พลิกชะตาฝ่าลิขิตสวรรค์ นิยาย บท 6

ฮิ ๆ แก้วตาดวงใจของพ่อ พ่อจะสอยเอาดวงดาวและดวงจันทร์บนท้องฟ้ามาให้ลูกเอง!

อีกทางด้านหนึ่ง หวาต้าไม่กล้าที่จะปิดบังแต่อย่างใดและเริ่มพูดความจริงออกมาด้วยความระมัดระวัง

หากไม่ถามก็ไม่รู้แต่พอได้ถามขึ้นมาจริง ๆ ก็ต้องตกใจอย่างมาก!

หวาต้ากับป้ากู้เป็นคนเก่าแก่ในจวนนี้กันทั้งคู่ พวกเขาสองสามีภรรยามีคนหนึ่งทำงานอยู่ในเรือนหน้า ส่วนอีกคนทำงานอยู่ในเรือนหลัง

หลายปีที่ผ่านมา พวกเขาทำการจัดหางานให้เหล่าพี่สะใภ้ น้องสะใภ้ พี่สาว น้องชาย หลานชาย หลานสาวให้ได้ทำงานในจวนทั้งหมด

นอกจากนี้ลูกชายคนโตของเขาก็ทำงานที่เรือนชิงจู๋ของเฉียวเทียนจิงจริง ๆด้วย

เฉียวจงกั๋วฟังมาถึงตรงนี้ สีหน้าก็อึมครึมลงทันที

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าในอ้อมแขนของเขาอุ้มเฉียวเจียวเจียวเอาไว้ ตามอุปนิสัยที่ฉุนเฉียวหัวร้อนง่ายของเขาแล้ว เฉียวจงกั๋วคงจะทุบโต๊ะไปนานแล้ว

เขาพยายามระงับไฟโกรธในใจ และพูดอย่างเย็นชาว่า “หลายปีมานี้ข้าคงตาบอดเสียแล้ว เกรงว่าจวนเฉียวแห่งนี้จะเป็นของสกุลหวาต้าไปเสียแล้ว!”

หวาต้าได้ยินเช่นนั้นก็ตกใจจนขาสั่น และคุกเข่าลงกับพื้นทันที

“มิกล้าขอรับ! นายท่าน! พวกเราไม่กล้าทำอีกแล้ว!”

เวลานี้มีผู้ดูแลของเรือนต่าง ๆ ในจวนมายืนมุ่งดูอยู่ พอได้ยินเช่นนี้ก็รู้ทันทีว่าครอบครัวหวาต้าทั้งครอบครัวคงจะอยู่ต่อไม่ได้แล้ว

เห็นได้ชัดว่าวันนี้ที่ทำการลงทัณฑ์อย่างเปิดเผยเช่นนี้ ก็เพื่อจะตักเตือนคนรับใช้เช่นพวกเขา

เฉียวจงกั๋วค่อย ๆ ยืนขึ้นช้า ๆ เขาที่อยู่ในวัยกลางคนแล้วแต่ท่าทางก็ยังคงสง่างามและยังดูหล่อเหลาอยู่ เขาเอ่ยพูดอย่างเย็นชาว่า

“กล้าหลอกลวงเบื้องสูง ยักยอกทรัพย์สิน สั่งสอนลูกสาวในทางที่ไม่ดี อีกทั้งยังเลือกใช้คนมาทำงานก็เลือกแต่คนที่สนิทด้วยเท่านั้น ช่างกล้ายิ่งนัก!”

“ใครก็ได้พาครอบครัวหวาต้าทั้งตระกูลขับไล่ออกจากจวนเฉียวไปให้หมด ห้ามให้เอาเงินติดตัวไปแม้แต่แดงเดียว และแม้แต่กระดาษสักแผ่นเดียวก็ไม่อนุญาตให้เอาออกไป!”

“อีกอย่างไปค้นดูที่ห้องครอบครัวหวาต้าดูสิว่า หลายปีที่ผ่านมานี้ได้ทำอะไรไม่สะอาดเอาไว้หรือไม่ ถ้ามีก็นำกลับมาด้วยทั้งหมด ข้าจะตรวจสอบด้วยตัวของข้าเอง!”

วินาทีต่อมาเสียงกรีดร้องและเสียงร้องไห้ขอความเมตตาก็ดังขึ้นลั่นเรือน แต่คนอื่น ๆ พากันเงียบกริบ กลัวยิ่งกว่าจักจั่นไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตาสักคน

[ว้าววว! นี่เรียกว่าการจัดการอย่างรวดเร็วและเฉียบขาด ด้วยการปิดน้ำไม่ให้รั่วไปไหนได้สักหยดเดียว ใช้ความเมตตาและความเข้มงวดได้อย่างเท่าเทียมกัน! ท่านพ่อรีบมากินตดรุ้งของข้าเร็วเข้า!]

เฉียวจงกั๋ว “...”

ลูกสาวของข้าอึแล้วหรือนี่?

เขาถึงกระทั่งที่โน้มตัวลงไปดมกลิ่นเลยด้วยซ้ำ

ไม่เหม็นสักนิดลูกสาวของข้าหอมจริง ๆ!

หลังจากผ่านเหตุการณ์เมื่อเช้านี้มา สามพ่อลูกตระกูลเฉียวก็ได้ยอมรับและเชื่อในความสามารถในการทำนายอนาคตของเฉียวเจียวเจียวแล้ว

นางเพิ่งเกิดมาได้แค่สองวัน ก็รู้แล้วว่าลูกชายของหวาต้าทำงานอยู่ที่ไหน นี่ต้องเป็นปาฏิหาริย์แน่นอน!

และสิ่งที่นางเปิดเผยในครั้งนี้สำคัญอย่างยิ่งต่อเฉียวเทียนจิง

ในขณะที่เฉียวเทียนจิงกำลังรู้สึกโชคดีในใจ ขณะเดียวกันก็รู้สึกเอ็นดูและซาบซึ้งใจต่อเฉียวเจียวเจียว

“ท่านพ่อ ข้าก็อยากอุ้มน้องสาวบ้าง”

ในตอนนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้นมาจากนอกประตู

“นายท่านขอรับ นายท่านเมิ่งกับฮูหยินตระกูลเมิ่งพาคุณหนูของพวกเขามาขอบคุณด้วยตัวเองถึงหน้าจวนขอรับ”

เฉียวเจียวเจียวที่เดิมทีเริ่มง่วงสะลืมสะลือขึ้นมาอีกครั้ง แต่พอนางได้ยินคำว่าตระกูลเมิ่งก็กระตือรือร้นขึ้นมาทันที ตาสว่างขึ้นมาทันใด!

[นางเอก! นางเอกมาแล้ว! แม่เจ้า ตื่นเต้นมากเลย!]

นางเอก?

สามพ่อลูกมีเครื่องหมายคำถามขึ้นมาในใจพร้อมกัน

[นางเอกเพิ่งอายุสิบปี ถ้าเช่นนั้นพระเอกก็น่าจะเพิ่งอายุสิบสามปี ตอนนี้น่าจะยังซ่อนความสามารถเอาไว้อยู่ แต่คิดว่าคงสร้างอิทธิพลของตัวเองขั้นต้นบ้างแล้ว]

สามพ่อลูกได้ยินเช่นนี้ก็เข้าใจทันที นางเอกที่นางพูดถึงน่าจะเป็นแม่หนูเมิ่งกู่เสวี่ย ถ้าเช่นนั้นพระเอกคือใครล่ะ?

[น่ารังเกียจยิ่งนัก! ตอนนั้นที่เห็นพวกเขาถูกทรมานก็รู้สึกสะใจดีอยู่หรอก ตอนนี้คนสารเลวกลับกลายเป็นตัวเองเสียได้ อยากจะทุบพวกเขาให้ตายด้วยหมัดเดียวจริง ๆ]

[ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่านางเอกช่วยจิ้งอ๋องด้วยความรู้ของคนยุคปัจจุบันล่ะก็ ตระกูลเฉียวของพวกเราก็คงไม่ถูกจิ้งอ๋องวางแผนให้ร้ายครั้งแล้วครั้งเล่าหรอก สุดท้ายก็ต้องตายอย่างอนาถทั้งตระกูล!]

เฉียวจงกั๋วตกใจอย่างมากในทันทีเมื่อได้ยินสิ่งที่บุตรสาวพูด เขาไม่คิดว่าศัตรูที่โค่นล้มตระกูลเฉียวของพวกเขาจะอายุเพียงสิบขวบเท่านั้น!

นอกจากนี้เจ้ารองยังมีบุญคุณช่วยชีวิตนางเอาไว้อีกด้วย!

และยังมีจิ้งอ๋องอีก?

องค์ชายของฝ่าบาทนอกจากรัชทายาทแล้ว องค์ชายองค์อื่นยังไม่มีใครถูกแต่งตั้งให้เป็นอ๋องเลยสักคนนะ