มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1985

ฉีเติ่งเสียนได้แต่ภาวนาให้เป่ยบูฉีเด็กหนุ่มผู้โชคร้าย คงจะออกจากอาคารรัฐบาลกลางของ เมืองกาดา ไปแล้ว ไม่เช่นนั้น เขาคงต้องสลายไปพร้อมกับจรวดลูกนั้น

เฉินหยู เป็นคนที่เด็ดขาดและโหดเหี้ยมเกินกว่าคนทั่วไป นางเคยบอกฉีเติ่งเสียนไว้ก่อนหน้านี้ว่า ในหนานหยางนางก็คือทรราชหญิงอย่างแท้จริง

ตอนนี้ตระกูลเฉินกำลังอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อระหว่างความเป็นและความตาย นางจึงไม่มีทางออมมือ และเลือกใช้วิธีที่รุนแรงอย่างถึงที่สุด

“ตูม”

เสียงระเบิดดังกึกก้อง แม้จะอยู่ไกลจากจุดเกิดเหตุ ทุกคนก็ยังได้ยินเสียงสะเทือนเลื่อนลั่น

ผู้คนในที่เกิดเหตุล้วนตกตะลึง ไม่มีใครคาดคิดว่าเฉินหยูจะใช้ขีปนาวุธถล่มรัฐบาลกลางของหนานหยางจนราบคาบแบบนี้

ริค กลืนน้ำลายดังอึก เช่นเดียวกับเหล่าข้าราชการที่ติดตามเฉินหยูออกจากรัฐบาลกลาง พวกเขาเย็นวาบไปทั้งตัว เมื่อนึกขึ้นได้ว่าหากพวกเขาเลือกอยู่ข้างรัฐบาลแทน ตอนนี้พวกเขาคงกลายเป็นเถ้าถ่านไปแล้ว

"เฉินหยู! เธอบ้าไปแล้วเหรอ ตอนนี้ประชาชนหนานหยางก็เดือดพล่านอยู่แล้ว เธอยังใช้วิธีรุนแรงขนาดนี้อีก" เฉินเย่ ตาแดงก่ำก่อนจะตะโกนลั่น

"ใช่ เธอทำลายรัฐบาลไปแบบนี้ แล้วใครจะยอมรับรัฐบาลเฉพาะกาลของเธอ คิดจะเล่นตลกหรือไง" เฉินฝู ก็รีบตะโกนเสริมอย่างร้อนรน

แต่เฉินหยูกลับมีสีหน้าสงบนิ่ง "กลัวอะไร ฉันตกลงกับ วิลเลียม เชสเตอร์ เรียบร้อยแล้ว พวกที่ไม่มีปัญญาเปลี่ยนแปลงอะไร ก็แค่นั่งดูฉันแสดงไปเงียบ ๆ ก็พอ"

พูดจบ นางก็กระโดดลงจากฝากระโปรงรถ ก่อนจะกล่าวเสริม "อย่าลืมเสริมมาตรการป้องกันรอบ ๆ คฤหาสน์ด้วย เผื่อพวกนั้นคิดจะมาแก้แค้น งานนี้ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น สงครามกำลังจะเริ่มต้นแล้ว"

สมาชิกตระกูลเฉินรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว

ใช้ขีปนาวุธของประเทศมี่ถล่มรัฐบาลกลางของหนานหยางทิ้ง วิธีการนี้มันสุดโต่งเกินไป

แม้แต่ฉีเติ่งเสียนก็ยังรู้สึกขนลุก

คุณย่าใหญ่เฉินหลับตาลง ก่อนจะถอนหายใจยาว "ในเมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ก็ต้องเดินหน้าตามแผนของเฉินหยูต่อไป ใช้คนก็ต้องไว้ใจ เมื่อคิดจะไว้ใจแล้วก็อย่าสงสัย ตระกูลเฉินปล่อยให้เธอเป็นคนตัดสินใจเถอะ"

เฉินหยู ได้ลงมือทำลายรัฐบาลหนานหยางทิ้งไปแล้ว เรื่องนี้จะก่อให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่ที่อันตราย หากควบคุมสถานการณ์ไม่ได้ ผลลัพธ์จะเลวร้ายถึงขีดสุด

"ตั้งแต่พรุ่งนี้ ไม่สิ ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป คุณคือประธานาธิบดีแห่งรัฐบาลเฉพาะกาลของหนานหยางแล้วนะ คุณริค" เฉินหยู หันไปยิ้มให้กับริค

ริคตกตะลึง ก่อนจะพยักหน้าอย่างมึนงง "เอ่อ ขอบคุณ คุณเฉิน"

เฉินหยูยิ้มพลางถามต่อ "คุณคิดยังไงกับคาปูซาน พวกนาซีแบบเขา เราควรหยุดความโหดร้ายของเขายังไงดี"

ริคกล่าวด้วยความหนักแน่น "คาปูซาน เป็นพวกหัวรุนแรงสุดโต่งและเป็นนาซี เราไม่มีทางปล่อยให้เขาปั่นหัวประชาชนต่อไปได้ ดังนั้น รัฐบาลเฉพาะกาลของเราต้องเปิดโปงใบหน้าที่แท้จริงของเขาต่อหน้าสาธารณชน เราต้องไม่ปล่อยให้ประเทศของเราจมลงไปเพราะความคิดสุดโต่งของคน ๆ เดียว"

เฉินหยู พึงพอใจมาก นางตบไหล่ ริค เบา ๆ "ถูกต้องแล้วค่ะ คุณริค รัฐบาลเฉพาะกาลของเรามีขึ้นมาเพื่อหยุดยั้งความโหดร้ายที่กำลังดำเนินอยู่ หนานหยางจะไม่ถูกลากลงเหวเพียงเพราะความคิดบ้าคลั่งของคน ๆ เดียว"

"ตอนนี้ คุณสามารถเลือกพรรคพวกของคุณได้แล้ว ให้พวกเขาเข้าร่วมรัฐบาลเฉพาะกาล ทำงานเพื่อประเทศนี้"

ทุกอย่างอยู่ในแผนของเฉินหยูอยู่แล้ว เพียงแต่ไม่มีใครคาดคิดว่าแผนของเธอจะรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ และรุนแรงถึงเพียงนี้

หากเป็นกูซินสกี้ หรือ วิโนกราดอฟ บรรดาคณาธิปไตยจากประเทศเสวี่ยที่ผ่านมรสุมทางการเมืองมาอย่างโชกโชน เห็นแผนการของ เฉินหยู เช่นนี้ เกรงว่าคงจะทุบโต๊ะปรบมือให้

และแล้วข่าวการตายของคาปูซานก็มาถึงอย่างรวดเร็ว เขาถูกขีปนาวุธลูกหนึ่งถล่มใส่ในสำนักงานของตัวเองจนสิ้นชีพ

เมื่อข่าวนี้แพร่กระจายออกไป ทุกคนต่างรู้สึกฮึกเหิม เพราะเจ้าคนนี้คือต้นเหตุของการสังหารหมู่ทั้งหมด ส่วน ตระกูลจ้าว ยังเป็นเพียงแค่ผู้สมรู้ร่วมคิด

"ตอนนี้ หัวโจกถูกกำจัดแล้ว ถือเป็นเรื่องที่ควรยินดี"

แต่ข่าวร้ายที่ถาโถมเข้ามาไม่หยุดก็ทำให้ตระกูลจ้าวตกตะลึงเช่นกัน พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่า เฉินหยูจะใช้วิธีการที่ดุดันเช่นนี้เพื่อรับมือกับสถานการณ์อันเลวร้าย

เป่ยบูฉีก็รู้สึกขนลุกไม่แพ้กัน ถ้าเขาออกจากอาคารรัฐบาลกลางช้ากว่านี้เพียงนิดเดียว เขาคงถูกฝังไปพร้อมกับบันบัง และพวกพ้องแล้ว

ขณะเดียวกัน หวงอิง ก็รีบโทรหา เป่ยบูฉี ทันที พร้อมสั่งการว่า"คุณเป่ย คุณต้องรีบใช้พลังของสมาคมหัวเมิ่นรวบรวมเหล่าข้าราชการที่รอดชีวิตจากอาคารรัฐบาลกลาง และตั้งรัฐบาลเฉพาะกาลขึ้นมาทันที!" "ต้องทำให้เร็วที่สุด! ส่วนฉันจะติดต่อผู้ติดตามของคาปูซาน เพื่อให้พวกเขาสนับสนุนคุณ"

หวงอิง วิเคราะห์ว่า ตระกูลเฉิน ก็น่าจะตั้งรัฐบาลเฉพาะกาลขึ้นมาเหมือนกัน แต่ในสภาพที่ ตระกูลเฉิน กำลังอ่อนแอ และถูกประชาชนใน หนานหยาง มองเป็นศัตรู รัฐบาลเฉพาะกาลของพวกเขาอาจไม่ได้รับการยอมรับ

ตอนนี้จึงเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการชิงความได้เปรียบ และที่สำคัญ พวกเขายังครอบครอง สถานีโทรทัศน์หนานหยาง ซึ่งเป็นกระบอกเสียงสำคัญอีกด้วย