ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 180

เวสลีย์กลอกตา “คุณลินช์บอกว่าภรรยาเก่าของเขายังไม่ตายและเขาก็ยังรอให้เธอกลับมา แต่นี่ก็ผ่านมาหลายปีแล้ว ผมจะบอกว่าเธออาจจะไม่กลับมาแล้ว”

เขาพูดต่อ “ถ้าในอีกสองปีข้างหน้าคุณลินช์เหนื่อยกับการรอเธอแล้วก็อยากแต่งงานใหม่ คอร์ทนีย์คงจะเป็นตัวเลือกแรกของเขาแน่!”

ริมฝีปากของลูน่ากระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้มและไม่กล่าวอะไรเป็นคำตอบ เธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเวสลีย์ถึงมั่นใจในคำทำนายของตัวเองนัก แต่ในขณะเดียวกัน มันก็ไม่ได้ไกลเกินเอื้อมเสียทีเดียว

ถึงโจชัวจะเปลี่ยนใจอยากแต่งงานใหม่กับคนที่หน้าเหมือนลูน่าคนเก่าก็ไม่ใช่เรื่องของเธออีกต่อไป สิ่งเดียวที่เธอคิดคือ ตั้งท้องและคลอดลูกของโจชัวเพื่อช่วยไนเจล

ในขณะที่ลูน่าครุ่นคิด ลิฟต์ก็มาถึงชั้น 18 แล้ว

เวสลีย์กระแอมและพาลูน่าไปที่แผนก “สวัสดีครับทุกคน ผมขอแนะนำพนักงานใหม่ของบริษัทเรา” เขาประกาศ

“คนนี้คือลูน่า เธอเป็นคนที่ท่านประธานของเราคุณลินช์จ้างมาทำงานในตำแหน่งพนักงานฝึกงานและผู้ช่วยของแผนกออกแบบ ถ้าต้องการอะไร ขอความช่วยเหลือจากเธอได้เลยครับ!” เวสลีย์ลูบไหล่ลูน่าเบา ๆ “ทักทายเพื่อนร่วมงานสิ”

พูดจบเขาก็หันหลังเดินออกไปทิ้งให้ลูน่าดูแลตัวเอง

แชนน่อน แม็กคาร์ตนีย์ หัวหน้าแผนกมองเหยียดลูน่าและพาเธอไปยังโต๊ะว่าง “นั่งตรงนี้ก็ได้” เธอสั่งแล้วโยนกองเอกสารลงบนโต๊ะจนฝุ่นปลิวฟุ้งไปในอากาศ

“นี่เป็นข้อเสนอโปรเจ็กต์ที่ท่านประธานส่งมาให้เราแก้ ฉันอยากให้เธอไปที่ห้องทำงานของท่านประธานแล้วส่งพวกนี้ให้เขา” เธอยิ้มเยาะใส่ลูน่าก่อนจะจากไป “อย่าทำพังล่ะ”

มีผู้หญิงอีกคนนั่งโต๊ะถัดจากลูน่า ดูแล้วเป็นเด็กที่ยังเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ เธอดันแว่นแล้วกระซิบว่า “ลูน่า ระวังนะคะ ข้อเสนอโปรเจ็คต์อันนี้ถูกส่งกลับมาเป็นรอบที่ห้าแล้วค่ะ แล้วทุกคนที่ไปส่งก็โดนท่านประธานด่าหมดเลย แชนน่อนส่งคุณไปก็คงเพราะเธอจะพยายามทำให้คุณลำบาก”

ลูน่ายิ้มให้เธอเล็กน้อย “คุณมีทิชชู่บ้างไหมคะ?”

ผู้หญิงคนนั้นเงียบไปแล้วส่งห่อทิชชู่ให้เธอ

“ขอบคุณค่ะ” ลูน่าเช็ดโต๊ะจนสะอาด แทนที่เธอจะตรงไปส่งข้อเสนอเลย เธอกลับนั่งลงบนเก้าอี้ หลังจากหาท่านั่งที่สบายตัวได้ เธอก็เปิดเอกสารขึ้นดู

ลูน่านำข้อเสนอในมือของเธอไปยังชั้นบนสุด ในไม่ช้า ตอนที่เธอไปถึงเธอก็เห็นคอร์ทนีย์ที่อยู่ในห้องทำงานของโจชัว

ลูน่าเห็นโจชัวนั่งอยู่ที่เก้าอี้ของเขาผ่านกระจกใสขณะที่เขากำลังอ่านเอกสารโดยมีคอร์ทนีย์ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาคอยเสิร์ฟกาแฟให้

มองจากไกล ๆ พวกเขาสองคนดูไม่เหมือนเจ้านายกับผู้ช่วย อันที่จริงพวกเขาดูเหมือนคู่แต่งงานมากกว่า

หัวใจของลูน่าเต้นแรง ไม่ใช่เพราะเธอรู้สึกได้ถึงอะไรในกอไผ่ระหว่างพวกเขา แต่เพราะภาพนี้ทำให้เธอนึกถึงตัวเองในอดีต

หลายต่อหลายปีก่อนเธอเคยฝันไว้ว่าอยากทำสิ่งเดียวกันนี้ นั่นคือการได้เป็นคู่รักทรงอิทธิพลที่ใคร ๆ ต่างก็ชื่นชม แต่โจชัวไม่เคยให้โอกาสเธอได้ทำอย่างนั้น

แต่หกปีหลังจากนั้น เขากลับยอมให้ผู้หญิงคนอื่นเข้าใกล้เขา ผู้หญิงที่ดูคล้ายคลึงกับลูน่าคนเก่ามากจนน่าประหลาด

บางทีปัญหาอาจจะไม่ใช่รูปลักษณ์ของลูน่า เพราะโจชัวไม่ได้เกลียดหน้าตาของเธอ แต่เขาเกลียดตัวตนเธอ