ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 103

แก้แค้น

สิ่งนี้กระตุ้นออร่าอย่างรุนแรง

ลูน่า กิบสันคิดจะแก้แค้นงั้นเหรอ แค้นเรื่องอะไร แค้นใคร คิดจะแก้แค้นเธองั้นเหรอ

กล้าดียังไง!

เธอน่าจะฆ่าลูน่า กิบสันด้วยสองมือของตัวเองไปซะตั้งแต่ตอนนั้น!

ตอนที่คนขับเตะลูน่า กิบสันตกทะเลคงเป็นเรื่องดีเกินไป! ถ้าตอนนั้นออร่าจัดการด้วยตัวเอง ลูน่า กิบสันก็คงไม่มีชีวิตอยู่และคงไม่มีโอกาสคลอดเด็กเวรนั่นออกมา!

ความไม่พอใจฉายวาบบนใบหน้าของออร่า เธอกล่าวเย้ยใส่ลูน่า “เธอพูดเหมือนมีใครทำอะไรพี่สาวฉัน”

ออร่ายกมือขึ้นเสยผมทัดหูด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง “พี่สาวฉันเป็นคนที่จากไปโดยไม่ได้บอกกล่าวอะไรสักคำ เธอพูดเองด้วยซ้ำว่าเธอหักหลังโจชัว ไม่มีใครทำอะไรเธอ แล้วเธอจะแก้แค้นใครล่ะ?”

จากนั้นออร่าก็มองลูน่าอย่างเย็นชา ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เป็นมิตรและอันตราย “เธอไม่เคยเจอพี่สาวฉันมาก่อนสักครั้ง ถือดียังไงมาพูดถึงพี่สาวฉัน ไม่มีมารยาทเลย”

เพราะยอมให้ลูน่าโดนออร่าด่าว่าไม่ได้ เนลลี่ที่นั่งถัดจากนาตาชาจึงจงใจส่งเสียงดังออกมาเปลี่ยนเรื่อง “คุณยายขา หนูอยากกินอันนี้!”

นาตาชาชะงักไป เธอรีบหยิบอาหารให้เนลลี่ “ออร่า หยุดพูดได้แล้ว เนลลี่ก็อยู่ที่นี่นะ”

ออร่าเปล่งเสียงไม่พอใจเล็กน้อย “ก็แค่พูดความจริง”

นาตาชาขมวดคิ้ว “หยุดพูดได้แล้ว”

จากนั้นเธอก็มองลูน่าอย่างใจดี “ลูกคนที่สองของฉันก็เป็นแบบนี้แหละ อย่าถือสาเลยนะคะ”

เมื่อมองเห็นใบหน้าที่ดูซูบซีดและมีอายุมากขึ้น ลำคอของลูน่าก็รู้สึกราวกับตีบตัน

นาตาชาถอนหายใจและพูดว่า “ลูลู่เป็นเด็กดี แต่...คนเราก็ต้องเคยทำผิดพลาดกันทั้งนั้นใช่ไหม?”

นาตาชายิ้มขมขื่น “บางทีผู้ชายคนนั้นคงดูแลเธอดีมากเสียจนเธอไม่ติดต่อหาครอบครัวนานถึงหกปี”

จากนั้นนาตาชาก็ป้อนซุปให้เนลลี่ “ลุงคนนั้นดูแลแม่หนูดีไหมจ๊ะ”

เนลลี่ไม่ได้สนใจเรื่องที่นาตาชาคุยกับออร่า ดังนั้นเมื่อนาตาชาถามถึงคุณลุงว่าดูแลแม่ของเธอดีไหม เธอจึงนึกถึงมัลคอล์ม ควินน์ไปโดยปริยาย

ดังนั้นเนลลี่จึงยิ้มและดื่มซุป “ลุงมัลคอล์มดูแลคุณแม่และหนูเป็นอย่างดีเลยค่ะ!”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น นาตาชาก็ดูโล่งอก “ตราบใดที่เธอสบายดี...”

“ได้ยินแล้วใช่ไหม?” ออร่ามองลูน่าอย่างเย็นชา “ทำหน้าที่คนรับใช้ของตัวเองให้ดีเถอะ อย่ามายุ่งเรื่องชาวบ้าน เธอจะมารู้จักพี่สาวของฉันดีเท่าฉันได้ยังไง?”