ไม่ว่าผู้ชายคนไหน ก็ต้องหลงใหลในรูปร่างหน้าตา รูปร่าง และเสน่ห์ของซ่างกวนหลั่นเยว่ แต่ฉีเติ่งเสียนกลับมีความสนใจเป็นพิเศษในเครื่องแต่งกายของเธอ
ของเหล่านี้ที่ซ่างกวนหลั่นเยว่สวมใส่ หากเอาไปขายก็ได้เงินสองสามร้อยล้านอย่างไม่มีปัญหาเลย ล้วนเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยระดับโลก
ฉีเติ่งเสียนยังคิดในใจว่า “สร้อยข้อมือนั่นดูเหมือนจะเป็นของชิ้นเดียว ไม่รู้ว่าถ้าแกะออกมาแล้วเอาไปให้คุณนายกลุ่มธุรกิจ เธอจะดีใจมั้ยนะ?”
ซุนอิ่งซูในฐานะเจ้าพ่อนายทุนซ่านซิง นั่นย่อมมีทรัพย์สมบัติหลายร้อยหลายพันล้าน ไม่ขาดแคลนอะไรเลย ฉีเติ่งเสียนยังได้รับของขวัญหลากหลายประเภทจากเธอเสมอ
คุณนายกลุ่มธุรกิจใจดีขนาดนี้ พระอัครสังฆราชฉีธรรมดาก็ควรจะตอบแทนบุญคุณ
“ต๊าก ต๊าก ต๊าก ต๊าก——”
ส้นเข็มเรียวๆ ของซ่างกวนหลั่นเยว่เคาะพื้น ส่งเสียงไพเราะไปอีกทั้งมีจังหวะด้วย
คนรอบๆ ไม่ต้องให้เธอพูดอะไร ก็หลีกทางให้เธอเดินผ่านโดยอัตโนมัติ สร้างทางเดินให้เธอผ่านได้อย่างสบาย
“แม่” ซุนซิงเฉินร้องตะโกนทันที เขาเป็นลูกคนที่สาม คนเล็กสุด และก็ได้รับความเอ็นดูจากซ่างกวนหลั่นเยว่มากที่สุด
“แม่!” ซุนเชียนคุนก็ทำท่าทางจริงจัง การเรียกซ่างกวนหลั่นเยว่ของเขาแตกต่างจากซุนซิงเฉินอย่างสิ้นเชิง
การเรียกของทั้งสองคนนี้ทำให้คนอื่นรู้สึกเหมือนหลงใหล เพราะรูปร่างหน้าตาและเสน่ห์ของซ่างกวนหลั่นเยว่ทำให้คนดูมองข้ามบุคลิกของเธอในฐานะหญิงม่ายของตระกูลซุนได้ง่าย
ซ่างกวนหลั่นเยว่เดินตรงไปยืนหน้าฉีเติ่งเสียนแล้วพูดว่า “คุณฉี ลูกชายฉันทำอะไรผิดถึงได้รับการปฏิบัติแบบนี้จากคุณ?”
ฉีเติ่งเสียนขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “คุณนายซ่างกวน คำเดียวกันนี้ ผมไม่อยากพูดหลายครั้ง เรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างไร คุณไปถามเขาเองก็พอ!”
ที่จริง เรื่องที่เกิดขึ้นตรงนี้ ซ่างกวนหลั่นเยว่รูดีแล้ว ไม่งั้นเธอคงไม่มา
และเธอยังรู้ดีว่าครั้งนี้ซุนซิงเฉินไปยุ่งกับใคร รู้ดีว่าถ้าเธอไม่มา เหตุการณ์อาจจะบานปลายใหญ่ขึ้น แม้กระทั่งเก็บไม่อยู่
แม้ว่าการมาครั้งนี้จะทำให้ตระกูลซุนเสียหน้าและเสียอำนาจบ้าง แต่เธอก็ยังต้องมา
“เชียนคุน เล่าให้ฉันฟังหน่อย” ซ่างกวนหลั่นเยว่พูดกับซุนเชียนคุน
ซุนเชียนคุนได้ยินแล้วก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟังแบบกระซิบ และเล่าอย่างเป็นกลาง ไม่มีการเติมแต่งอะไร
ซ่างกวนหลั่นเยว่พูดอย่างสงบว่า “เมื่อทำผิดแล้ว และสู้คนอื่นไม่ได้ ก็ต้องยอมรับการลงโทษอย่างสุภาพ ซิงเฉิน ฉันสอนหลักการมากมายให้เธอ เธอไม่ได้เรียนรู้อะไรเลยเหรอ?”
ซุนซิงเฉินหน้าบึ้ง ไม่คิดว่าแม่ของตนเองจะพูดแบบนี้ เมื่อก่อนเธอมักจะเข้าข้างตัวเองเสมอ
“จ่ายค่าชดเชย แล้วพาน้องชายไป” ซ่างกวนหลั่นเยว่พูดกับซุนเชียนคุน
ซุนเชียนคุนงงแล้วพยักหน้าเล็กน้อย ไปขอเลขบัญชีจากฉีเติ่งเสียนแล้วโอนเงินให้ทันที
นี่ทำให้หยางกวนกวนรู้สึกดีใจมาก เงินที่ใช้ซื้อไจ้เย่กรุ๊ปนี้ เท่ากับว่าคนตระกูลซุนเป็นคนจ่ายให้!
เมื่อก่อนตระกูลซุนยังข่มขู่ไจ้เย่กรุ๊ปอย่างต่อเนื่อง แต่ท้ายที่สุดกลับต้องจ่ายเงินช่วยเธอซื้อไจ้เย่กรุ๊ป การได้ประโยชน์ฟรีนี้ถือว่าเป็นระดับท็อปเลย
“ฉีเติ่งเสียนสมกับเป็นเทพเจ้าแห่งการหาประโยชน์ฟรีที่ไร้เทียมทาน จึงสามารถหาประโยชน์ฟรีแบบนี้ได้” หยางกวนกวนคิดขำๆ ในใจ มองฉีเติ่งเสียนรับการโอนเงินจากซุนเชียนคุน
ฉีเติ่งเสียนได้รับเงินสามร้อยล้านจากซุนเชียนคุนแล้วปล่อยซุนซิงเฉินลงมาด้วยตัวเอง ยังช่วยปัดฝุ่นที่ตัวเขาให้ด้วย
“คุณชายสามแห่งตระกูลซุน คุณดูสิ เราเป็นพวกเดียวกันทั้งหมด ทำไมต้องมาทำเป็นขัดแย้งกันแบบนี้ ใช่มั้ย?” ฉีเติ่งเสียนมักจะไม่ทำร้ายคนที่ให้เงิน หน้าอ่อนโยน เอาใจใส่เขาอย่างดี
ซุนซิงเฉินโกรธจนเกือบอาเจียนเลือด เขาถูกตี และยังต้องจ่ายเงินด้วย แต่ฉีเติ่งเสียนคนที่เป็นต้นเหตุกลับแกล้งทำเป็นโง่ ได้ประโยชน์แล้วยังทำดี!
พูดเสร็จ หยางกวนกวนก็หันไปเดินด้วยท่าทางเย่อหยิ่ง
ส่วนหน้าซ่างกวนหลั่นเยว่แข็งทื่อชัดเจน ผู้หญิงสวยแค่ไหนก็สู้เวลาไม่ได้ ยิ่งผู้หญิงสวยยิ่งใส่ใจเรื่องอายุ
การสวนกลับของหยางกวนกวนแทงถูกจุดอ่อนที่สุดของซ่างกวนหลั่นเยว่
“กวนกวนของฉันเก่งขึ้นแล้ว ฝึกฝนไป ปากเก่งขึ้นด้วย! แข่งกับนางจิ้งจอกอย่างซ่างกวนหลั่นเยว่ยังสวนกลับได้เลย?” ฉีเติ่งเสียนขำๆ ในใจ
หยางกวนกวนเดินไปแล้วก็หันกลับมายิ้ม พูดว่า “อ้อ ใช่แล้ว คนที่ฝึกศิลปะการต่อสู้มักรักษาลมปราณไว้ได้ ชะลอการแก่เฒ่า บางทีเมื่อฉันถึงวัยเดียวกับคุณนายซ่างกวน อาจจะยังดูเหมือนสาวน้อยอายุยี่สิบอะไรก็ได้”
ซ่างกวนหลั่นเยว่กระพริบตาเล็กน้อย ยิ้มตอบกลับ ไม่ได้ต่อสู้ด้วยคำพูดต่อไป
ฉีเติ่งเสียนเข้าไปในห้องรับแขกแล้วนั่งลง พูดว่า “เชิญนั่งสบายๆ”
ซ่างกวนหลั่นเยว่นั่งลงตรงหน้าเขา ท่าทางสง่างาม สุภาพ แต่ยังมีเสน่ห์ยั่วยวน และความมีเสน่ห์ที่ลึกลับ
เสน่ห์แบบนี้ เธอจับจังหวะได้พอดี
ฉีเติ่งเสียนดูเหมือนจะถูกดึงดูด ซ่างกวนหลั่นเยว่เห็นสายตาของเขาเหลือบมาที่ตัวเธอ จึงรู้สึกพอใจในใจ แม้ว่าคำพูดจะถูกหยางกวนกวนแทงให้เจ็บ แต่ในการกระทำจริงๆ เธอได้เปรียบ
ไม่รู้ว่าฉีเติ่งเสียนไม่ได้มองขาเซ็กซี่หรือเอวคลอดของเธอ แต่มองสร้อยข้อมือที่ข้อมือของเธอ
ทุกคนรู้ว่าเรือนจำโยวตูเต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญ ปีศาจราตรีและอื่นๆ ชอบที่นี่มาก
แม้ว่าข้างในจะไม่มีขโมยกระจอก แต่มีนักขโมยระดับท็อป… ฉีเติ่งเสียนเรียนรู้เทคนิคมาสองสามอย่าง ตอนนี้คันไม้คันมือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...