พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 634

อวิ๋นหลิงหาผ้าพันแผลได้แล้วก็เรียกหลี่เมิ่งชูมาช่วยพันหัวของเฟิงอู๋จี

จากนั้นจึงมองไปยังจางอวี้ซูที่มีแผลเต็มกายด้านนอก แล้วสั่งให้คนนำใบเสร็จไปโยนใส่หน้าเขา

“รีบจ่ายค่ารักษาซะ ศาลต้าหลี่เตรียมข้าวแดงให้เจ้าไปกิน”

จางอวี้ซูโดนตีจนกลัว รีบหยิบใบเสร็จขึ้นมาอ่านแล้วก็ต้องตกตะลึง

“หนึ่ง...หนึ่งพันตำลึง?”

“ใช้น้ำเทพเซียนรักษาเฟิงอู๋จี ราคาขวดหนึ่งห้าร้อยตำลึง มีปัญหาเหรอ?”

จางอวี้ซูพูดอ้ำ ๆ อึ้งๆ “ไม่...ไม่มีปัญหา...แต่กระหม่อมไม่ได้พกเงินติดตัวเยอะขนาดนั้น”

ต่อให้มีปัญหา เขาก็ไม่กล้าพูดออกมา

“ถ้าไม่มีปัญหาก็เขียนใบยืมเงินก่อน พรุ่งนี้เช้าข้าจะไปเก็บกับท่านปู่เจ้าที่ท้องพระโรง”

อวิ๋นหลิงโบกมือ สั่งให้ลูกน้องรีบนำตัวคนอัปมงคลไป

“ช้าก่อน”

เฟิงอู๋จีก้าวเข้าไปแล้วมองจางอวี้ซูด้วยสีหน้าซับซ้อน เอ่ยปากถามว่า

“เจ้าใช่ไหมที่ไปบอกเฟิงเหยียนกับมารดาเขาว่าข้าสอบเข้าสำนักศึกษาชิงอี้”

คนนอกรู้เพียงว่าฮูหยินเฟิงทารุณลูกอนุแล้วถูกสามีปลดออกจากตำแหน่งภรรยาเอก จากนั้นก็ส่งเข้าคุก

ทว่าคนนอกไม่รู้รายละเอียดของเรื่องนี้ว่า เกี่ยวข้องกับการที่เขาแอบไปสอบเข้าสำนักศึกษาชิงอี้

เมื่อครู่ตอนอยู่ในร้านอาหาร จางอวี้ซูพุ่งเข้ามาก็ด่าพวกเขา ทั้งยังตำหนิที่หลี่เมิ่งชูเอาเรื่องที่เขาโดนกักขังไปแจ้งอวิ๋นหลิง ทำให้เขารอดในท้ายที่สุด

ตามหลักแล้วอีกฝ่ายไม่น่ารู้ว่าเขาโดนฮูหยินเฟิงกักขังหน่วงเหนี่ยว เว้นเสียแต่ว่าเขาคือจุดชนวนของเรื่อง

จางอวี้ซูได้ยินดังนั้น ใบหน้าบวมเหมือนสุกรพลันแข็งค้าง ทั้งแยกไม่ออกว่าเป็นความรู้สึกใด

ทว่าดูจากท่าทางของเขาแล้วทุกคนก็รู้ว่าเขาเป็นคนเอาความลับนี้ไปบอกอย่างไม่ต้องสงสัย

อวิ๋นหลิงพูดด้วยความเดือดดาล “ไม่เคยทำดีเลย ส่วนเรื่องต่ำทรามกลับทำไม่เว้น รีบนำตัวไปส่งที่ศาลต้าหลี่ แล้วจัดการลงโทษความผิดที่เขาเคยก่อทั้งหมด”

ทหารได้รับคำสั่งก็รีบนำตัวไปสอบสวนทันที

เซียวปี้เฉิงใบหน้าบึ้งตึง นึกถึงพฤติกรรมชั่วร้ายนับไม่ถ้วนของจางอวี้ซูแล้วก็โมโห

เขาเดินออกจากโรงหมอไปพร้อมกับทหาร จากนั้นก็หยิบขวดยาจากแขนเสื้อให้ทหาร ก่อนจะสั่งการเสียงเบาว่า

“นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ระหว่างที่กักขังจางอวี้ซู พวกเจ้าให้เขากินยาวันละสามครั้ง ครั้งละสามเม็ด ถ้าหมดแล้วก็ไปขอกับหัวหน้าศาลต้าหลี่ ข้าจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายส่วนนั้นเอง”

ทหารพยักหน้า จดจำคำสั่งของเซียวปี้เฉิงให้ขึ้นใจ ทันทีที่รับยามาก็ยัดใส่ปากของจางอวี้ซูสามเม็ดทันที

จางอวี้ซูเหลือกตา อาเจียนตลอดทาง อาเจียนจนไม่มีอะไรให้อาเจียนอีก

หลังจากมาถึงศาลต้าหลี่ ร่างกายเขาอ่อนแอจนหมดสติไป

ส่วนข้ารับใช้ทั้งสองคนยืนตื่นตระหนกอยู่นาน หลังจากเจ้านายโดนจับตัวไป พวกเขาก็แอบกลับไปรายงานข่าวนี้ที่จวนจาง

ร้านอาหารในที่เกิดเหตุเก็บกวาดเช็ดถู และเอายากับอาหารที่จางอวี้ซูโยนเข้าถังขยะด้วยความรังเกียจเดียดฉันท์

......

ม่านรัตติกาลโรยตัวลงมา แสงจันทร์สว่างจ้ามีดวงดาวประดับ

และเวลาต่อจากนั้นหลายวันก็ไม่เห็นหน้าจางอวี้ซู

นายบ่าวพักอยู่ในโรงเตี๊ยม ออกไปไหนพลการไม่ได้ จูเอ๋อร์ต้องเสียเวลาอยู่นานกว่าจะรู้จากปากลูกค้าว่าเกิดอะไรขึ้นที่เมืองหลวง

“คุณหนู แย่แล้ว แย่แล้ว”

จูเอ๋อร์วิ่งกลับเข้ามาก็แสดงความตื่นตระหนก

“บ่าวได้ยินมาว่าคุณชายจางมีปากเสียงและชกต่อยกับคนอื่น บังเอิญรัชทายาทกับพระชายาผ่านไปเจอ จึงเอาไปขังในศาลต้าหลี่แล้วเจ้าค่ะ”

หลี่เมิ่งเอ๋อร์หนังตากระตุก “อะไรน่ะ?”

“รัชทายาทยังสั่งให้เจ้าหน้าที่เปิดรับเรื่องร้องเรียน ยามนี้ประชาชนในเมืองหลวง ล้วนพากันไปแจ้งความคุณชายจางว่าโอหัง เผด็จการ ได้ยินว่าเอกสารรับเรื่องร้องเรียนสูงเป็นภูเขา ฝ่าบาทรับรู้ก็ทรงพิโรธหนักมาก ตำหนิตระกูลหลี่กับตระกูลจาง คุณชายจางต้องอยู่ในคุกหลายเดือนเจ้าค่ะ”

จูเอ๋อร์รายงานเสร็จก็กัดริมฝีปาก “ตอนนี้คุณชายจางคงมาวัดหานซานไม่ได้แล้ว ไม่มีเขาคอยช่วยเหลือ พวกเราควรทำเช่นไรดีเจ้าคะ?”

ในวัดไม่ค่อยสะดวกสบาย พวกนางสองนายบ่าวได้รับการช่วยเหลือด้านต่างๆจากจางอวี้ซู จึงจะได้ใช้ชีวิตเหมือนตอนอยู่ในจวนเสนาบดี

แล้ว...เมื่อคืน ไม่ง่ายเลยกว่านางจะแอบหลี่เมิ่งเอ๋อร์ปีนขึ้นเตียงจางอวี้ซูได้สำเร็จ

จางอวี้ซูรับปากนางว่า ขอเพียงรับใช้เขากับหลี่เมิ่งเอ๋อร์ รอให้เขาแต่งงานกับหลี่เมิ่งเอ๋อร์ก่อน แล้วเขาจะให้นางเป็นอนุภรรยา

ไม่ง่ายเลยกว่าจะได้เกาะขาคนรวย ตอนนี้ฝันกลับแหลกสลายซะงั้น

หลี่เมิ่งเอ๋อร์ได้ยินแล้วก็หน้าซีดเผือด ทันใดนั้นนางก็นึกถึงคำทำนายของเฟิ่งเหมียน ร่างกายพลันสั่นสะท้าน

เป็นดาวพิฆาตสามีกับบุตร...

นางยังไม่ทันได้แต่งงาน หรือว่านี่คือจุดเริ่มต้นของลางร้าย634บอกเหตุ?