นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 59

บรรยากาศในห้องประชุมแปลกไป ทุกคนไม่รู้จะพูดอะไรเลยแสร้งทำเป็นไม่เห็นที่ฮ่อฉวนสือหยิบโทรศัพท์ออกมา

ฮ่อฉวนสือจ้องไปที่โทรศัพท์ที่สายตัดไป ทั้งๆที่รับแล้ว แล้วทำไมทางนั่นอยู่ดีๆก็ตัดสายไป?

สือฮว่าไม่เหมือนคนที่เล่นตลก ถึงจะไม่ระวังเผลอตัดสายไปก็น่าจะโทรมาทันที

เขาลุกขึ้นจากที่นั่งด้วยใบหน้าเย็นยะเยือกและเดินออกไป

"หนานสือ ให้คนค้นหาตำแหน่งปัจจุบันของสือฮว่าแล้วไปหาเธอ"

การเคลื่อนไหวของฮ่อฉวนสือรวดเร็ว ขณะพูดเขาก็มาถึงที่จอดรถชั้นใต้ดินแล้ว

หนานสือส่งตำแหน่งของสือฮว่ามาให้ทันที จุดสีแดงเล็กๆก็กำลังมุ่งไปที่ชานเมืองด้วยความเร็วที่น่ากลัว

ดวงตาของฮ่อฉวนสือมืดสนิดทันที เขาลงจากรถอีกครั้งและขึ้นลิฟต์ตรงไปที่ดาดฟ้าของตี้เซิ่ง มีเฮลิคอปเตอร์จอดอยู่บนดาดฟ้าและมีนักบินอยู่ข้างๆเฮลิคอปเตอร์

"ตามไป"

น้ำเสียงของเขาเย็นชา แผ่ไอเย็นไปทั่ว ถ้าเกิดอะไรกับสือฮว่าจริงๆ นั่งรถไปคงไม่ทัน มีเพียงเฮลิคอปเตอร์เท่านั้นที่สามารถไล่ตามทัน

นักบินขับเฮลิคอปเตอร์ออกไปอย่างรวดเร็ว ฮ่อฉวนสือจ้องมองไปที่แสงไฟของบ้านเมืองที่อยู่ใต้เท้าของเขา มุมปากกระตุกอย่างเยือกเย็น

เขาหยิบปืนออกมาและประกอบในเวลาไม่ถึงสองวินาที

ชายที่ลักพาตัวสือฮว่าไม่ได้คิดว่าต้องปิดโทรศัพท์มือถือของสือฮว่า คิดแค่ว่าถ้าเอาโทรศัพท์สือฮว่าไป เธอก็จะโทรแจ้งตำรวจไม่ได้

สือฮว่าไม่ได้พูดอะไร ฝ่ามือของเธอเปื้อนเหงื่อ

เห็นได้ชัดว่ารถกำลังเร่งความเร็ว วิวด้านนอกผ่านไปอย่างรวดเร็ว เธอหวังว่าถนนนี้จะไม่ถึงจุดสิ้นสุด อย่างน้อยชายคนนั้นจะได้ไม่หยุดรถทำอะไรกับเธอ

แต่สิบนาทีต่อมา ชายคนนั้นก็เหยียบเบรกอย่างรุนแรง

รถหยุดอยู่หน้าโกดังร้างที่ชานเมือง เขาหยิบมีดออกมา ลงจากรถแล้วเดินมาด้านหลัง จ้องมองเธออย่างโหดเหี้ยม "ลงมา!"

สือฮว่าเม้มริมฝีปาก ไม่กล้าที่จะทำผลีผลามอะไรทั้งที่ไม่แน่ใจ 100%

เธอเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ หาทุกโอกาสที่จะชะลอเวลา

ชายคนนั้นยื่นมือออกมาอย่างไม่สบอารมณ์และดึงเธอออกมา

"ฉันรู้ว่าแกฉลาด อย่ามาเล่นกับฉัน ฉันไม่มีเวลากับแกมากนัก!"

สือฮว่าไม่พูดอะไรและไม่นานก็ถูกจับไปในโกดัง

โกดังมีอากาศรั่วไหลออกไปทุกที่ กำแพงที่ทรุดโทรมพังทลายลงมา

ผ้าห่มถูกวางไว้ที่มุมห้อง ข้างๆมีกล้องวางไว้

ดวงตาของสือฮว่าหรี่ลงและเดาได้ทันทีว่าชายคนนั้นต้องการทำอะไร

"ถอดเสื้อผ้าซะ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกตอนนี้เลย!"

ดวงตาของชายคนนั้นเป็นสีแดงอย่างไม่มีเหตุผล

สือฮว่าเม้มริมฝีปากและค่อยๆวางมือลงบนกระดุม

ชายคนนั้นต้องการจะข่มเหงเธอแล้วก็จะอัดวิดีโอไว้

จุดประสงค์ของเขาคืออะไร?

ดูเหมือนเขาจะไม่ได้รับคำสั่งใคร เขาเหมือนมีความเกลียดชังต่อเธอมาก

"เร็วเข้า! อย่าลีลา! ถ้าไม่ใช่เพราะยัยบ้าอย่างแก! หวางชิงจะโดนบังคับให้ไปต่างประเทศได้ยังไง! หวางชิงตกลงจะเป็นแฟนฉันแล้ว! แกทำให้ฉันเสียแฟนไป งั้นก็เอาตัวแกมาชดใช้!"

สือฮว่าปลดกระดุมเม็ดแรกและคอยฟังคำพูดที่ไม่ต่อเนื่องของชายคนนั้น เดี๋ยวก็บอกว่าเขารักหนิงหวางชิงมากแค่ไหน อีกเดี๋ยวก็ก่นด่าเธอ

เธอลดศีรษะลงแล้วบีบมือช้าๆ

"ไปให้พ้น!!"

ยังไงก็เป็นเค่ผู้หญิง ตอนนี้สือฮว่าตกใจแล้วเตะออกไปอย่างแรง

แต่ร่างของชายคนนั้นกดลงมาเหมือนภูเขา จนแรงทั้งหมดของเธอมันช่างน้อยนิด

"แควก!"

เสื้อผ้าขาดเป็นชิ้นๆ และปากของชายคนนั้นกัดเข้าที่คอของเธอ!

สือฮว่ากัดริมฝีปากจนเลือดออก คว้าขาตั้งกล้องด้วยความตกใจแล้วฟาดลงบนหัวเขา

เขาโดนฟาดไปจนชะงัก สือฮว่าให้โอกาสนี้พยายามออกไป แต่เท้าของเธอโดนจับไว้แน่นจนไม่สามารถขยับได้แม้แต่น้อย

"คืนนี้ฉันจะฆ่าแก!"

ชายคนนั้นดึงเธอกลับมาและตบหน้าเธอ

แก้มของสือฮว่าบวมขึ้นทันที ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

ยังไม่ได้อีกเหรอ? ฮ่อฉวนสือคงไม่มาแล้วล่ะมั้ง...

"ปล่อยฉัน! ปล่อยฉันนะ!!"

จู่ๆเธอก็ชกต่อยเตะเหมือนคนบ้า

ชายคนนั้นมัดมือเธอและหันหน้าเธอเข้าหากล้อง "หลังจากคืนนี้ ทุกคนจะรู้ว่าว่าแกเป็นยังไง แกทำหวางชิงสูญเสียอะไรไป แกต้องชดใช้สิบเท่าร้อยเท่า!"

ใบหน้าของสือฮว่าเต็มไปด้วยน้ำตา โดนกดลงกับพื้นและกำลังจะเริ่มลงมือ

เธอไม่สามารถขยับได้ ทั้งอับอายและหวาดกลัว กัดริมฝีปากจนเต็มไปด้วยเลือด