มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 140

ได้ยินฉีเติ่งเสียนยังพูดถึงสวีเอ้าเสวี่ย สีหน้าของทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนน่าชื่นชมมากขึ้น

สีหน้าของสวีเอ้าเสวี่ยก็มืดครึ้มลง พูดเสียงเย็นชา“ฉีเติ่งเสียน นายรู้ว่าเงินก้อนนี้ฉันใช้อย่างคุ้มค่า”

“นายปากดีขนาดนี้ ถึงแม้ว่าจะถูกทำให้ตายที่นี่”

“ฉันคิดว่า เสี่ยวหลงก็ตำหนิอะไรฉันไม่ได้”

ก็เป็นเวลานี้เทียนหลางก็จับคอเสื้อของฉีเติ่งเสียน พูดเสียงเย็นชา“คุกเข่าลง ไม่อย่างนั้น ฉันจะทำให้นายแหลกเป็นชิ้นๆ!”

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะหวาดกลัว ร่างกายของคนนี้เต็มไปด้วยระเบิด เรื่องแบบนี้ เกรงว่าสามารถทำได้จริงๆ

ฉีเติ่งเสียนกลับสีหน้าเรียบเฉย จนกระทั่งไม่ถือสาที่ฝ่ายตรงข้ามจับคอเสื้อไว้

เทียนหลางเห็นเขาไม่หวาดกลัว ก็พูดสบถ ปล่อยคอเสื้อของเขา พร้อมกับดึงลูกระเบิดออกมา

ทุกคนตกใจจนถอยหลังไปไกล ผู้ชายที่ชื่อเทียนหลางน่าหวาดกลัวมาก

เฉียวชิวเมิ่งก็สีหน้ากังวล และพูดถาม“จะทำยังไง?พวกเราควรจะทำยังไง?ฉีเติ่งเสียนหมอนี่งี่เง่า ถ้าหากถูกระเบิดตายล่ะ ฉันจะอธิบายกับครอบครัวยังไง!”

ในขณะเดียวกันหลี่อวิ๋นหว่านก็อกสั่นขวัญหาย เธอรู้จักนิสัยของฉีเติ่งเสียนชัดเจนดี ไม่มีทางหวาดกลัวฝ่ายตรงข้ามแน่นอน

แต่ระเบิดเหล่านั้นล้วนเป็นของจริง ถ้าหากระเบิดขึ้นมา ก็ต้องตายแน่นอน

สวีเอ้าเสวี่ยมองดูฉากนี้ด้วยสีหน้าเย็นชา ฉีเติ่งเสียนตายไปก็ไม่เสียดาย ถ้าหากเขาไม่ยอมคุกเข่าขอโทษ ถ้าอย่างนั้น ก็ต้องตายอย่างเดียว

“ขู่ฉันเหรอ?”ฉีเติ่งเสียนมองเทียนหลาง หรี่ตาพลางพูดถาม

“ให้เวลานายพิจารณาสามวินาที!”เทียนหลางพูดเสียงเย็นชา กดนิ้วมือบนลูกระเบิด และสามารถปล่อยได้ทุกเวลา

ฉีเติ่งเสียนกลับลงมือในเวลานี้ ดึงระเบิดมาจากในอ้อมแขนของเทียนหลาง

เทียนหลางยังไม่ได้ตอบสนองกลับมา ฉีเติ่งเสียนก็ดึงสลักบนระเบิดออก หลังจากนั้นก็ทิ้งลงไปในสระว่ายน้ำแล้ว

เทียนหลางเห็นฉากนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนทันที พูดเสียงตกใจ“นายไม่กลัวตายจริงๆ?”

“ฉันกลัวตายแน่นอน แต่ ฉันไม่กลัวคนหลอกลวง”ฉีเติ่งเสียนหัวเราะอย่างจริงจัง นำระเบิดบีบไว้ที่ทรวงอก

ทุกคนอดไม่ได้ที่จะเสียงดังเกรียวกราว สองคนนี้ ใครไม่กลัวตายมากกว่ากัน?

เทียนหลางดึงสลักระเบิดออกขู่ฉีเติ่งเสียน ฉีเติ่งเสียนกลับไม่สนใจ นึกไม่ถึงว่าจะแย่งระเบิดมาหนึ่งลูกแล้วดึงสลักออกเหมือนกัน

เทียนหลางสีหน้าลุกลี้ลุกลน พูดด้วยความโกรธ“นาย…แม่ง…”

“ให้นายไตร่ตรองสามวินาที คุกเข่าลงดีๆ ไม่อย่างนั้น ฉันรับรองว่าจะระเบิดนายให้นาย!”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างเสียงเย็นชา

สวีเอ้าเสวี่ยหัวเราะพลางพูดอย่างเย็นชา“ฉีเติ่งเสียน นายกำลังขู่ใครเหรอ?เทียนหลางขึ้นชื่อว่าไม่กลัวตาย วิธีการแบบนี้ของนาย สามารถทำให้เขาตกใจกลัวได้?”

หวังหู่ก็ดูฉากนี้ด้วยความน่าสนใจขึ้นมา และพูด “หมอนี่ กำลังขุดหลุมฝังตัวเองเถอะ?”

เพียงแต่ เทียนหลางไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนที่สวีเอ้าเสวี่ยพูดขนาดนั้น ในเวลานี้ชั่วพริบตาเดียว หน้าผากก็มีเหงื่อไหลออกมา

เขามีชื่อเสียงโด่งดังว่าไม่กลัวตาย จนกระทั่งสามารถทำให้ศัตรูตกใจกลัวไม่น้อย แต่ครั้งนี้ กลับพบกับคนที่ไม่กลัวตายมากกว่าตัวเอง

“พวกเรามาแข่งกันไหม หนึ่งสองสามสี่แล้วปล่อยมือ?”ฉีเติ่งเสียนยิ้มตาหยีพลางพูด มือข้างหนึ่งก็คว้าคอเสื้อของเทียนหลางไว้ ไม่ให้เขาถอยหลัง

เทียนหลางท่วมตัวสั่นเทา พูดด้วยความตกใจ“นาย นาย…”

“มือของฉันใกล้จะกดไม่ไหวแล้ว”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างจริงจัง

“ปัง!”

เข่าทั้งสองข้างของเทียนหลาง ก็คุกเข่าลงบนพื้นต่อหน้าของเขา พูดไม่ออกสักประโยคเดียว

ฉากนี้ ทำให้คนที่อยู่ในเหตุการณ์นิ่งอึ้งไปแล้ว

เฉียวชิวเมิ่งที่อยู่ด้านข้างตกใจกับสติปัญญาของฉีเติ่งเสียน ในเวลาเดียวกัน ก็ตกใจที่ฉีเติ่งเสียนกล้าเผชิญหน้ากับสวีเอ้าเสวี่ยแบบนี้

“อ้าปาก”

ฉีเติ่งเสียนมองเทียนหลางที่คุกเข่าอยู่บนพื้น พูดเสียงเย็นชา

เทียนหลางสีหน้าอดกลั้น แต่ยังยอมอ้าปากค้าง

ฉีเติ่งเสียนนำระเบิดยัดเข้าไปในปากของเขา หัวเราะและพูด“ระเบิดลูกนี้จึงจะเป็นของจริง นายต้องกัดไว้ให้ดีๆ สลักอยู่ในสระว่ายน้ำ นายลงไปหาเถอะ ถ้าหากอ้าปากแล้ว ถูกระเบิดตาย ก็อย่าตำหนิฉัน”

เทียนหลางร่างกายสั่นเทา กัดระเบิดไว้แน่น ถ้าหากสลักนี้หลุดออก ระเบิดลูกนี้ก็จะเกิดระเบิดแน่นอน

ฉีเติ่งเสียนหัวเราะพลางประคองเทียนหลางขึ้นมาจากบนพื้น และพูด“นายดูตัวเอง ในชื่อก็มีคำว่าหมาป่า แต่หมาป่าโลภเจ๋งกว่านาย ด้านล่างที่นั่งของเขาเป็นระเบิดนิวเคลียร์”

หลังจากที่พูดจบ เขาดึงระเบิดออกมาจากอ้อมแขนของเทียนหลาง

อ้อมแขนของเขาแขวนระเบิดจริงไว้ หนึ่งในนั้นมีสองลูกที่ปลอม คือตั้งใจขู่เข็ญคนโดยเฉพาะ

เทียนหลางร่างกายสั่นเทา กัดระเบิดแล้วมุ่งไปที่สระว่ายน้ำ เสื้อผ้าก็ไม่ถอด ก็กระโดดลงไปแล้ว เริ่มหาสลักของระเบิด

ฉีเติ่งเสียนหยิบระเบิดลูกใหม่ที่อยู่ในมือ เดินเอื่อยเฉื่อยไปทางฉู่ปิง

ฉู่ปิงเพิ่งจะได้สติกลับมาจากความกลัว หวาดกลัวจนถอยหลังไปสองก้าว และพูดตะโกน“นายจะทำอะไร นายอย่าเข้ามา!”

“กึก!”

ฉีเติ่งเสียนใช้หัวแม่มือดึง หลังจากนั้นสลักก็ถูกดึงออกแล้ว สีหน้าเต็มไปด้วยรอบยิ้มและเดินเข้าไป

“อย่าวิ่งหนี เธอคิดว่าเธอวิ่งเร็ว หรือว่าฉันโยนระเบิดได้เร็วกว่า?”

“ขอบเขตของการระเบิดหนึ่งลูก ประมาณรัศมีสามถึงห้าเมตร เธอไตร่ตรองก่อนไหม?”

ฉู่ปิงตกใจจนขาทั้งสองข้างสั่นเทา ไม่กล้าขยับแล้ว