องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 770

ด่านฝานหลง

หลังจากจ้าวอวี่นำกองกำลังโจมตีหลอกคำรบหนึ่งแล้ว ทางราชวงศ์อู่หยุดโจมตีชั่วคราว

เหยียนอ๋องผู้เฒ่าเรียกตัวหัวหน้าทหารอย่างจ้าวอวี่ จงจื่อหนิงและหวังเซิ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า

“เวลานี้ทัพศัตรูบาดเจ็บล้มตายมาก ด้วยความรอบคอบของโจวชิง โดยมากจะออกเดินทางคืนนี้แน่ แต่...ทางจิ่งอ๋องน่าจะลงถึงพื้นสำเร็จแล้ว ดังนั้นไม่กลัวโจวชิงถอยออกจากด่านฝานหลง”

จ้าวอวี่พลันเอ่ย “จอมทัพ ทางท่านอ๋องมีกำลังพลแค่หนึ่งหมื่น ทัพใหญ่ของโจวชิงที่ยังมีกำลังรบเต็มเปี่ยมน่ากลัวว่ายังมีอีกห้าหกหมื่นและยังอาจมากกว่านั้น ถ้าให้เขาถอยไปแบบนี้ เกรงว่าจะไม่เป็นผลดีกับจอมทัพนะขอรับ!”

ที่สำคัญคือ

แค้นที่โจวชิงโจมตีด่านเฟิงเป่ยตอนกลางคืนยังไม่ได้เอาคืนให้เต็มเหนี่ยวเลย!

จะปล่อยเขาไปได้อย่างไร!

หัวหน้าทหารจงจื่อหนิง หวังเซิ่งและคนอื่น ๆ ก็พยักหน้าเหมือนกัน

จะปล่อยโจวชิงไปอย่างนี้ไม่ได้เด็ดขาด แบบนั้นจะเป็นอันตรายกับท่านอ๋อง!

เหยียนอ๋องผู้เฒ่าส่ายหน้าตอบ

“ตอนนี้ทัพศัตรูหลบอยู่ในอาคารในเมือง จะใช้เครื่องโยนหินโจมตีอีกไม่ได้ ดังนั้นข้าคิดจะใช้...น้ำมันไฟเผาเมือง!”

ครั้นพูดออกมา

ทุกคนเปลี่ยนสีหน้าฉับพลัน!

ถ้าใช้ไฟโจมตี เช่นนั้นด่านฝานหลงต้องพังพินาศแล้ว!

เพิ่งจะเผาเมืองเฟิงหั่วทางชายแดนเหนือไป ถ้าเผาด่านฝานหลงอีก ฝ่าบาทจะปล่อยจิ่งอ๋องไปหรือ

ทุกคนต่างมองหน้ากัน

รู้สึกว่าการกระทำอย่างนี้ของเหยียนอ๋องผู้เฒ่าไม่เป็นผลดีต่อหลี่จุ่นมาก แถมยังบ้าบิ่นอยู่หน่อย ๆ ด้วย

เพราะ

นี่เป็นการเผาล้างเมืองหน้าด่านที่สร้างด้วยแรงกายแรงใจนับไม่ถ้วนและกำลังคนกำลังทรัพย์มหาศาล!

เหยียนอ๋องผู้เฒ่าถอนหายใจทีหนึ่ง

“อยู่ที่นี่นานหลายปีอย่างนี้ ข้าก็ทำใจไม่ได้เหมือนกัน แต่ตอนนี้เป็นวิธีที่ทำให้ศัตรูเจ็บหนักได้ดีที่สุด”

ทุกคนเงียบงัน ต่างพูดไม่ออก

เหยียนอ๋องผู้เฒ่าเอ่ยต่อ

“พอถึงมื้ออาหารเย็น ทัพเราหุงหาอาหารตามปกติ จากนั้นแม่ทัพหวังและแม่ทัพจงรวมถึงแม่ทัพในทัพเหยียนข้านำทัพใหญ่โจมตีเมืองทันที!”

“อวี่เอ๋อร์ เจ้านำกำลังพลสามพันไปช่วยงานที่กองโยนหิน เปลี่ยนหินเป็นไหน้ำมัน! รอให้ดึงทัพศัตรูมาที่ประตูเมืองแล้วยิงออกไปทันที พยายามปรับทิศทางการยิง ยิงไปข้างหลังพวกมัน ปิดทางหนีเอาไว้!”

“รับทราบ จอมทัพ!”

ทุกคนพยักหน้า

เลือดร้อนพลุ่งพล่านเล็กน้อยเดี๋ยวนั้น

ต้องพูดเลย ความจริงศึกนี้ทำง่ายมาก

ก่อนหน้านี้ยากมาก แต่เพราะหลี่จุ่นแก้สถานการณ์ได้สำเร็จ!

“แย่แล้ว โจวชิงคิดจะปิดเมือง! รีบถ่ายทอดคำสั่งโจมตีเมืองเร็ว!”

“ขอรับ!”

องครักษ์ด้านข้างวิ่งออกนอกกระโจมอย่างรวดเร็ว

เหยียนอ๋องผู้เฒ่าเดินออกจากกระโจมจอมทัพเลยเหมือนกัน มองไปทางกำแพงเมือง

ทหารบนกำแพงเมืองไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ แต่นี่ต้องเป็นแค่ภายนอกแน่!

โจวชิงกำลังใช้ก้อนหินปิดประตูเมืองอยู่แน่ เช่นนี้ตอนที่พวกเขาถอยออกจากเมืองหน้าด่านแล้วพวกตนไล่ตาม จะสามารถถ่วงการไล่ตามของพวกตนและถอยเข้าจวนชายแดนตะวันตกสำเร็จ!

โจวชิงแผนร้ายนักนะ!

ตู...

ตู...

ตู...

เสียงแตรเขาสัตว์โจมตีดังขึ้น!

หวังเซิ่ง จงจื่อหนิงและผู้นำทหารใบหน้าเปลี่ยนสี จัดกำลังพลทันที จากนั้นก็ยกโขยงไปตีเมือง!

ส่วนจ้าวอวี่ที่กำลังช่วยบรรดาทหารกองโยนหินลำเลียงไหน้ำมันหน้าเปลี่ยนสีเหมือนกัน รีบพูดเร่ง

“ตั้งเครื่องโยนหินเร็ว ๆ เตรียมถล่มเมือง!”

ท่านพ่อเปลี่ยนเวลาโจมตีแล้ว เกรงว่าสถานการณ์จะเปลี่ยน!