องค์ชาย(ไม่)เอาถ่าน นิยาย บท 796

ภายนอกโรงเตี๊ยม

หม่าหยวนฮั่นและจงจื่อหนิงต่อสู้กับอีกฝ่ายอยู่เป็นเวลานาน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถชนะได้สักที เล่นเอาพวกเขานึกกังวลขึ้นมาทันที

แบบนี้ไม่ดีแน่ !

ผู้ชายที่อยู่ข้างในก็รู้จักศิลปะการต่อสู้เช่นกัน แล้วจอมทัพเองก็เชี่ยวชาญเพียงการต่อสู้ทั่วไป หากต้องพบกับยอดมือที่เป็นวรยุทธ์จริง ๆ คงต้องจบเห่แน่ !

ตอนนี้พวกเขาติดพันอยู่กับการต่อสู้และไม่สามารถหลุดพ้นออกไปได้!

นี่นับว่าเป็นเรื่องที่แย่ที่สุด !

หากจอมทัพถูกอีกฝ่ายสังหาร ทั้งคู่จะต้องหนีไปจนสุดหล้าฟ้าเขียวเพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติเชียวนะ !

หม่าหยวนฮั่นต้องหลีกเลี่ยงการร่วมมือกันตามไล่ล่าสังหารของเจ้าลัทธิกับเจ้าลัทธิอาวุโส

ส่วนจงจื่อหนิงนั้น แม้แต่อัครมหาเสนาบดีก็ไม่สามารถช่วยเขาได้ ทำได้เพียงจัดการให้เขาหนีไปก็เท่านั้น

จะปล่อยให้เป็นเช่นนี้ไม่ได้เด็ดขาด !

จู่ๆ หม่าหยวนฮั่นก็พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก

“สองคนนี้จัดการไม่ง่ายเลย แต่ก็ใช่ว่าจะเอาชนะมิได้ ข้าสามารถใช้กำลังทั้งหมดของข้าเพื่อรั้งตัวพวกมันสองคนไว้ เจ้าจะได้ออกไปจัดการสังหารคนในนั้นเสียก่อน !”

เมื่อจงจื่อหนิงได้ยินดังนั้น เขาก็พยักหน้าทันที

เมื่อนักฆ่าทั้งสองได้ยินดังนั้น ก็พยักหน้าทันทีเช่นกัน

นี่มันช่างน่าขำชะมัด !

พวกเขาแอบคิดอยู่ในใจ

“มาเถอะ ให้ข้าได้เห็นหน่อยว่าพวกเจ้าเป็นใครกัน !”

หม่าหยวนฮั่นหายใจเข้าลึกๆ แล้วคำรามออกมา

ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็หรี่ลง และเขาก็ฟันลงไปที่หนึ่งในสองคน !

เช้ง !

หม่าหยวนฮั่นฟาดดาบนี้ลงไปอย่างเต็มแรง ส่งผลให้ให้คู่ต่อสู้ต้องถอยออกไปมากกว่าสิบก้าว

คู่ต่อสู้ไม่มีโอกาสหลบได้แม้แต่น้อย !

“สมแล้วที่เป็นหม่าหยวนฮั่น !”

นักฆ่าที่ถูกฟันจนถอยร่นนั้นกลับยิ้มเย้ย ก่อนจะตั้งท่าให้มั่น

หม่าหยวนฮั่นเพียงแค่เหลือบมองอีกฝ่าย และฟันไปที่นักฆ่าที่กำลังต่อสู้กับจงจื่อหนิงอีกครั้ง !

ขวับ !

ดาบนี้แรงดุจกับดาบอันแข็งแกร่ง สะเทือนคู่ต่อสู้ให้ถอยร่นไปหลายก้าว !

หม่าหยวนฮั่นเอาชนะยอดฝีมือสองคนในระดับเดียวกันได้ด้วยตัวคนเดียว

แข็งแกร่งมาเกินไปแล้ว !

"ตอนนี้ละ !"

หม่าหยวนฮั่นคำรามขึ้นมา !

จงจื่อหนิงหยุดลงมือทันที เขารีบหมุนตัวแล้ววิ่งตรงไปที่ภายในโรงเตี๊ยม !

"หึ !"

แต่กลับได้ยินนักฆ่าสองคนแค่นเสียงในลำคออย่างเย็นชา ก่อนจะพุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว

ในตอนนี้เอง !

ทันใดนั้นดวงตาของหม่าหยวนฮั่นก็หรี่ลง ฟาดฟันดาบของเขาออกมาอีกครั้ง !

ทว่า !

เขากลับอาศัยการที่คู่ต่อสู้ใช้พละกำลังอย่างเต็มที่ในการฟาดดาบเพื่อป้องกันตน แล้วกระโดดหมุนกลับเข้าไปในโรงเตี๊ยม !

หม่าหยวนฮั่น ใช้กลยุทธ์ยืมมือลงแรงได้สำเร็จ !

ที่ก่อนหน้านี้เขาใช้พละกำลังทั้งหมดเพื่อฟาดฟันทั้งสองคนคนละที ก็เพื่อวินาทีนี้ !

มีดเล่มนี้คือการขว้างมีดตามแรง !

เจ้าหลบการโจมตีของข้าได้หนึ่งครั้งก็ไม่เป็นไร ถ้าหลบได้ตลอดทั้งกระบวนท่าต่างหากถึงจะเก่งจริง !

หึหึ !

มีดเล่มนี้แทงทะลุไหล่ซ้ายของชายผู้สวมหมวกหรูเม่าและตอกร่างของเขาจนติดกับผนัง !

"อ๊าก !"

ชายในหมวกหรูเม่ากรีดร้องทันที ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกลัว !

การโจมตีของหม่าหยวนฮั่นเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว จนเขาสามารถหลีกเลี่ยงเพียงช่วงวิกฤติเท่านั้น หากแต่ไม่อาจรู้ได้ว่าใครคือผู้ที่ตรงเข้ามาโจมตี

กระบวนท่าสังหารของหม่าหยวนฮั่นนั้น ทั้งมีความต่อเนื่องและความน่ากลัว อีกทั้งยังรวดเร็วมากราวกับสายฟ้า !

ตอนนี้เอง !

นักฆ่าที่แต่งตัวเป็นบ่าวผู้นั้นก็มองด้วยความตกตะลึงเช่นกัน

แทบไม่ทันได้ตั้งสติให้ดี

เมื่อเห็นชายผู้สวมหมวกหรูเม่าถูกตอกตะปูเข้ากับผนัง และเมื่อเห็นรูปร่างของหม่าหยวนฮั่น เขาก็กลืนน้ำลายลงอึกใหญ่ นี่ก็คือหม่าหยวนฮั่นหรือ

ช่างน่ากลัวเหลือเกิน......

ถ้าเป็นเขา เขาคงไม่มีโอกาสโต้ตอบเสียด้วยซ้ำ คงต้องตายอยู่ใต้คมดาบของเขาในทันที

ในเวลานี้เอง !

เมื่อหลี่จุ่นเรียกสติกลับมาได้ จึงเห็นว่าชายสวมหมวกหรูเม่านั้นถูกตอกตะปูกับผนังเข้าเสียแล้ว !

เขาตกตะลึงจนแทบจะทำตะเกียบในมือตก

เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มหมวกหรูเม่าผู้นั้นร้องโหยหวนไม่เป็นภาษา เขาจึงรีบก้าวเดินออกไปแล้วร้องห้าม

“โอ๊ย พี่หม่า เข้าใจผิดน่ะเข้าใจผิด รีบหยุดเถอะ ๆ ห้ามทำร้ายท่านเมิ่งเชียว !”

หม่าหยวนฮั่น "? !"