องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 711

เมื่อหลี่จุ่นได้ฟัง เขาก็พลันพยักหน้าแล้วเอ่ยขึ้นว่า

“นับว่าท่านรู้จักเอาตัวรอดทีเดียว”

“ฮ่า ๆ ๆ”

แต่ทว่า

จู่ ๆ หม่าหยวนฮั่นก็ดันหัวเราะร่าออกมา พลันดึงดูดความสนใจของทุกคนขึ้นมาในทันใด

“พี่หม่า มีปัญหาอะไรหรือ?” หลี่จุ่นเอ่ยถาม

ในตอนนี้จงจื่อหนิงเองถึงได้สังเกตเห็นหม่าหยวนฮั่น...ที่สำคัญคืออีกฝ่ายอยู่หน้าตาดูธรรมดา ๆ คิดว่าเป็นเพียงองครักษ์ของหลี่จุ่นเท่านั้น

หม่าหยวนฮั่นส่ายหน้า ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “ไม่มีปัญหาอะไรหรอก”

ทว่าเขากลับมองไปที่ล่ามคนนั้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

เยี่ยมไปเลย คนผู้นี้ช่างน่าสนใจดีนี่

เห็นหม่าหยวนฮั่นขำ ในใจของล่ามผู้นั้นก็สั่นระรัวอย่างไม่มีสาเหตุ รู้สึกอิหลักอิเหลื่ออยู่เล็กน้อย ไม่กล้ามองหลี่จุ่น ไม่กล้ามองซือหม่าชิงอวิ๋น เขารีบก้มหน้าอย่างรวดเร็ว

คนราชวงศ์อู่พวกนี้คงไม่เข้าใจภาษาของแคว้นเยียนใช่หรือไม่?

คงไม่เข้าใจเป็นแน่แท้!

ล่ามลอบวางใจ

ท่านแม่ทัพใหญ่ไม่ยินยอมไม่เป็นไร ถึงอย่างไรท่านแม่ทัพใหญ่ก็ไม่เข้าใจภาษาของราชวงศ์อู่อยู่แล้ว ตัวเขาเป็นคนโกหกเองทั้งหมด

“เขาพูดอะไรหรือ?”

ซือหม่าชิงอวิ๋นเห็นหลี่จุ่นยิ้มเล็กน้อย พร้อมทั้งก็เห็นหม่าหยวนฮั่นหัวเราะฮ่า ๆ ดังลั่น ก็รีบถามล่ามในทันใด

ล่ามครุ่นคิดพิจารณาก่อนจะปั้นเรื่อง เขารีบเอ่ยขึ้นว่า

“คือว่า...ท่านแม่ทัพใหญ่ขอรับ เขาบอกว่าหากท่านไม่ยินยอม ก็...ก็จะให้คนที่อยู่ข้าง ๆ ผู้นั้นลากตัวท่านไปหน้ากระโจมท่านรองแม่ทัพ หากท่านรองแม่ทัพไม่ยอมจำนนก็ ก็จะตัดหัวท่านให้เขาดูเสียตรงนั้นเลย...ท่านแม่ทัพ คนราชวงศ์อู่เหล่านี้ โหดเหี้ยมป่าเถื่อนยิ่งนัก! ท่านยอมให้ความร่วมมือแต่โดยดีเถิด!”

ร่างกายของซือหม่าชิงอวิ๋นแข็งทื่อขึ้นมาในทันใด สีหน้าเปลี่ยนเป็นยิ่งปั้นยากเข้าไปใหญ่

หม่าหยวนฮั่นมองล่าม คลี่รอยยิ้มออกมาบนใบหน้า

คนเยียนผู้นี้ช่างน่าสนใจจริง ๆ!

น่าสนใจสุด ๆ!

“พี่หม่า พวกเขากำลังซุบซิบอะไรกันอยู่หรือ?”

หลี่จุ่นหรี่ตา เขารู้สึกว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล ก่อนจะรีบมองไปทางหม่าหยวนฮั่นแล้วเอ่ยถามขึ้น

หม่าหยวนฮั่นมองล่ามผู้นั้นทีหนึ่ง ในตอนนี้เองถึงได้ยิ้มแล้วเอ่ยขึ้นว่า

“น่าสนใจยิ่งนัก กระดูกของซือหม่าชิงอวิ๋นผู้นี้แข็งสุด ๆ เขาไม่อยากให้หลายชายของเขายอมจำนน”

ล่ามผู้นั้นถลึงตาโต!

มองหม่าหยวนฮั่นทีหนึ่ง แล้วมองไปที่หลี่จุ่นก่อนจะหน้าซีดเผือดไปตรงนั้นเลย...

หลี่จุ่นอึ้ง

ทันใดนั้นก็รู้ในทันทีว่าล่ามผู้นั้นปั้นน้ำเป็นตัว เป็นผู้นำสามแห่งเขาเฟิงโหยวสองอีกแล้ว

คนเช่นนี้...ต้องหลอกใช้ให้เต็มที่

แซ่หลายพยางค์อีกแล้ว

น่าสนใจอยู่นิดหน่อยแฮะ

น่าหลันเหวินเองก็แซ่หลายพยางค์...หรือว่า เสด็จพี่จะอยู่ที่แคว้นเยียนอย่างนั้นหรือ?

หลี่เหวินจวินเคยบอกว่านางไม่ใช่คนราชวงศ์อู่ มาราชวงศ์อู่เมื่อตอนอายุสี่ขวบแล้ว แคว้นเยียนนี้ราวกับแซ่ที่มีหลายพยางค์จะสามารถพบเห็นได้ทั่วไป หรือว่านางจะเป็นคนแคว้นเยียน?

ในใจของหลี่จุ่นสั่นไหวอยู่เล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นว่า

“ในแคว้นเยียนของพวกเจ้าแซ่ที่มีหลายพยางค์พบเห็นได้บ่อยอย่างนั่นหรือ?”

ตงกัวลั่วรีบพยักหน้า ก่อนจะเอ่ยว่า “ขอรับ ท่านจอมทัพ!”

ในใจของหลี่จุ่นสั่นไหวอีกแล้ว เขารีบเอ่ยถามต่อว่า “เช่นนั้นมีแซ่น่าหลันหรือไม่?”

“มีขอรับ ท่านจอมทัพ น่าหลันเป็นราชวงศ์ของแคว้นเยียน” ตงกัวลั่วตอบไปตามความจริง

แซ่น่าหลันคือราชวงศ์แห่งแคว้นเยียนอย่างนั้นหรือ?!

นัยน์ตาของหลี่จุ่นหดตัวลง การหายใจของหลี่จุ่นก็ถี่ขึ้นมา เขาถามขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงขึงขัง

“มีเพียงแคว้นเยียนใช่หรือไม่ถึงจะมีแซ่นี้?”

เขามองตงกัวลั่วหัวใจก็พลางจะหลุดออกมาแล้ว!

เป็นไปได้สูงที่เสด็จพี่จะเป็นราชวงศ์เช่นกัน!

¹ ลั่วถัว ในภาษาจีนแปลว่าอูฐ

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน