พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 654

อวิ๋นหลิงทำท่าประคองลม ชื่นชมกู้ฮั่นม่อตามที่แม่นางหลีเล่ามา แล้วก็คุยกันถึงเรื่องอื่นๆ

หลังจากที่รู้ตัว ก็พบว่าเวลาได้ล่วงเลยไปสองชั่วยามแล้ว เสียงระฆังยามเที่ยงได้ดังขึ้นแล้ว

นางรีบหยุดการสนทนา นางกับเซียวปี้เฉิงทำการเลือกตำแหน่งร้านค้าในตลาดให้กับแม่นางหลี ก่อนจะเตรียมตัวไปกินอาหารเที่ยง

หลังจากที่ออกมาจากหอพัก เซียวปี้เฉิงก็ถามเสียงต่ำว่า “แม่นางหลีคนนี้หน้าตางดงามมีความรู้ความสามารถ เป็นคนฉลาดมองการณ์ไกล ถึงว่าสามารถสั่งสอนลูกชายอย่างกู้ฮั่นม่อออกมาได้”

อวิ๋นหลิงพยักหน้าอย่างเห็นด้วย การได้พูดคุยกับแม่นางหลีทำให้นางรู้สึกสบายใจ เป็นความรู้สึกที่ชุ่มชื่นหัวใจอย่างไร้สุ้มเสียง

อีกฝ่ายเกิดในเมืองน้ำที่อ่อนโยน สำเนียงแฝงไปด้วยความนุ่มนวลอ่อนโยน เวลาพูดจาไพเราะน่าฟัง ทำให้จิตใจรู้สึกสงบอย่างแปลกประหลาด

การอบรมสั่งสอนของครอบครัวที่ร่ำรวยทำให้นางมีพื้นฐานความรู้มีมารยาท ในขณะเดียวกันก็ไม่ทำให้นิสัยดูเขินอายหรือแข็งกระด้างอย่างเปิดเผยเกินไป

สิ่งที่ทำให้รู้สึกมีเพียงคำว่า ผ่อนคลาย

เซียวปี้เฉิงอิจฉากู้ฮั่นม่อที่มีท่านแม่เช่นนี้ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแม่ผู้บังเกิดเกล้าของตนเองหน้าตาเป็นอย่างไร การพูดถึงจากคนรอบข้างก็น้อยมาก

ในใจเขาจดจำเรื่องที่แม่นางหลีบอกว่ากินเต้าหู้สามารถทำให้ผิวขาวได้ ตอนที่กินข้าวจึงดูเหมือนเป็นงานเลี้ยงเต้าหู้

เต้าหู้หม่าโผ่ว เต้าหู้ทำมือ เต้าหู้ไข่เยี่ยวม้า

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เขาจะกินเต้าหู้เป็นเวลาหนึ่งเดือน บวกกับใช้น้ำเซียนในการบำรุงภายนอกและปรับสมดุลภายใน น่าจะขาวได้เร็วขึ้นกระมัง

หลังจากกินอาหารเที่ยงเสร็จ ทางด้านผู้ดูแลเจิ้งก็พาแม่นางหลีไปดูร้านค้า ทั้งสองจึงเรียกตัวกู้ฮั่นม่อมาถามถึงเรื่องตำแหน่งสภานักเรียน

เซียวปี้เฉิงถามเขาตรงๆว่า “เป็นอย่างไรบ้าง ตำแหน่งรองประธานเจ้ามีความคิดเห็นอย่างไร”

ตำแหน่งนี้มีความสำคัญมาก เขายังรู้สึกอยากรู้ไม่น้อย กู้ฮั่นม่อได้รับอำนาจมากขนาดนี้ จะเลือกใครขึ้นมาทำหน้าที่ในตำแหน่งนี้

กู้ฮั่นม่อยื่นรายชื่อให้กับเขาอย่างนอบน้อม “เรียนรัชทายาท ศิษย์ได้คัดเลือกคนไว้แล้ว เป็นแม่นางหลิ่วชิงเยี่ยน และตอนนี้มีเหล่าอาจารย์มากกว่าครึ่งที่เห็นด้วยกับข้อเสนอของข้า รอแค่ท่านทั้งสองทำการตัดสินใจขั้นสุดท้ายเท่านั้น”

ได้ยินดังนั้น อวิ๋นหลิงก็เลิกคิ้วขึ้นอย่างประหลาดใจ ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับหลิ่วชิงเยี่ยนที่อยู่ในสมองครู่หนึ่ง

ลูกสาวเมียรองตระกูลหลิ่ว ผลการเรียนอยู่อันดับสุดท้าย มีนิสัยช่างเสาะหาหนทาง หน้าตาสดใสงดงาม

เซียวปี้เฉิงดื่มชาไปอึกหนึ่ง ทันใดนั้นก็ยิ้มพลางพูดออกมาว่า “เจ้าเลือกผู้หญิงอย่างนั้นหรือ ถ้าหากข้าจำไม่ผิด ผลการเรียนของแม่นางคนนี้อยู่ท้ายสุด ถึงว่ามีอาจารย์มากกว่าครึ่งไม่เห็นด้วย”

ในใจของผู้ที่ศึกษาเล่าเรียนส่วนใหญ่ คะแนนและลำดับยังคงมีความสำคัญมาก

กู้ฮั่นม่อพยักหน้า “พระชายารัชทายาทเคยเขียนเอาไว้ในคู่มือของสำนักศึกษาชิงอี้ หญิงสาวสามารถแบกท้องฟ้าครึ่งหนึ่งได้ ด้วยเหตุนี้ข้าจึงเลือกให้ลูกศิษย์ผู้หญิงมาทำหน้าที่นี้”

เขาไม่ปฏิเสธ การกระทำนี้มีความหมายของ”ความถูกต้องทางการเมือง”แฝงอยู่ แต่สำหรับตอนนี้ เขารู้สึกว่าจำเป็นมาก

เดิมทีนักเรียนหญิงในสำนักศึกษาชิงอี้ก็น้อยจนน่าสงสารอยู่แล้ว สองสามีภรรยารัชทายาทต่างก็หวังว่าจะสามารถรับสมัครนักเรียนหญิงได้มากขึ้น

“ข้ารู้ว่าพระชายารัชทายาททรงมีความคิดที่จะให้หญิงสาวในใต้หล้าได้รับตำแหน่งขุนนาง ดังนั้นข้าจึงคิดว่าสภานักเรียนควรจะเป็นตัวอย่างในการสร้างแรงบันดาลใจให้กับทุกคน เมื่อเทียบกับความหมายที่แฝงอยู่ ผลการเรียนและลำดับของหลิ่วชิงเยี่ยนนั้นกลับเป็นเรื่องรองลงมา”

เซียวปี้เฉิงพยักหน้าเบาๆ แสดงว่าเห็นด้วย

กระทั่งรับรู้ได้อย่างเลือนรางว่ามีเขาคอยก่อกวนอยู่เบื้องหลัง ใช้วิชาสี่ตำลึงแปดพันชั่งโยนปัญหานั้นกลับมา เกือบจะทำให้เขาเสียเปรียบ

จากการคลุกคลีกับหลี่เมิ่งชู กู้ฮั่นม่อยังได้รับรู้เรื่องราวในอดีตที่น่าสนใจบางอย่างของหลิ่วชิงเยี่ยนกับหรงรั่ว

ว่ากันว่าตอนเด็กๆแม่นางสองคนนี้สนิทกันมาก กระทั่งหลิ่วชิงเยี่ยนนั้นไปเข้าเรียนในโรงเรียนเอกชนของตระกูลหรง และไปมาหาสู่ตระกูลหรงอยู่เสมอ

ตอนอายุเจ็ดขวบ อาจารย์ได้จัดให้มีการสอบในโรงเรียน ให้พวกผู้หญิงเขียนบทความ

หรงรั่วลืมไปสองประโยคเขียนไม่ออก หลังจากเลิกเรียนก็ไปเล่นกับลูกม้า ตอนค่ำถูกอาจารย์ที่เข้มงวดตำหนิไปยกใหญ่ ยังถูกตีด้วยไม้บรรทัดสิบครั้งจนฝ่ามือแดงไปหมด

หลิ่วชิงเยี่ยนเขียนได้ครึ่งเดียวก็ลืมหมดแล้ว พอกลับไปที่ห้องก็มุดหน้าร้องไห้กับหมอนอยู่เป็นเวลานาน แม้แต่อาหารค่ำก็ไม่กิน ขังตัวเองเอาไว้ในห้องไม่สนใจใครทั้งสิ้น

เดิมที่อาจารย์โกรธมากคิดจะลงโทษให้หนัก พอได้รับข่าวนี้ มองดูกระดาษข้อสอบแล้วได้แต่ถอนหายใจ สุดท้ายก็ยกบัวลอยดอกหอมหมื่นลี้ไปเยี่ยม

อีกฝ่ายทั้งปลอบใจ ทั้งใช้วาจาที่จริงจังในการตักเตือนสั่งสอนหลิ่วชิงเยี่ยน เกรงว่าสาวน้อยจะร้องไห้จนเสียสุขภาพ

หลังจากกู้ฮั่นม่อฟังจบ ก็รู้สึกว่าแม่นางคนนี้ช่างน่าสนใจจริงๆ

เขายังเคยดูประวัติของลูกศิษย์ ท่านแม่ของแม่นางคนนี้มีชาติกำเนิดจากครอบครัวเล็กๆ ด้วยเหตุนี้แม้จะเป็นลูกสาวของตระกูลหลิ่ว แต่ก็รับรู้ได้ถึงความลำบากยากเข็ญของเหล่าลูกศิษย์ที่มาจากครอบครัวยากจน ทำอะไรก็คิดได้อย่างรอบคอบถี่ถ้วน สามารถคำนึงถึงความรู้สึกของหลายฝ่าย

“คู่มือที่พระชายารัชทายาทมอบให้ได้ระบุไว้ว่า หน้าที่สำคัญของรองประธานคือการให้ความช่วยเหลือแก่ประธาน ด้วยเหตุนี้ข้าจึงคิดว่าหลิ่วชิงเยี่ยนเหมาะสมที่สุด”

การได้ทำงานร่วมกับคนฉลาด การทำงานจึงจะได้ผลเป็นทวีคูณ