องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 1475

ตกดึก

หลี่โจ้วได้รับรายงานสถานการณ์ทางศัตรู

โดยในรายงานกล่าวว่าทัพศัตรูดูเหมือนว่าจะกำลังล่าถอย อย่างไรก็ตามอีกฝ่ายดูเหมือนจะจงใจปิดบังซ่อนเร้นไว้ เพราะยังมีกองทัพใหญ่อยู่ข้างหน้าอีกหลายกองทัพ อยู่ในท่าทางที่พร้อมที่จะโจมตีได้ทุกเมื่อ

มีการพยายามปกปิดความจริงที่ว่ากำลังหลักกำลังล่าถอย

ทว่าพวกเขาชาติพอที่จะดูออกถึงความตั้งใจนั้น

หลังจากที่หลี่โจ้วได้ฟังรายงานนี้ เขากลับขมวดคิ้วเล็กน้อย

หลี่จุ่น เจ้าหนูนั่นกำลังทำอะไรอยู่กันนะ?

ล่าถอยในเวลานี้น่ะรึ?

ไม่สิ!

จากที่รู้จักชายคนนี้มา มันคงไม่ง่ายเช่นนั้น

เขารู้สึกอย่างแน่นอนว่าต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลเกี่ยวกับเรื่องนี้

หลังจากครุ่นคิดพินิจพิเคราะห์อย่างถี่ถ้วนอยู่ในกระโจมทัพแล้ว เขาเห็นท้องฟ้ามืดสนิทจึงรีบออกคำสั่งทันทีว่า

“ประกาศคำสั่งไปยังแต่ละกองทัพ เราต้องให้ความสำคัญเรื่องนี้เป็นอย่างยิ่ง ควรแจ้งกรมกลาโหมให้ใส่ใจเรื่องการป้องกันปืนใหญ่และกระสุนปืนด้วย!”

เขาส่งคนออกไปลอบสังหารหลี่จุ่น แล้วใครบอกล่ะว่าชายคนนั้นจะไม่ใช้วิธีเดียวกันเพื่อสร้างความยุ่งยากให้กับเขา?

ดูเหมือนว่าเขากำลังล่าถอย แต่ที่จริงเขาซ่อนกระบวนท่าสังหารไว้ในความมืดมืด!

ชายคนนี้...ในที่สุดเขาก็เข้าใจสิ่งต่างๆ มากขึ้น

หลี่โจ้วมั่นใจมาก มีคำใบ้แห่งชัยชนะปรากฏขึ้นที่มุมปากที่กระตุกของเขา

“ฝ่าบาท ท่าไม่ดีแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”

ขณะนี้ มีอัครมหาเสนาบดีคนหนึ่งเข้ามาในกระโจมทัพด้วยความร้อนรน

หลี่โจ้วขมวดคิ้วแล้วถามว่า

“เกิดเรื่องอันใดขึ้น?”

“ฝ่าบาท เหล่าขุนนางพบว่าทัพศัตรูจะตั้งปืนใหญ่แล้ว และอาจ...เปิดการโจมตีด้วยการยิงปืนใหญ่ใส่กองทัพของเรา!” อัครมหาเสนาบดีคนนั้นพูดพร้อมมีท่าทีทุกข์ใจ

วงตาของหลี่โจ้วหรี่ลงทันที จากนั้นเขาพลันตะโกนขึ้นว่า

“ไม่ดีแน่! ถ่ายทอดคำสั่งของข้า ถอยทัพไปสิบลี้ประเดี๋ยวนี้!”

“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!”

อัครมหาเสนาบดีรีบไปส่งคำสั่งด้วยความตื่นตระหนก

อย่างไรก็ตาม ในขณะนี้ ปืนใหญ่ส่งเสียงคำรามกึกก้อง และกระโจมทัพทั้งหมดพลันสั่นสะเทือน!

หลี่โจ้วสีหน้าเปลี่ยน กระโจนตัวทะลุกระโจมทัพออกไปทันที

คืนนี้ไม่มีพระจันทร์ ภายใต้ท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดมิด กองประจำการแนวหน้าของทัพขงจื๊อทั้งหมดถูกระดมยิงด้วยปืนใหญ่ ทุกสิ่งที่เห็นอยู่เบื้องหน้าคือทะเลเพลิง

หลี่โจวคำรามด้วยความโกรธ

“หลี่จุ่น เจ้าไม่ตายดีแน่!”

ทันใดนั้น!

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน