องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 476

ทางเหนือมีทุ่งหญ้าเป็นส่วนมาก

ด้วยเหตุนี้จึงพูดได้ว่าแคว้นเฟิงเฉวี่ยนเป็นชนเผ่าปศุสัตว์ย้ายถิ่น บ้านเมืองของเขากระทั่งว่าเปลี่ยนแปลงบ่อยครั้ง การย้ายเมืองหลวงคราวก่อนคือเมื่อสามสิบปีที่แล้ว ข้ามไปทุ่งหญ้าอีกซีกหนึ่ง

ผู้นำบ้านเมืองของพวกเขาจะถูกเรียกว่าไต้อ๋อง

และเรียกได้อีกอย่างหนึ่งว่าเฟิงเฉวี่ยนอ๋อง

ถ้าไม่พอใจจริง ๆ จะเรียกเขาว่าเฉวี่ยนอ๋อง1ก็ได้

เพียงแต่ว่ามันจะเป็นการลบหลู่เขานิดหน่อยเท่านั้น

แต่เฟิงเฉวี่ยนอ๋องรุ่นนี้ยังเยาว์วัยเพียงสิบห้าชันษา เหตุนี้จึงได้ยินว่าตอนนี้ฮองเฮาของไต้อ๋องคนก่อนกุมอำนาจทางการเมืองอยู่

หรือเรียกได้อีกอย่างหนึ่งว่าออกว่าราชการหลังม่าน

หรือก็หมายถึง เฟิงเฉวี่ยนอ๋องรุ่นนี้ยังไม่มีอำนาจที่แท้จริงใด ๆ เป็นเพียงหุ่นเชิด

อำนาจที่แท้จริงอยู่ในมือไทเฮาผู้ว่าราชการหลังม่านท่านนั้นต่างหาก

สตรีผู้สามารถกุมราชสำนักได้ นอกจากจักรพรรดิหญิงแคว้นหนานแล้ว น่ากลัวว่าคงมีแต่ไทเฮาของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนที่มีความสามารถเช่นนี้

ริ้วทัพใหญ่เคลื่อนพล ความลับที่ได้จากปากหนีกู่เหล่านี้ ทำให้หลี่จุ่นต้องตกใจหนักอยู่เหมือนกัน

หลี่จุ่นคิด ๆ จากนั้นก็ถามไปแบบเทวดาดลใจ

“เมื่อกี้เจ้าบอกว่าไต้อ๋ององค์ก่อนรับตัวไทเฮาองค์นั้นเข้าวังหลวงตอนอายุเท่าไรนะ สิบสองหรือ เช่นนั้นตอนนี้นางอายุเท่าไรแล้ว”

หนีกู่อึ้ง ไม่รู้ว่าหลี่จุ่นถามเรื่องนี้ทำไม แต่ก็ยังตอบไปตามตรง

“ตอนที่ไต้อ๋ององค์ก่อนสวรรคตคือเมื่อสิบปีก่อน เวลานั้นไทเฮาเพิ่งเข้าวังได้ไม่ถึงสองเดือน เห็นว่าแม้แต่พระพักตร์ของไต้อ๋ององค์ก่อนก็ยังไม่เคยเห็น...ตอนนี้แค่สามสิบกระมัง”

ยังไม่เคยเห็นหน้าหรือ

ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง?

แต่ตอนนี้น่าจะไม่แล้วมั้ง

ไทเฮาชอบเลี้ยงต้อยมากที่สุด คงสุขสมทุกค่ำคืน ถ้าไม่ป้องกันอะไรเลย ในวังคงมีแต่ลูกนางเต็มไปหมดแล้ว

“อื่ม!” หลี่จุ่นส่งเสียงหนัก จากนั้นก็ผงกศีรษะแรง ๆ

ถ้ามีโอกาสก็อยากจะเห็นสักหน่อยละนะ

ผู้หญิงที่ออกว่าราชการหลังม่านได้จะหน้าตาเป็นอย่างไรกันแน่ ชาติก่อนหลี่จุ่นดูหนังเรื่องบูเช็กเทียนมาไม่น้อย ดังนั้นจึงอยากเห็นผู้หญิงที่น่าอัศจรรย์เช่นนี้มาตลอด

ตอนนี้มีโอกาสแล้ว คนหนึ่งคือจักรพรรดิหญิงแคว้นหนาน อีกคนคือไทเฮาของแคว้นเฟิงเฉวี่ยน

กองทัพใหญ่แปดหมื่นตะบึงอยู่บนทุ่งหญ้าหนึ่งชั่วยามกว่าแล้ว ในที่สุดก็เห็นเมืองหลวงของแคว้นเฟิงเฉวี่ยนได้ราง ๆ!

เป็นเมืองที่สร้างขึ้นมาได้สูงตระหง่าน ถึงจะเทียบกับเมืองหลวงของราชวงศ์อู่ที่ทุกสิ่งอย่างอลังการงานสร้างไม่ได้ แต่ก็มีขนาดใหญ่และโอ่อ่ามากเหมือนกัน

“ขอรับ!”

แม่ทัพโดยรอบรับคำสั่ง จากนั้นก็ตั้งกระโจมทัพใหญ่ทันที

จอมทัพใช้กำลังพลดั่งเทพ ตอนที่โจมตีด่านเฮยเฟิงท่วงทำนองราวหักไม้ไผ่ ถึงพวกเขาจะมีความได้เปรียบเรื่องกำลังพล แต่ก็ไม่เคยทำศึกราบรื่นอย่างนี้มาก่อน ดังนั้นเวลานี้แม่ทัพทุกคนจึงศิโรราบต่อหลี่จุ่น

การที่จอมทัพยังไม่บุกโจมตีเมืองเวลานี้ ต้องมีแผนการล้ำเลิศแน่!

พวกเขาแค่รอดูก็พอ

หลี่จุ่นมองจี้จงชิงแล้วสั่ง

“ท่านอัครเสนาบดีจี้ สั่งหน่วยสอดแนมสังเกตทัพของซือหม่าชิงอวิ๋นเอาไว้ ถ้าเคลื่อนไหวเมื่อไรให้มารายงานทันที!”

“รับทราบ!” จี้จงชิงได้แต่พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

ถึงเขาจะไม่เข้าใจเอาเสียเลย แต่อย่างน้อยศึกที่ด่านเฮยเฟิงก็ผ่านไปได้อย่างสวยงาม เริ่มศิโรราบหลี่จุ่นอย่างไม่เห็นเป็นรูปเป็นร่างแล้ว

พอสั่งกับจี้จงชิงเสร็จ หลี่จุ่นก็มองหลินชิงแล้วเอ่ย

“ท่านกุนซือ ท่านนำกองพลทหารม้าและทัพกลางซ้ายขวา ผลัดกันลงสนามโห่ร้องข่มขวัญทุกครึ่งชั่วยาม อย่าให้อีกฝ่ายมีโอกาสหยุดพัก ข้าจะให้พวกมันไม่ได้หลับไม่ได้นอน”

----------------------------------

1 เฉวี่ยน (犬) หมายถึงสุนัข