กดี วิเวียนมั่นใจว่าแลร์รี่อยู่บ้านจะทำตัวดี

“ถ้างั้นก็ไม่เป็นไรหรอก” เพื่อนร่วมงานทั้งสองคนผิดหวังเล็กน้อย

พวกเธอนึกอิจฉาวิเวียนอยู่บ้างเมื่อได้ยินจากรุ่นพี่คนอื่นๆ ว่าสามีของเธอคือคุณฟินนิค นอร์ตัน ประธานบริษัทฟินเนอร์กรุ๊ปที่มีชื่อเสียงก่อนที่จะเปลี่ยนมือ

ถึงกระนั้นมันก็ไม่ใช่เวลาที่พวกเธอจะมานั่งอิจฉาขณะที่พวกเธอก็ยังคงมีงานอื่นที่ต้องทำ

ในไม่ช้าพวกเธอก็กลับไปทํางานของตัวเอง

หลังออกจากที่ทำงาน วิเวียนไปรับแลร์รี่ที่โรงเรียนอนุบาลและพาเขากลับบ้าน

เนื่องจากมีเวลาเหลือเฟือก่อนงานเลี้ยงจะเริ่มขึ้น เธอจึงพาแลร์รี่แวะกินบะหมี่และพูดคุยกับเขาเล็กน้อย จากนั้นเธอจึงปล่อยลูกชายของเธอไว้กับแม่บ้านก่อนที่เธอจะออกไปงานเลี้ยง

ระหว่างทางไปงานเลี้ยง เธอมีความกระวนกระวายใจอย่างผิดปกติ

ในที่สุด เธอก็คิดได้ว่านี่เป็นความกังวลใจในการเข้าร่วมงานเลี้ยงครั้งแรกในรอบสองปี

วิเวียนสวมชุดกระโปรงสีดำและแต่งหน้าอย่างสวยงาม เธอเหมือนเทพธิดาผู้สันโดษในดินแดนอันแสนไกล

พนักงานใหม่จํานวนมากตกตะลึงกับรูปลักษณ์ของเธอ นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นเธอแต่งเนื้อแต่งตัว

เธอกลายเป็นจุดสนใจ แต่วิเวียนก็ไม่ได้รู้สึกเขินอายหรือยู่ผิดที่ผิดทางแต่อย่างใด เธอกลับส่งยิ้มให้ผู้คนอย่างสง่างาม

พนักงานชายบางคนถึงกับชวนเธอไปเต้นรำ แต่ก็เธอปฏิเสธพวกเขา

ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นมือใหม่ในบริษัท แต่เธอก็มีความประทับใจที่ดีกับวิเวียนในฐานะนักข่าวผู้เย็นชาที่เปี่ยมด้วยประสบการณ์

เมื่อเห็นวิเวียนกำลังยืนอยู่คนเดียว ปารีสเลยตัดสินใจที่จะเข้ามาคุยกับเธอ

“แน่นอน” วิเวียนไม่เคยคิดว่าจะชนะการจับฉลากผู้โชคดี เธอเข้าร่วมด้วยหวังแค่ว่าจะได้รับความโชคดีอื่นจากงานรื่นเริงนี้บ้างเท่านั้น

เนื่องจากเธออยู่ในงานเลี้ยงแล้ว เธอควรจะผ่อนคลายและสนุกไปกับมัน

หลังจากปารีสพาวิเวียนเพื่อไปวางบัตรประจำตัวพนักงานลงไปในกล่องจับฉลากผู้โชคดี ทั้งสองก็ได้เดินเล่นในสวนด้านหลังของห้องโถง

เมื่อพวกเธอกลับไปที่ห้องโถงก็เหลือเวลาเพียงห้านาทีก่อนที่งานจะเริ่มขึ้น

เจ้าภาพเริ่มต้นงานโดยการกล่าวต้อนรับแขกด้วยคำทักทายที่อบอุ่น วิเวียนเบื่อหน่ายกับคำพูดเปิดพิธีตามธรรมเนียมเดิมๆ แต่พนักงานก็ไม่ได้รับอนุญาติให้ออกจากออกโถง

เมื่อไม่มีทางเลือกเธอจึงทำได้เพียงพูดคุยกับปารีสเพื่อฆ่าเวลา

โชคดีที่เจ้าภาพมีน้ำใจพอที่จะจบคำกล่าวเปิดพิธีที่น่าเบื่อได้อย่างรวดเร็ว และเข้าสู่การผลการจับสลากผู้โชคดี