“บอกฉันสิว่าอีฟเวลินทำร้ายเธอยังไง” ราเชลพูดอย่างใจเย็น เมื่อได้ยินเช่นนั้นวิเวียนก็ตระหนักได้ทันทีว่าราเชลคงจะได้ยินคำการสนทนาของเธอกับโนอาห์ในตอนนั้นแล้ว
ในเมื่อราเชลพูดออกมาอย่างชัดเจนขนาดนี้แล้ว เธอจึงไม่จำเป็นที่จะต้องเก็บการกระทำของอีฟเวลินเป็นความลับอีกต่อไป
ในตอนแรกวิเวียนคิดว่าราเชลรู้ดีถึงการกระทำอันชั่วร้ายของลูกสาว แต่เห็นได้ชัดว่าอีฟเวลินหลอกเธอ
วิเวียนจึงเปิดเผยทุกสิ่งที่อีฟเวลินเคยทำกับเธอไว้ในทันที ราเชลตกตะลึงอยู่ในใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอีฟเวลินจะโกหกฉัน! แล้วฉันยังช่วยเธอทำในสิ่งที่น่ารังเกียจลงไปอีกด้วย!
เธอสงบสติอารมณ์ไม่ลงอยู่เป็นนานสองนาน นี่กลายเป็นว่าฉันคิดผิดมาตลอด ที่จริงแล้ววิเวียนเป็นเหยื่อไม่ใช่ อีฟเวลิน
ตอนนี้ราเชลอยากจะกอดวิเวียนและบอกเธอว่า “ลูกคงจะต้องทนทุกข์ทรมานมากแน่ๆ เลย”
อนิจจา เธอเพิ่งรู้สึกว่าตั้งแต่ที่เธอไว้ใจอีฟเวลิน เธอก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะปลอบใจวิเวียนอีกแล้ว
อารมณ์ของราเชลกำลังสับสนปนเป เธอไม่รู้ว่าควรจะปลอบวิเวียนยังไง และเธอยังรู้อีกว่าวิเวียนคงไม่ต้องการการปลอบใจจากเธอ
เมื่อได้เห็นปฏิกิริยาของราเชลแล้วก็ยิ่งทำก็ทำให้วิเวียนมั่นใจว่าอีฟเวลินจะต้องโกหกเธอด้วยการบิดเบือนความจริง อีฟเวลินช่างมีความสามารถเสียจริง เธอคงจะต้องโกหกเชนด้วยมิฉะนั้นเขาก็คงไม่เข้าใจผิดแบบนั้น
วิเวียนหัวเราะอย่างขมขื่น ในตอนนี้มันก็สายเกินไปแล้วที่จะจมอยู่กับอดีต
“วิเวียน” ราเชลเรียก เธอต้องการที่จะขอโทษสำหรับสิ่งเลวร้ายที่เธอทำลงไปกับวิเวียน ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอมักจะเข้าข้างอีฟเวอลีนเสมอและปฏิเสธที่จะเชื่อใจวิเวียน
ถึงกระนั้นก็ไม่มีคำพูดใดออกจากปากของเธอ
ฉันรักลูกสาวของฉันมากและให้ทุกอย่างที่เธอต้องการ แต่เธอกลับหลอกใช้ฉันจนเกือบทำให้ฉันต้องตาย
ราเชลคงจะต้องคอแห้งเป็นแน่ หลังจากที่ร้องไห้ออกมาแบบนั้น ฉันควรจะซื้อนมไปให้เธอดีกว่า แล้ววิเวียนก็เข้าไปซื้อ
มันเป็นเวลาเกือบจะห้าโมงเย็น และราเชลก็กำลังจะออกจากโรงพยาบาลแล้ว วิเวียนจึงตัดสินใจที่จะหยุดงานหนึ่งวันเพื่อมาดูแลเธอ หากอาการของราเชลกำเริบขึ้นอีกก็จะทำให้ความพยายามของเธอก่อนหน้านี้ไม่มีความหมาย
ในขณะที่ราเชลกำลังจ้องมองดูนมด้วยสายตาที่ว่างเปล่า วิเวียนก็ไม่ได้คะยั้นคะยอเธอ ถ้าเธออยากจะดื่มก็คงดื่มมันเอแหละ ฉันคงไม่จำเป็นจะต้องไปเตือนเธอหรอก
วิเวียนเล่นโทรศัพท์อย่างผ่อนคลายอยู่บนโซฟา ในขณะที่ราเชลก็นอนอยู่บนเตียงอย่างเงียบๆ โดยที่ไม่มีใครพูดอะไรอยู่พักใหญ่
ในที่สุดราเชลก็ตัดสินใจจะบอกกับวิเวียนว่าแลร์รี่อยู่ที่ไหน “วิเวียน” เธอเอ่ยขึ้น แต่ทว่าโทรศัพท์ของวิเวียนก็ดังขึ้นซะก่อน
“มีอะไรเหรอ?” วิเวียนหันกลับมา เธอต้องการฟังสิ่งที่ราเชลจะพูดก่อนที่จะรับโทรศัพท์
แต่ทว่าราเชลกลับโบกมือเพื่อบอกให้เธอไปรับสายก่อนดูเหมือนว่ามันคงจะไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนอะไร วิเวียนจึงออกไปรับสายโทรศัพท์ที่ข้างนอก มันเป็นสายของฟินนิค คงจะต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ความรักสีคราม
สนุกมาก...