มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 517

ฉีเติ่งเสียนตบหน้าของหลินเจ๋อฮวา เพียงโบกมือแล้วจากไปโดยไม่พกอะไรติดตัวไปด้วยแม้แต่อย่างเดียว?

หลินเจ๋อฮวายืนแข็งตัวอยู่ที่เดิม ตัวสั่นขึ้น แต่คำพูดที่โหดๆก็ยังพูดไม่ออกสักคำ

หันหน้าซ่งออกคำสั่งแล้ว เขายังจะสามารถทำอะไรได้?

เขาต้องพิจารณาว่าเขาควรแบกรับความโกรธของหัวหน้าซ่งอย่างไรหากเรื่องนี้ล้มเหลว!

สวีเอ้าเสวี่ยหน้าสั่นขึ้น แม้ว่าฉีเติ่งเสียนยังไม่สำเร็จ แต่ไม่มีความสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไป

“ประธานฉี คุณทำได้ไง?ทำให้คำพูดของหลินเจ๋อฮวานั้นไร้น้ำหนักไปเลย？”หยางกวงกวงตกใจแล้วมองไปทางฉีเติ่งเสียนแล้วถามขึ้น

“เทคโนโลยีชีวภาพภาคเหนือยังเป็นวิสาหกิจกึ่งรัฐ เนื่องจากเป็นวิสาหกิจกึ่งรัฐ จึงต้องรับฟังรัฐ ฉันจึงไปหาเจ้านายระดับสูงของพวกเขาโดยตรง”ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสบายใจ

หยางกวงกวงขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้น: “ฉันนึกขึ้นได้ แต่ว่าคุณใช้วิธีอะไรถึงพูดให้บอสนั้นยอม?”

ฉีเติ่งเสียนพูด: “ง่ายนิดเดียว ฉันใช้สูตรที่เหลือในมือสองอันนี้”

หยางกวงกวงตกใจพูดขึ้น: “คือสูตรยาที่ห่อมาพร้อมกับยาขาวเฉินซื่อนี่หรอ?”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าแล้วพูดขึ้น: “ฉันยืนยอมที่จะเอายาสองสูตรนี้มาเผยแพร่ เพื่อให้บริษัทเทคโนโลยีชีวภาพภาคเหนือนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพวกเรา”

หยางกวงกวงพูด: “ถ้าเป็นแบบนี้ นอกจากยาสองตัวของยาขาวเฉินซื่อ ก็ยังมีราคาที่สูงมากๆ!”

ฉีเติ่งเสียนพูด: “แน่นอน หนานหยางเฉินกรุ๊ปไม่มีทางเอาทำร้ายฉันหรอก”

ความเป็นจริงแล้ว สูตรยาที่ฉีเติ่งเสียนใช้เงินสามร้อยล้านดอลลาร์ซื้อมา ดูแล้วเหมือนจะจ่ายเงินไปไม่น้อยเลย แต่ความจริงแล้วมันคุ้มค่ากับราคามาก

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงมีหน้ามากมาย ทำให้หนานหยางเฉินกรุ๊ปนั้นยอมขายยาสามสูตรนี้ให้กับเขา ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น เพิ่มราคาสิบเท่าเลยถึงจะได้

“ตอนนี้คนที่รีบร้อนก็คือหลินเจ๋อฮวา บอสใหญ่ออกคำสั่ง เขาไม่กล้าขัด ถ้าเกิดจัดการเรื่องได้ไม่ดี ยังจะถูกบอสใหญ่ตบหน้า”หยางกวงกวงปรบมืออย่างดีใจ

ฉีเติ่งเสียนยิ้มอ่อนๆแล้วพูดขึ้น: “มันแน่นอนอยู่แล้ว หลินเจ๋อฮวาดูแล้วเหมือนจะเป็นประธานรับผิดชอบทุกอย่าง แต่คำพูดของหัวหน้าซ่ง เขาไม่ฟังก็ไม่ได้”

ในเวลานี้ หลิงเจ๋อฮวานั้นกำลังปวดหัว

ตอนนี้ตัวเองต้องก้มหัวกับฉีเติ่งเสียนถึงจะได้แล้ว ไม่อย่างนั้น การร่วมมือไม่มีทางสำเร็จแน่ๆ

ถ้ารู้ตอนจบแบบนี้ ก่อนหน้านี้ฉันจะไม่มีทางชัดสีหน้าให้ฉีเติ่งเสียนเห็นเลย

ตอนนี้ คนที่ขาดทุนคือตัวเอง คนที่ถูกตบหน้าก็เป็นตัวเอง!

“หัวหน้าซ่งทำไมถึงได้เปลี่ยนมายืนข้างเขา ฉันอยากรู้มากเลย”สวีเอ้าเสวี่ยมองไปทางหลินเจ๋อฮวาแล้วถามอย่างเบาๆ

“ฉีเติ่งเสียนซื้อสูตรยาสามอันจากหนานหยางเฉินกรุ๊ป ยาขาวเฉินซื่อรู้แล้ว นอกจากนี้ยังมียารักษาโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวโดยเฉพาะอีกด้วย ยาชนิดนี้ในประเทศเรานำเข้าจากยุโรปและมีราคาแพง...ตัวสุดท้ายเป็นยาเฉพาะสำหรับโรคไตวายซึ่งไม่มีในประเทศเราเช่นกัน”

หลินเจ๋อฮวาสีหน้าไม่น่าดูเท่าไหร่ แล้วอธิบายกับสวีเอ้าเสวี่ย

สวีเอ้าเสวี่ยตกใจแล้วพูดขึ้น: “หนานหยางเฉินกรุ๊ปรวยขนาดนี้เลย ถึงได้ซื้อสูตรยาที่เมืองหัวกั๋วยังไม่มรให้กับเขา?ล้อเล่นออะไรกันอ่ะ!”

หลินเจ๋อฮวาสีหน้ามืดลงแล้วพูดขึ้น: “ถ้าไม่ใช่แบบนี้ ทำไมหัวหน้าซ่งถึงช่วยเขาพูด?”

สวีเอ้าเสวี่ยรู้สึกปวดฟันขึ้นในทันที ไม่คิดเลยว่าในมือของฉีเติ่งเสียนจะมีไผ่ดีขนาดนี้ เมื่อเปิดออกก็ทำเอาหลินเจ๋อฮวานั้นไม่ทันตั้งตัวเลย

ตอนนี้ ตอนนี้คนที่จะหาคนประนีประนอมคือหลินเจ๋อฮวา ฉีเติ่งเสียนรออย่างเดียวก็พอ

สวีเอ้าเสวี่ยพนันกับเขาเขา ผลสุดท้ายไม่ต้องพูดถึงแล้ว แน่นอนว่าสวีเอ้าเสวี่ยแพ้.....

แม้ว่าตอนนี้จะไม่มีตั๋วบินไปเมืองหลวง อย่างนั้นก็ไม่เป็นไร เขาตัดสินใจออกจากเมืองจงไห่ให้ได้ก่อน

ตอนที่สวีเอ้าเสวี่ยขับรถสติเหมือนจะไม่อยู่กับตัว เกือบจะเกิดอุบัติเหตุเลย หลายครั้งเมื่อตั้งสติได้มือเท้าก็เร่งรีบขึ้น

การกระทำของเขาทำให้ผู้คนนั้นเข้าใจผิดคนขับรถผู้หญิงอย่างมาก

กว่าจะขับรถมาถึงที่สนามบิน สวีเอ้าเสวี่ยจอดรถทันที รีบหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วดูตั๋ว ยังดีที่มีไฟล์บินอีกครึ่งชั่วโมงจะบินไปเมืองหลวง อีกทั้งตั๋วยังเหลือ!

“ยังดี ที่ตั๋วยังเหลือ”สวีเอ้าเสวี่ยถอนหายใจรีบซื้อตั๋ว

จากนั้น เขาก็ลงจากรถแล้วเตรียมตัวเข้าสนามบิน

ขณะที่เธอเดินผ่านกำแพงซึ่งเป็นที่ที่กล้องจับภาพไม่เห็น จู่ๆก็มีมือใหญ่ยื่นออกมาจากความมืดและปิดปากของเธอ

ร่างกายของสวีเอ้าเสวี่ยก็ถูกโจมตีด้วยแรงมหาศาลและทันใดนั้นก็ชนเข้ากับกำแพงด้านหลังศีรษะของเธอชนเข้ากับกำแพงและเธอก็เกือบจะเป็นลมด้วยความเจ็บปวด

ต่อมา เขารู้สึกว่าหน้าท้องนั้นเย็นเฉียบ แล้วร้อนขึ้นอย่างรวดเร็ว!

ก้มหน้าลงดู ก็มีมีดสั้นนั้นแทงเข้าไปในหน้าท้องของตัวเอง!

ข้างหน้าเขาเป็นผู้ชายที่มีสีหน้าเคร่งขรึม ใบหน้าของเขาเย็นชามาก ราวกับว่ามีดที่ใช้แทงนั้นไม่ใช่คน แต่เป็นสัตว์

“คุณ....คุณคือโมตู....คนของตระกูลเสวี่ย...”สวีเอ้าเสวี่ยเปิดปาก เลือดก็ออกมาจากมุมปาก

“ขอโทษ”ชายคนนี้พูดอย่างเย็นชาแล้วดึงมีดออก เตรียมจะแทงที่หน้าอกของสวีเอ้าเสวี่ย

ผู้หญิงตรงหน้า ไม่ว่าจะสวยมากเท่าไหร่ เหมือนกับว่าจะไม่มีค่าอะไรสำหรับเขาเลย