องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 416

หลิวเซิ่งที่ทีแรกคิดจะเบ่งใหญ่ทุบความกล้าของหลี่จุ่นสักหน่อย กลับถูกหลี่จุ่นบีบจนชักจะจนมุม แผ่นหลังจะผุดเหงื่อเย็นอยู่แล้ว

บ้าไปแล้ว อ๋องนี่จะเอาให้ได้หรือยังไง

ข้ามารดามันบอกแล้วว่าไม่ต้อง ยังจะช่วยให้ได้ มีที่ไหนกัน!

พอเห็นหลิวเซิ่งเริ่มหัวเสีย หลี่จุ่นก็ทำหน้าเป็นมิตร แต่ในใจกลับแสยะยิ้มอยู่

ก็แค่ทหารหยาบกระด้าง ยังคิดจะหืออีกเหรอะ

หาเรื่องใส่ตัว!

ยังกล้าเล่นละครต่อหน้าเขาอีก

“ท่านอ๋อง ข้าต้องทวงความเป็นธรรมให้ท่านแน่!”

จางฟ่างเห็นหลี่จุ่นกัดหลิวเซิ่งไม่ปล่อย จึงพูดเสียงดังขึ้นมาทันที ตัดบทหลี่จุ่น จากนั้นก็หันหน้าหาทุกคน พูดอย่างเคร่งขรึมเสียงดัง

“หลายวันนี้ในกองทัพมีข่าวลือไม่ค่อยดีประมาณหนึ่ง มีคนคิดร้ายต้องการบ่อนทำลาย! วันนี้ท่านอ๋องอยู่ที่นี่แล้ว พวกเจ้าเบิกตาดูให้ชัด ๆ เป็นดังข่าวลือหรือไม่ ท่านอ๋อง...แย่ขนาดนั้นหรือ!”

หลิวเซิ่งโล่งอกเดี๋ยวนั้น ฝีปากอ๋องท่านนี้ร้ายกาจอย่างยิ่ง

ยามนี้ พอได้ยินถ้อยคำของจางฟ่าง ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าก็ให้ความร่วมมือเป็นพิเศษ เบิกตามองหลี่จุ่นอย่างละเอียด

แล้วก็มองกันไปมองกันมา

มันก็เหมือนกับข่าวลือเลยนี่...ดูแล้วเหมือนคนไม่เอาไหนมาก ๆ นี่มันมีอะไรไม่ถูกหรือ

จางฟ่างเห็นสีหน้าทุกคนเปลี่ยนแปลง ในใจพอใจมากขึ้น มองหลินชิงแวบหนึ่ง จากนั้นก็มองหลี่จุ่นและเอ่ยเสียงหนักอีกครั้ง

“แล้วข้ายังได้ยินข่าวลือที่ไม่เป็นความจริงเอามาก ๆ จำนวนหนึ่ง บอกว่าที่ท่านอ๋องมาครั้งนี้...เพื่อควบคุมกองทัพชายแดนเหนือเรา เรื่องนี้...”

“เรื่องนี้คือข่าวลือทั้งเพ!”

หลี่จุ่นเอ่ยปากฉับพลัน ตัดบทจางฟ่างทันที จากนั้นก็เดินออกมาพูด

“เวลานี้ข้าผู้แซ่หลี่มีความผิดอยู่กับตัว ไม่มีคุณสมบัติรับช่วงอำนาจทหาร เป็นผู้นำกองทัพต่อ! ดังนั้นเรื่องที่เล่าลือบอกว่าข้าจะรับช่วงอำนาจดูแลทหารต่อนั้น คือเหลวไหลทั้งหมด นี่ต้องการจะทำลายข้า นี่คือข่าวลือทั้งเพ! เหล่าทหารทุกท่านอย่าได้หลงเชื่อเรื่องนี้เป็นอันขาด!”

“ข้ามีความสามารถเพียงไรย่อมรู้ตัวดี มิกล้ายุ่งเกี่ยวเรื่องในกองทัพเด็ดขาด หวังว่าทุกท่านจะเข้าใจ!”

พอพูดออกมา ทั้งสนามก็เงียบกริบ

หลินชิงสามคนรู้สึกเหนือคาดทันที คิดไม่ถึงว่าหลี่จุ่นจะออกโรงอธิบายเรื่องนี้ชัดเจนเอง

หรือว่าหมอนี่จะเป็นอย่างที่พูดจริง ไม่ได้มารับช่วงกุมอำนาจทหารต่อจริง ๆ ไม่อย่างนั้น โอกาสดีอย่างนี้ ทำไมไม่ไหลไปตามน้ำล่ะ

ให้ทุกคนรู้ว่าเขามารับช่วงกุมอำนาจทหารต่อนั่นแหละ!

แบบนี้ เอาไว้ให้ราชโองการมาจริง ๆ ให้เขารับช่วงต่อ ทหารจะได้เตรียมใจแล้ว ไม่รู้สึกกะทันหันและรู้สึกรับไม่ได้อย่างรุนแรง

จางฟ่างก็กำลังจะพูดเรื่องข่าวลือที่หลี่จุ่นจะมารับช่วงกุมอำนาจทหารแทนเหมือนกัน ไม่อยากเปิดโอกาสให้หลี่จุ่นได้กุมอำนาจไปตามกระแส จึงอยากให้โอกาสนี้สร้างขวัญทหารให้มั่นคง แต่หลี่จุ่นกลับพูดเองก่อน

หลินชิงสามคนแอบแสยะยิ้มในใจ แสดงท่าทีเหมือนกำลังดูละครอยู่

หลี่จุ่นก็หัวเราะเย็นอยู่ในใจเหมือนกัน แต่สีหน้ากลับนิ่งเฉย

เขาเดินขึ้นหน้ามาสองสามก้าว ชี้ไปที่ทหารนายหนึ่งก่อนจะถามเสียงหนัก

“พี่น้องท่านนี้ ลองว่ามาสิ เวลานี้มีข่าวลืออะไรเกี่ยวกับข้าในกองทัพหรือ”

ทหารคนนั้นคิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ หลี่จุ่นจะเลือกเขา เริ่มละอายใจ มองทางหลินชิงสามคนทันที

จางฟ่างตอบทันทีว่า “ในเมื่อท่านอ๋องมีเรื่องต้องการถาม เจ้าต้องตอบตามความจริงไป! ถ้าโกหกแม้แต่คำเดียว ข้าจะตีขาเจ้าให้หักซะ!”

“ขอรับ ท่านแม่ทัพ ท่าน ท่านอ๋อง ทุกคนต่างพูดกันว่า ท่านจะเชือดไก่ก็ยังลำบาก...” ทหารนายนั้นตอบตามความจริง

ชักจะหวาดหวั่น...

หลี่จุ่นพยักหน้า สีหน้าจริงจัง หันไปมองจางฟ่างพลางพูดทันที

“แม่ทัพจาง เรื่องนี้ต้องเป็นข่าวลือแน่! ข้ายอมรับการทำร้ายด้วยเจตนาร้ายเช่นนี้ไม่ได้หรอกนะ! รบกวนแม่ทัพจางหาไก่มาให้ข้าสักหนึ่งตัวเดี๋ยวนี้เลย ข้าจะเชือดไก่ให้เหล่าทหารดู หลังจากได้เห็นแล้วก็จะรู้ว่านี่ใช้การบ่อนทำลายหรือไม่!”

หา?!

พอพูดออกมา

ก็อึ้งไปตาม ๆ กัน