ประธานตัวร้ายกับยัยจอมแสร้ง นิยาย บท 2

“ไอ้สารเลว ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้!”

ในฐานะนักเทควันโดสายดำดั้งเก้า เธอพยายามต่อสู้ขัดขืน แต่เมื่อเผชิญหน้ากับฉิงมั่วหัน เธอกลับไม่มีแรงรับมือเขาได้เลย

“กล้าวางยาฉัน แล้วตอนนี้จะมาใช้ลูกไม้หลอกฉันอีกหรือ”

“นายเพ้อเจ้ออะไร ฉันมา...เอาเงินต่างหาก”

ในขณะที่เมิ่งหว่านชูกำลังดิ้นรนขัดขืน แต่แล้ว นิ้วเรียบเนียนราวกับหยกของเธอก็แตะไปถูกผิวของฉิงมั่วหัน เธอรู้สึกได้ถึงความร้อนที่น่าตกใจ

ยา?

กว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร เธอต้องการลุกหนี แต่ก็สายไปเสียแล้ว

เธอถูกชายหนุ่มรั้งเอาไว้ และยัดเนกไทเข้าปากเพราะรำคาญเสียงร้องโวยวายของเธอ “หนวกหู”

ค่ำคืนนี้ ชายหนุ่มบังคับขืนใจเธออย่างบ้าคลั่ง และเมิ่งหว่านชูที่ถูกกระทำซ้ำๆ ก็สลบและผวาตื่นอยู่หลายครั้ง

เวรเอ๊ย

เป็นเพราะฉิงมั่วหันแข็งแกร่งมากหรือฤทธิ์ยาที่รุนแรงเกินไปกันแน่

ในใจของเมิ่งหว่านชูด่าฉิงมั่วหันยันบรรพบุรุษสิบแปดโคตรของเขาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง

……

วันถัดมา

กว่าเมิ่งหว่านชูจะตื่น ก็เป็นเวลาเที่ยงวันแล้ว

เธอนอนอยู่ใต้ผ้าห่ม เมื่อขยับก็รู้สึกเจ็บแปลบไปทั้งตัว เหมือนร่างกายถูกทำร้ายมาอย่างรุนแรง เนื้อตัวก็เหนอะหนะจนแทบทนไม่ไหว

เมิ่งหว่านชูลุกขึ้นนั่ง แล้วมองไปรอบๆ ฉิงมั่วหันไม่อยู่แล้ว ที่หัวเตียงมีเสื้อผ้าสะอาดจัดวางอยู่

เธอรีบลุกขึ้นเข้าห้องน้ำชำระล้างร่างกายอย่างเร่งรีบ ยังไม่ทันจะได้ล้างเครื่องสำอางออก ก็รีบออกจากห้องนอนเพื่อจะไปคุยกับฉิงมั่วหันให้รู้เรื่อง

เมื่อเดินออกมากลับพบชายแปลกหน้าคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โซฟาในห้องรับแขก

“ผมชื่อซ่งฉือ เป็นผู้ช่วยของคุณชายฉิงครับ”

ไม่ต้องรอให้เมิ่งหว่านชูเปิดปากพูด ซ่งฉือก็แนะนำตัวทันที

“ไอ้สารเลวฉิงมั่วหันล่ะ ได้ฉันแล้วก็สะบัดก้นหนีไป ไม่ยอมรับผิดชอบสินะ”

เมิ่งหว่านชูที่รู้สึกคับแค้นใจด่าทอด้วยความโกรธเคือง

ไอ้สารเลว?

เดิมเมิ่งหว่านชูคิดว่าจะเป็นฉิงมั่วหัน แต่ใครจะคาดคิดว่าคนที่เดินออกมาจากลิฟต์ เป็นหญิงชราผมขาวที่มีท่าทางหรูหราสง่างาม ด้านหลังมีผู้ติดตามสองคน”

ซ่งฉือโค้งคำนับ “คุณนายฉิง”

คุณนายฉิงเดินเข้ามา เธอจ้องมองซ่งฉือ “ทำอะไรน่ะ”

“เรียนคุณนายฉิง กระผมเพียงมาจัดการธุระส่วนตัวของบอสครับผม”

ซ่งฉือตอบกลับอย่างซื่อตรง

คุณนายฉิงชี้ไปที่ยาคุมบนโต๊ะ “ธุระที่ว่าคือการกำจัดเหลนตระกูลฉิงของฉันอย่างนั้นหรือ”

เมิ่งหว่านชูตกตะลึง เหลนอะไรกัน

เธอมองตามสายตาของคุณนายฉิงไปที่กล่องยากล่องนั้น อดจะสงสัยไม่ได้ หรือว่าเหลนที่คุณนายฉิงพูดถึงนั้น อยู่ในท้องของเธอ...

ไม่นะ นี่คือสิ่งที่เมื่อวานนี้ไอ้ผู้ชายสารเลวทิ้งเอาไว้ในร่างกายเธออย่างนั้นหรือ

“มันเป็นเจตนาของบอสครับผม”

“ฮึ ถ้ามีปัญหาอะไรก็ให้เจ้าเด็กบ้านั่นมาหาฉันก็แล้วกัน”