องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1471

หลี่จุ่นส่งคำสั่งไปยังเถี่ยกู่และแม่ทัพเยเน่ยคู่ ว่าให้พวกเขานำทัพกลับเมืองหลวงทันทีและนำทัพจากหลงหู่ไถกลับมาด้วย

เหลือทหารไว้ดูแลเมืองหน้าด่านเพียงสองพันนาย ไม่ให้มากไปกว่านี้

หากทัพแคว้นจ้าวและเยี่ยนจู่ๆ เกิดหักหลังขึ้นมา ถึงแม้จะเหลือทหารไว้เป็นแสนก็ไร้ความหมาย

เป็นแค่การเสียสละอันเปล่าประโยชน์เท่านั้น

เป็นแผนที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง

เขาไม่สามารถส่งคนของตัวเองไปตายอย่างไร้ประโยชน์ได้ ดังนั้นนี่คือเหตุผลว่าเหตุใดเขาจึงเลือกที่จะระเบิดจวนชายแดนตะวันตก โดยไม่ให้โอกาสหลี่โจ้วเลยแม้แต่น้อย

แน่นอนว่า

หากทัพแคว้นจ้าวและเยี่ยนพลันเกิดหักหลังเขาขึ้นมา เขาก็จะลงมือฆ่าซือหม่าหยวนทันทีโดยไม่ลังเลแม้แต่นิด

และค่อย ๆ คิดบัญชีกับจางเฟิงลู่!

ใช่แล้ว!

ซือหม่าหยวน อ๋องผู้สำเร็จราชการแทนผู้ยิ่งใหญ่แห่งแคว้นเยี่ยนบัดดี้ถูกพันธนาการไว้กับเขาอยู่ หนีไปไหนไม่ได้แม้แต่ก้าวเดียว

เขาใช้สิ่งนี้เพื่อควบคุมกองทัพแคว้นเยียนและแคว้นจ้าว และจางเฟิงลู่

กองทัพใช้เวลาเดินทางกลับร่วมห้าวัน

กองกำลังเจ็ดแสนนายมารวมกัน ณ ด้านนอกของเมืองฉางอันแห่งราชวงศ์อู่

เถี่ยกู่และแม่ทัพเยเน่ยคู่ถวายบังคมต่อหลี่จุ่น และรายงานสถานการณ์ทางด้านเมืองเฟิงหั่วอย่างละเอียด

หลังจากที่หลี่จุ่นได้ยินก็พยักหน้าเบาๆ ทว่าเมื่อเขาได้ยินว่าเฟิงเฉวี่ยนอ๋องค่อนข้างหวาดกลัว โวยวายจะกลับมากับพวกเขา เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

อย่างไรเสียเฟิงเฉวี่ยนอ๋องก็เป็นลูกบุญธรรมของเขาในนาม จะปล่อยไว้ไม่สนใจก็ใช่เรื่อง

หากเขาไม่สนใจ ทัวทัวต้องมาวุ่นวายกับเขาเป็นแน่

ดังนั้นหลี่จุ่นจึงครุ่นคิดอยู่สักพัก และจึงส่งคำสั่งไปยังเฟิงเฉวี่ยนอ๋องว่าให้หยุดลงใต้ชั่วคราวแล้วไปหาทัวทัวที่จงตูเสีย

ตอนนี้เป็นช่วงที่สงครามกำลังวุ่นวาย หากเฟิงเฉวี่ยนอ๋องอยู่ที่เมืองเฟิงหั่ว อาจได้รับอันตรายได้

ทว่า สุดท้ายแล้วลูกชายคนนี้ก็ค่อนข้างที่จะเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ

ทัวทัวสอนคนไม่เก่งนัก ดูเหมือนว่าทายาทของเขาในอนาคตจักให้นางสอนไม่ได้เสียแล้ว

“มหาจักรพรรดิ มีข่าวมาจากด่านเฟิงเป่ยแล้วขอรับ กองทัพขงจื๊อแปดแสนนายกำลังมุ่งหน้ามาทางเมืองหลวงขอรับ!”

ทันทีที่กองทัพพึ่งจะประจำการ อวี่เหวินจิ้งก็ได้รับรายงาน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย และรีบไปพบหลี่จุ่นอย่างรวดเร็ว

หลี่จุ่นที่กำลังให้ปันหมิ่นผู้อกใหญ่ไร้สมองนวดไหล่ให้อยู่นั้นมีสีหน้าค่อนข้างคร่ำเครียด เมื่อได้ยินสิ่งที่อวี่เหวินจิ้งรายงานมา เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยทันทีแล้วกล่าวว่า

“หลี่โจ้วผู้นี้รวดเร็วยิ่งนัก! ไท่ซือ ถ้าเช่นนั้นก็ประจัญหน้าสู้เลยเถิด! ข้าขอสั่งว่า พรุ่งนี้ยกทัพไปสกัดกั้นศัตรูเสีย!”

“ขอรับ มหาจักรพรรดิ!”

อวี่เหวินจิ้งเพ่งสายตาไปยังปันหมิ่นที่อยู่ข้างๆ หลี่จุ่น แล้วพยักหน้าทันที

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน