องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1261

เมื่อหลี่จุ่นได้ยินเช่นนั้น

ก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ อ้าปากค้างเบิกตาโพลง!

หา?

ล้อกันเล่นหรือเปล่า?

ผู้หญิงคนนี้จู่ ๆ ทำไมมาถามว่าอยากแต่งงานกับตัวเองจริงหรือเปล่า?

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

หลี่จุ่นสับสนอยู่ครู่หนึ่ง งงงวยเล็กน้อยกับสถานการณ์ตรงหน้า

นี่มันกะทันหันเกินไปแล้ว!

กะทันหันจนสับสนงุนงงไปหมด

หลังจากจักรพรรดินีถามเช่นนี้ออกไป เก็บอารมณ์ไว้ไม่ไหว ทั่วทั้งหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงฉานทันที ทั้งเขินอายทั้งอึดอัดใจ

“นั่น นั่น...ฝ่าบาท เหตุใดท่าน ท่านจึงถามเช่นนี้?”

หลี่จุ่นเกาหัว เอ่ยปากถามอย่างตะกุกตะกักเล็กน้อย

เรื่องที่ตัวเองต้องการแต่งงานกับนาง...

ใช่แล้ว!

ต้องเป็นเจ้าเด็กซั่งกวนเฮ่าแน่ที่ไปบอกจักรพรรดินี!

ทันทีที่พึ่งถามออกไป หลี่จุ่นก็ตระหนักรู้ได้ทันที

ทันทีที่จักรพรรดินีได้ยินเช่นนั้น ใบหน้าของจักรพรรดินีก็พลันแดงขึ้นมาและแดงลามไปถึงหู!

ดวงตาของนางก็จ้องไม่กระพริบ!

ในขณะเดียวกันท่าทีของนางก็เปลี่ยนไป ความโกรธปะทุขึ้นในจิตใจ!

อี อีตาบ้านี่...หมายความว่าอย่างไร?

เขาเป็นผู้ถามนางก่อนชัด ๆ ว่าจะตกลงปลงใจแต่งงานกับเขาหรือไม่ ตอนนี้กลับแสร้งทำเป็นงุนงงไม่รู้เรื่องอย่างนั้นรึ?

ไม่มีเหตุผลเลยเสียจริง!

จักรพรรดินีโกรธจัดขึ้นมาทันที!

จากนั้นนางก็พูดด้วยท่าทีเย็นชาและน้ำเสียงขุ่นเคื่องเล็กน้อยว่า

“ท่านไสหัวไปให้ไกลข้า!”

“มะ มะ ไม่ใช่อย่างนั้น...”

หลี่จุ่นตระหนักได้ทันทีว่าตัวเองพูดผิดไป เป็นความผิดของเขาที่ตอบสนองไปตั้งแต่แรก ตอนนี้ต้องรีบเอ่ยปากอธิบายเสียแล้ว

ทว่าจักรพรรดินีจะยอมฟังซะที่ไหนล่ะ?

นางเป็นผู้หญิงยิงเรือแท้ ๆ ถามคำถามน่าอับอายเช่นนี้ออกไปแล้ว แต่อีตาบ้านี่กลับทำเป็นไม่รู้เรื่อง

เล่นตลกกับนางเช่นนี้ จะให้นางรับได้ได้อย่างไร?

ตอนนี้นางโกรธมาก!

“ไสหัวไป!”

เมื่ออารมณ์ขึ้น พลังในร่างกายไร้ความสามารถในการควบคุมขึ้นมากะทันหัน ประหนึ่งว่าความบ้าดีเดือดพร้อมปะทุขึ้นมาได้ตลอดเวลา!

เมื่อหลี่จุ่นได้เห็นดังนั้น สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนทันที!