ล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก นิยาย บท 94

นีลอายุเพียงหกขวบ แต่เขาพูดจาราวกับคนอายุ 26 ปี

ลูน่าถอนหายใจแผ่วเบาและตอบกลับ ‘แม่ตัดสินใจจะออกจากบลูเบย์วิลล่า หลังจากงานวันเกิดคุณย่าลินช์นะ’

‘จะทิ้งเนลลี่ไว้คนเดียวเหรอครับ’

‘ใช่’

‘งั้นเราต้องจัดการกับออร่า กิบสันก่อน’

นีลรีบตอบกลับไปว่า ‘ผมให้แซครวบรวมหลักฐานสำคัญ ถึงคนเลวนั่นจะไม่ทำอะไร แต่ผมจะเอาหลักฐานพวกนี้ไปให้ตำรวจ ออร่าต้องติดคุกอย่างน้อยสองถึงสามปี’

ลูน่าถอนหายใจ ลูกชายของเธอเป็นผู้ใหญ่และเข้าใจทุกอย่างมาเสมอ

‘ช่วงสองสามวันนี้ลูกต้องปลอบเนลลี่ เธอไม่อยากให้แม่ไป ในเมื่อลูกเป็นคนแนะนำให้เธอกลับไปหาโจชัว ลูกก็ควรรับผิดชอบเรื่องนี้’

นีลเงียบอยู่นานก่อนที่สุดท้ายเขาจะพูดว่าแอนน์กลับบ้านมาแล้วเพื่อยุติบทสนทนา

หลังจากผ่านไปนาน โทรศัพท์ของลูน่าก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นข้อความจากไนเจล

‘แม่ครับ ผมจะจัดการเรื่องเนลลี่เอง ยังไงเธอก็ฟังผมมากที่สุด แม่จัดการเรื่องออร่ากับนีลไปเถอะครับ’

ไนเจลแทบจะไม่เคยส่งข้อความหาลูน่าเลย เมื่อเห็นข้อความเธอก็ถอนหายใจออกมา

‘ขอบคุณนะ’

‘ไม่เป็นไรครับ’

ไนเจลถอนหายใจ

‘แม่ครับ ผมไม่สนใจหรอกว่าตัวเองจะอยู่ได้อีกกี่ปี แต่ผมเป็นห่วงแม่นะ แล้วก็เป็นห่วงนีลกับเนลลี่ด้วย แม่ได้รับบาดเจ็บร้ายแรงขนาดนั้น แต่ก็ยังไม่ยอมให้ลุงมัลคอล์มช่วย ผมกลัวว่าในอนาคตแม่จะไม่มีความสุข นีลใจร้อน ถึงเขาจะฉลาด แต่เขาก็มองภาพรวมไม่ออก อีกไม่นานเขาจะต้องสร้างเรื่องเสียเปรียบให้แน่’

จากมุมมองของลูน่าแล้ว เธอเห็นใบหน้าด้านข้างของเขาได้อย่างชัดเจน

ใบหน้าที่ทั้งเย็นชา สง่างาม มีเสน่ห์ และดูเป็นผู้ใหญ่

ขณะมองไปที่เขา ลูน่าก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงตอนที่พวกเขาเจอกันครั้งแรก

ถึงแม้ตอนนี้เธอจะไม่ได้รักเขาอีกแล้ว แต่เธอก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า โจชัวเป็นเหมือนชายในฝันของเธอ

ขณะที่เธอกำลังเหม่อมองใบหน้าด้านข้างของโจชัวอยู่นั้น ลูคัสก็พูดขึ้นเบา ๆ มาจากข้างตัวเธอ “ลูน่า นายท่านเรียกให้เธอเข้าไป”

ลูน่าตะลึงงันและกลับมาได้สติ เมื่อเธอมองไปที่เขาอีกครั้ง โจชัวก็ยังอ่านเอกสารในมืออยู่

เมื่อรับรู้ได้ถึงสายตาของเธอ เขาก็หยุดทุกอย่างที่กำลังทำอยู่และมองมายังเธอ ริมฝีปากของเขาขยับเล็กน้อย

“เข้ามาสิ” ดูเหมือนเขาจะพูดกับเธอ