องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 649

หน่วยสอดแนมและหน่วยตรวจตราที่ซือหม่าชิงอวิ๋นส่งลงใต้ไปตรวจสอบกลับมาแล้ว พร้อมกับนำข่าวที่น่าตกตะลึงกลับมาข่าวหนึ่ง!

สองวันก่อนกองทัพพิทักษ์อุดรที่อยู่ในเมืองเฟิงหั่วถอยทัพไปแล้ว และทั่วทั้งเมืองเฟิงหั่วก็ถูกปล่อยทิ้งร้างว่างเปล่า หน่วยตรวจตราไปตรวจสอบมาสำเร็จแล้ว

เรื่องนี้ในอดีตเดิมทีก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว!

ด้วยเหตุนี้

เรื่องที่เมืองเฟิงหั่วว่างเปล่าเป็นเรื่องจริง ไม่ได้เป็นเรื่องโกหกเลยสักนิด!

เพียงแต่

ราวกับอีกฝ่ายพยายามปิดบังอย่างเต็มที่ บนกำแพงเมืองยังคงมีคนยืนเฝ้าอยู่

เมื่อมีข่าวส่งกลับมา ทั้งทัพใหญ่ก็ต่างตกตะลึงกันเป็นอย่างมาก

“นี่มันเรื่องอะไรกัน? ทำไมจู่ ๆ กองทัพพิทักษ์อุดรถึงได้ถอนทัพออกจากเมืองเฟิงหั่วล่ะ? นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

“นั่นน่ะสิ นี่น่าตกใจสุด ๆ!”

“เมืองเฟิงหั่วที่กองทัพพิทักษ์อุดรอุตส่าห์ปกป้องมาหลายปีขนาดนั้นจู่ ๆ ก็ทิ้งไปทั้งอย่างนี้น่ะหรือ นี่มันล้อเล่นแล้วกระมัง?”

“น่าเหลือเชื่อสุด ๆ!”

“ทัพใหญ่หกหมื่นนายที่ตั้งฐานทัพอยู่ที่เทือกเขาเฮยสงนั่น ตอนนี้ก็อธิบายได้อย่างชัดเจนแล้ว...เพราะภายในเมืองเฟิงหั่วไร้กำลังทหาร ด้วยเหตุนี้อีกฝ่ายจึงได้จัดวางกำลังป้องกันที่เทือกเขาเฮยสง เพื่อเผื่อว่าเมื่อทัพของเราเข้าไปโจมตีอย่างกะทันหัน แล้วจะป้องกันไม่ทัน!”

“ใช่ ต้องเป็นเช่นนี้แน่ ๆ!”

“เพียงแต่ มันน่าเหลือเชื่อจริง ๆ!”

“ท่านแม่ทัพใหญ่ ตอนนี้ต้องไปยึดเมืองเฟิงหั่วมา!”

“ใช่! ตอนนี้ต้องไปยึดเมืองเฟิงหั่วมา!”

“หากไม่ไปตอนนี้แล้วจะรอไปถึงเมื่อไร!”

“...”

แม่ทัพไม่น้อยรีบเสนอให้นำทหารไปยึดเมืองเฟิงหั่วมา!

แต่ทว่า!

สีหน้าของซือหม่าชิงอวิ๋นกลับเคร่งขรึม ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงขึงขังว่า

“ในเวลานี้กองทัพพิทักษ์อุดรถอนทัพลงใต้ หนีไม่พ้นสองความเป็นไปได้ หนึ่งคือไปเสริมกองกำลังที่ด่านเหิงกู่และด่านเฟิงเป่ย สองคือล่อให้ทัพของเราจู่โจม เป็นไปได้มากว่าจะเป็นกับดักที่โจรจี้วางเอาไว้...หากส่งกองกำลังออกไปอย่างสะเพร่า เกรงว่าจะต้องเจอเหตุการณ์น่าสลดที่คาดไม่ถึง!”

เมื่อได้ยินดังนั้น สีหน้าของทุกคนก็สงบลงมาในทันใด!

ซือหม่าชิงอวิ๋นเองก็ย่อมฉงนไปเช่นกัน

ที่หลานชายตัวเองพูดมาก็มีความเป็นไปได้สูง!

โจรจี้นั่นมีแผนชั่วในใจมากมาย ไม่แน่ว่าจะจงใจทำให้เกิดความรู้สึกว่าอาจจะเป็นกับดักขึ้นมาจริง ๆ จากนั้นก็โยกย้ายกำลังทหารในเมืองไปเสริมทั้งสองด่านแล้ว!

แต่ตอนนี้เขาเองก็ไม่กล้าสั่งให้เคลื่อนกำลังพลออกไปอย่างลวก ๆ หากถูกกับดักเข้าจริง ๆ เช่นนั้นก็จบเห่แล้ว

ถึงอย่างไร กำลังทหารของพวกเขาในตอนนี้ก็เทียบกำลังทหารของชายแดนเหนือไม่ได้ ต่อให้ทหารทั้งสองฝ่ายตั้งป้อมคุมเชิงประจัญหน้ากัน ก็เป็นไปได้มากว่าพวกเขาจะแพ้

ยิ่งไปกว่านั้น จี้จงชิงผู้นี้ทำสงครามก็ล้วนใช้แผนชั่วทั้งนั้น ไม่เคยประจันหน้ากับทัพใหญ่ ด้วยเหตุนี้ยิ่งไม่มีทางสู้ชนะได้

ซือหม่าชิงอวิ๋นครุ่นคิด ท้ายที่สุดก็เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า

“ส่งทหารออกไปอย่างสะเพร่าในตอนนี้ความเสี่ยงมีเยอะเกินไป ไม่ระวังแม้แต่ก้าวเดียวก็อาจจะติดกับแผนชั่วร้ายของโจรจี้ได้ พวกเราต้องการข่าวที่มากกว่านี้! รีบแจ้งหน่วยสอดแนมและหน่วยตรวจตราทางใต้ คิดวิธีข้ามผ่านเมืองเฟิงหั่ว สืบหาว่าทัพใหญ่ของอีกฝ่ายจะไปไหน!”

“ขอรับ!” มีคนรับคำสั่งแล้วเดินหน้าไปทันที

หากเมืองเฟิงหั่วว่างเปล่าแล้วจริง ๆ ทหารหน่วยตรวจตราและหน่วยสอดแนมที่ผ่านศึกมานักต่อนักก็ต้องข้ามผ่านเมืองเฟิงหั่วไปได้ จากนั้นก็สะกดรอยตามทิศทางเคลื่อนทัพของกองทัพพิทักษ์อุดร

หากกองทัพพิทักษ์อุดรนี้ไปสนับสนุนกองกำลังจริง ๆ เช่นนั้นเขาก็จะรีบสั่งการให้กองทัพลงใต้ ยึดเมืองเฟิงหั่วมา!