หลี่จุ่นตะลึงตกใจในทันที
ทายาทของราชวงศ์แห่งต้าเซี่ยโบราณเมื่อพันปีก่อน?
จริงเหรอเนี้ย
“อย่างไรก็ตาม ข้าเพียงคาดเดาและแคลงใจเท่านั้น แต่ไม่มีหลักฐานแน่ชัดที่จะพิสูจน์ว่าพวกเขาเป็นทายาทของราชวงศ์แห่งต้าเซี่ย” จี้จงชิงพูด
ทันใดนั้น หลี่จุ่นพลันนึกถึงสุสานหลวงใต้อุทยานหลวง ตามที่ระบุไว้บนศิลาจารึกบอกว่าเป็นหลุมศพของจักพรรดิองค์หนึ่งแห่งต้าเซี่ย
นอกจากจะนึกถึงเรื่องสุสานหลวงแล้ว หลี่จุ่นยังนึกเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ นั่นก็คือองค์ชายสี่รู้เรื่องเกี่ยวกับสุสานหลวงใต้ดินนี้ได้อย่างไร และรู้เรื่องเส้นทางอุโมงค์ลับได้อย่างไร
หรือแม้แต่
หลี่เจิ้งก็อาจจะรู้ อย่างน้อยตอนที่ตนอยู่ในคุกหลวง เสิ่นคั่วก็รู้เห็นเส้นทางลับนั้นเป็นอย่างดี และฟังจากทีเสิ่นคั่วพูด ดูเหมือนหลี่เจิ้งจะรู้ตอนที่ตนถูกจับ
แต่มันจะเป็นไปได้ยังไง
นั่นหลี่เจิ้งเชียวนะ
หลี่เจิ้งฮ่องเต้ผู้เล่นกลอุบายได้อย่างช่ำชอง
ถ้าอย่างนั้น องค์ชายสี่รู้ว่ามีเส้นทางลับนั้นอยู่และหาคนไปดักซุ่มไว้ล่วงหน้า มันดูไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย… แล้วเขารู้ได้ยังไง
หรือว่าองค์ชายสี่อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกที่อ้างตนว่าเป็นลัทธิขงจื๊อดั้งเดิม
คิดๆ ดูก็ค่อนข้างมีเค้าอยู่น่า
จู่ๆ หลี่จุ่นพลันถามว่า “เช่นนั้น ท่านอัครมหาเสนาบดีจี้คิดว่าพวกที่อ้างตนว่าเป็นลัทธิขงจื๊อดั้งเดิม ตอนนี้สนับสนุนราชวงศ์ใด”
จี้จงชิงมองหลี่จุ่นแวบหนึ่ง ครุ่นคิดและลังเลชั่วขณะก่อนจะพูดว่า
“ท่านจอมทัพลองคิดเล่นๆ ดูสิว่าในบรรดาแคว้นมหาอำนาจทั้งหลายใต้หล้า ตอนนี้มีแคว้นใดที่ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เลย”
หลี่จุ่นหรี่ตาและพูดว่า “ท่านอัครมหาเสนาบดีจี้หมายถึงแคว้นฉีที่อยู่ไกลออกไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือหรือค่อนไปทางทิศตะวันตก?”
แคว้นฉีและแคว้นฉู่ต่างอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของราชวงศ์อู่ หรือสามารถพูดได้ว่าทิศตะวันตก แคว้นฉีและแคว้นฉู่มีอำนาจทัดเทียมกันและแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก
หลี่จุ่นพยักหน้าช้าๆ จู่ๆ ก็เกิดความคิดแปลกๆ ขึ้นมา
“หรือว่า พวกที่อ้างตนว่าเป็นลัทธิขงจื๊อดั้งเดิมจะสนับสนุนราชวงศ์อู่ไม่ได้หรือ เป็นหลี่เจิ้งไม่ได้หรือ หรือว่าที่จักรพรรดิของ ราชวงศ์อู่?”
หากพวกที่อ้างตนว่าเป็นลัทธิขงจื๊อดั้งเดิมสนับสนุนองค์ชายสี่ งั้นก็พอจะอธิบายได้ว่าเหตุใดองค์ชายสี่ถึงรู้เรื่องอุโมงค์ลับในสุสานหลวง
อย่างไรเสีย นั่นก็เป็นสุสานหลวงของจักรพรรดิแห่งแคว้นต้าเซี่ยโบราณของพวกเขาเชียวนะ
ทว่า หลี่จุ่นเพียงเดาเอาเองเท่านั้น
จี้จงชิงขมวดคิ้วพลางชำเลืองมองหลี่จุ่นแวบหนึ่งก่อนจะพูดว่า
“ข้าเคยบอกท่านจอมทัพแล้วว่าเรื่องบางเรื่อง ถึงข้ารู้ก็ไม่สามารถบอกท่านได้ ยกเว้นเรื่องวันนี้ แต่ท่านจอมทัพโปรดระวังไว้ บางเรื่องไม่ควรพูดมั่วซั่ว”
ทันใดนั้น หลี่จุ่นพลันยิ้มแฉ่งและพูดว่า “เปล่าเลยๆ ข้าเพียงเดามั่วเท่านั้น ท่านอัครมหาเสนาบดีจี้อย่าเก็บมาใส่ใจเลย”
หลี่จุ่นรีบพูดเข้าเรื่องและถามว่า “ในเมื่อ เจิ้นเป่ยอ๋องไม่ใช่ผู้บริสุทธิ์อย่างแท้จริง แล้วเราจะยังเชื่อเขาได้หรือไม่ จะมั่นใจได้จริงหรือที่มอบหมายให้เขาปกป้องด่านเหิงกู่ อย่าให้เขาหักหลังเราในตอนท้ายเป็นอันขาดเชียวนะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน
เนื้อเรื่องสนุกคับ...แต่ก็รำคาญพระเอกอยุู่พอสมควรเจ้าชู้เกินกินพื้นที่หักเหลี่ยมเฉือนคมเยอะไปหน่อยน่าจะเป็นทุกเรื่องมั้งที่ผู้ชายเดินเรื่อง...
เชี่ยไรเนี่ย เติมเงินแต่อ่านไม่ได้สักบท...
กดปลดล็อคไม่ได้เติมเงินแล้ว แย่มาก...
737 ปลดล็อกแล้วอ่านไม่ได้...
736 ผมปลดล็อคแล้ว อ่านไม่ได้...
เขียนต่อเถอะครับ รอนานแล้ว...
ตอน 706 มีหรือยัง...
อยากอ่านต่อครับ ผู้เขียนไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ขอบคุณมากนะคะ ที่ให้อ่านฟรี สนุกมากค่ะ สั่งซื้อกางเกงใน GQ ไป 3 ตัวแล้วค่ะ สนับสนุนโฆษณา ที่ได้อ่านค่ะ...
เดินเรื่องได้เต่ามากๆ...