My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 151

ตอนที่151

ผู้หญิงรักสวยทุกคน ปาณีก็เหมือนกันแต่ดีที่ปาณีไม่ใช่คนที่ผิวโดดแดดแล้วคล้ำง่าย ระยะทางห่างจากค่ายทหารไม่มาก

ธามนิธิมองไปที่เธอ ไม่ได้รีบพูดอะไรสักอย่าง

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแค่เธอมาอยู่ตรงหน้าให้เขาเห็น เขาก็รู้สึกเหมือนทั้งบ้านนี้เต็มไปด้วยสีสัน

เห็นธามนิธิไม่พูดอะไรสักคำ ปาณีขมวดคิ้ว “ไม่ได้เจอกันตั้งยี่สิบวัน คุณอาไม่คิดถึงฉันบ้างไง”

“ทำไมต้องคิดถึงเธอ?”

สำหรับคำตอบตรงซื่อแบบนี้ของคุณอา ปาณีอ้วกเป็นเลือดได้เลย

ก็ไม่ได้หวังให้เขาตอบแบบหวานๆอยู่ล่ะ!

เธอทำหน้าตาใสซื่อ “งั้นก็ได้ ฉันไปหาข้าวกินที่น้าลำมุงแล้วกันเพราะยังไงคุณอาก็ไม่ได้อยากเจอหน้าฉัน……”

เธอพูดเสร็จก็ลุกขึ้นเดินไปข้างนอก

ธามนิธิมองไปที่เธอ รู้ทั้งรู้ว่าเป็นแผนของเธอแต่ช่วงนี้แต่ช่วงนี้มันรู้สึกคิดถึงเธอจริงๆสุดท้ายก็ทนไม่ไหวแล้วพูดไปว่า “กลับมา”

ได้ยินที่ธามนิธิพูด ปาณีที่เตรียมจะก้าวออกไปก็รีบวิ่งเข้ามาแต่ครั้งนี้เธอไม่ได้นั่งตรงข้ามเขาแต่เธอกลับเดินไปกอดเขาจากข้างหลังแล้วใช้คางไปถูที่ไหล่เขาเบาๆ “ว่าแล้วว่าคุณอายังไงก็คิดถึงฉัน ใช่ไหม?”

ธามนิธิ “……”

เขารู้สึกผู้หญิงสมัยนี้ไม่มีความรักงวนสงวนตัวเลยสักนิดแต่เขากลับชอบที่เธอเป็นแบบนี้

ปาณีก็ไม่สนว่าเขาจะตอบอะไร พูดเองเออเองว่า “ไม่ได้เจอเกือบเดือนคิดถึงคุณอามาก!มักจะฝันถึงเธอบ่อยๆแต่พอนึกได้ว่าวันนี้ก็กลับมาเจอหน้าแล้ว เมื่อวานนอนไม่หลับทั้งคืนเลย”

ธามนิธิยิ้มแล้วบอกว่า “ฉันว่าเธอน่าจะนอนไม่หลับเพราะมัวแค่คิดเรื่องของกินมากกว่า!”

โดนฉีกหน้าแบบนี้ปาณีก็ไม่ยอมรับ “เปล่าสักหน่อย คิดถึงคุณอาจริงๆ”

ธามนิธิมองที่เธอแต่ไม่ได้รีบตอบคำถาม นิ้วมือเรียวก็จับไปที่คางปาณีแล้วก้มหัวจูบลงบนลิปฝีปากเธอ

นี่โทษที่เขาอย่างเดียวไม่ได้!

เขาพยายามที่จะห้ามให้ตัวเองไม่ทำแล้ว

แต่ว่าทุกคำพูดที่ออกจากปากของปาณีเหมือนกำลังอ่อยเขาอยู่

ทำให้เขาต้องใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดเพื่อมาปิดปากเธอให้ได้.......

จูบของคุณอาทั้งนุ่ม ทั้งเย็น......

แม้ว่าเคยมีประสบการณ์มาแล้วหลายครั้งแต่ปาณีก็รู้สึกตื่นเต้นจนปิดตาแน่นมือก็ไม่รู้จะวางที่ไหน

เขาจับมือเธอเบาๆให้สวมกอดเขาไว้ ทำให้ระยะของสองคนนี้ดูสนิทมากขึ้น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม