ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 124

แต่...

เด็กหญิงอายุหกขวบที่สามารถออกแบบชุดเครื่องเพชรอันสวยงามได้นั้นฟังดูเหลือเชื่อเกินไป

“หนูเป็นคนออกแบบเอง” เนลลี่พยักหน้าอย่างจริงจัง เธอผลักโจชัวออกแล้วกระโดดลงจากโซฟา

“คุณน้า!” ลูน่าลุกขึ้นทันที เธอเดินไปหาเนลลี่พร้อมด้วยกระเป๋าใบเล็ก ๆ ของเนลลี่

โจชัวมองลูน่า เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ยั้งตัวเองเอาไว้

“หนูเองก็มีเครื่องประดับที่ออกแบบเองมามอบให้คุณย่าทวดด้วยเหมือนกัน” เนลลี่ควานหาบางอย่างในกระเป๋าของเธอ เธอยิ้มและมองคุณย่าลินช์ “แต่ในเมื่อคุณน้าออร่ามอบสตาร์เกซซิ่งให้กับคุณย่าทวดแล้ว งั้นหนูก็คงไม่ต้องให้ชิ้นนี้กับคุณย่าแล้ว”

จากนั้นเธอก็หยิบกล่องออกมาจากกระเป๋าแล้วเปิดออก

มีชุดเครื่องเพชรอันงดงามอยู่ในนั้น

ทั้งการออกแบบ การจัดวาง และแม้แต่สีของอัญมณีก็แทบจะจำลองมาจากอันที่อยู่ในมือของคุณย่าลินช์

แต่อันที่อยู่ในมือของเนลลี่นั้นสวยงามกว่าอย่างเห็นได้ชัดเจน

เนลลี่วางเครื่องประดับไว้ในมือของลูน่า จากนั้นเธอก็เอื้อมมือเข้าไปในกระเป๋าและนำภาพร่างออกมาสองสามภาพ “หนูเอาภาพร่างสองสามภาพมาด้วย ไม่รู้ว่าคุณน้าออร่าจะเข้าใจสิ่งที่หนูวาดหรือเปล่า เพราะมันอาจจะยากเกินกว่าที่คุณน้าจะเข้าใจ”

คำพูดของเธอทำให้ออร่าหน้าแดงด้วยความโกรธจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นซีดเซียว

ออร่ากัดฟันแน่น “เป็นไปไม่ได้!”

ชุดเครื่องเพชรนี้ออกแบบโดยคุณวายนักออกแบบเครื่องเพชรชื่อดัง แล้วคุณวายจะเป็นเด็กหญิงอายุหกขวบได้ยังไง

“ดูเหมือนว่าคุณน้าออร่าจะไม่เข้าใจภาพร่างเท่าไหร่นะคะ” เนลลี่ถอนหายใจ เธอหันไปมองโจชัวและพูดว่า “คุณพ่อคะ ช่วยหานักออกแบบเครื่องประดับมืออาชีพที่อยู่ที่นี่ให้หน่อยได้ไหมคะ ขอคนที่สามารถเข้าใจแนวคิดการออกแบบของหนูได้ทันทีเลยค่ะ”

โจชัวออกคำสั่งกับคนของเขาทันที “ไปหามาสักคน”

“ครับ”

เนลลี่ตกตะลึงไปเล็กน้อย เธอหันมองโจชัวโดยไม่รู้ตัว

หลังจากได้รับการอนุมัติจากพ่อของเธอแล้ว เธอก็เม้มริมฝีปากและส่งภาพร่างให้กับเอเดรียน “คุณปู่เห็นมองออกหรือเปล่าคะ? แรงบันดาลใจในการออกแบบเครื่องเพชรชิ้นนี้ของหนูก็คือ…”

เนลลี่มองดูลูน่าอย่างขัดเขิน “หนูอยากให้พ่อกับแม่ได้กลับมารักกันอีกครั้งค่ะ หนูอยากให้ครอบครัวของเราสมบูรณ์ แต่หนูก็รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไกลห่างมาก เช่นเดียวกับดวงดาวที่อยู่บนท้องฟ้า หนูเลยตั้งชื่อเครื่องประดับชุดนี้ว่าสตาร์เกซซิ่งค่ะ”

เอเดรียนมองดูภาพร่างอย่างเงียบเชียบ “เด็กดี”

เขายกมือขึ้นลูบหัวเนลลี่อย่างอ่อนโยน “ฉันเชื่อว่าหนูเป็นคนออกแบบผลงานชิ้นนี้”

เมื่อหลายปีก่อน เอเดรียนเริ่มให้ความสนใจกับนักออกแบบเครื่องประดับที่ใช้ชื่อว่าคุณวาย เหตุผลที่เขาให้ความสนใจก็เพราะเขารู้สึกว่าการออกแบบของเด็กคนนั้นคล้ายกับเครื่องประดับชุดหนึ่งที่เขาเคยมอบให้กับแม่ของโจชัว

เหตุผลที่เขาเต็มใจเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของคุณย่าลินช์ก็เพราะเขาได้ยินมาว่า เครื่องประดับชุดสตาร์เกซซิ่งกำลังจะปรากฏตัวในงานวันเกิดของเธอ เขาติดตามคุณวายในฐานะนักออกแบบมาเป็นเวลานาน เมื่อเขาเห็นภาพร่างของเนลลี่ เขาจึงรู้ทันทีว่าคุณวายต้องเป็นคนวาดมันแน่นอน

เขากอดเนลลี่เอาไว้ในอ้อมแขน จากนั้นเขาก็หันไปมองออร่าอย่างเย็นชา “คุณบอกว่าหลานของผมโกหกใช่ไหม? คุณต่างหากที่เป็นคนโกหก”