ราชาเทพเสินโจว นิยาย บท 7

“ฉันมันสารเลวเหรอ? ฮาฮา ถ้าเธอยังกล้าทำตัวไม่เคารพแบบนี้กับฉันละก็ รอเธอแต่งงานกับพี่ชายปัญญาอ่อนของฉันแล้ว ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าอะไรถึงจะเรียกว่าเลวสุดๆ！”โจวหยุนพูดพร้อมกับยิ้ม

เสิ่นเสวี่ยโกรธจนกัดฟันแน่น ที่จริงเธอไม่ได้สนใจเรื่องที่ต้องแต่งงานเข้าไปเป็นเมียน้อยในตระกูลโจวอยู่แล้ว เพราะเธอคิดไว้แล้ว ขอแค่เถียนเถียนได้รับการรักษาจนหายดีได้ เธอก็จะฆ่าตัวตายทันที

ตอนนี้ เถียนเถียนหายดี เป็นความหวังเดียวที่ทำให้เธอยังมีชีวิตอยู่ต่อไป

ฟทางตระกูลให้เธอเข้ารับการอบรมของตระกูลจากนั้นก็แต่งงานเข้าตระกูลโจว เห็นได้ชัดว่าอยากให้เธอไปเป็นสปาย ถึงขั้นที่ว่าบังคับเธอไปควบคุมตระกูลโจว สุดท้ายจะได้กลืนตระกูลโจวรวมกัน

พวกนี้ เธอรู้หมดทั้งนั้น

แต่ก็ไม่สำคัญแล้ว ขอแค่เถียนเถียนหายดี ให้หยางยี่พาเถียนเถียนหนีไป หนีไปให้ไกลเท่าที่ไกลได้ เธอก็พอใจแล้ว

ส่วนโจวหยุนที่อยู่ตรงหน้า เสิ่นเสวี่ยไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำ ก็แค่ขยะสังคมคนหนึ่ง

เสิ่นเสวี่ยหายใจลึกๆ หันหน้ากลับแล้วเดินไป ไม่ได้สนใจโจวหยุนอีก

ท่าทีแบบนี้ ทำให้โจวหยุนโกรธจนกัดฟัน เขาคิดไว้แล้ว ขอแค่เสิ่นเสวี่ยแต่งเข้าตระกูลโจว เขาจะทรมานนังกะหรี่นี้ทุกวันเลย！

นังกะหรี่ที่มีอะไรกับผู้ชายเถื่อนจนมีลูกเถื่อนออกมา ถ้าหากไม่ได้อยู่ในตระกูลเสิ่น ถึงแม้จะเป็นเมียน้อย ตระกูลโจวก็ไม่เอาหรอก！

แต่โจวหยุนก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่า เสิ่นเสวี่ยสวยมากจริงๆ เขาหมายปองมาตั้งนานแล้ว แต่เสียดายสุดท้ายก็ไม่ได้เป็นของเขา แต่ถูกพี่ชายที่ปัญญาอ่อนของเขาได้ไป！

โจวหยุนโมโหอย่างหนัก มองเห็นแผ่นหลังที่เย้ายวนของเสิ่นเสวี่ย เขาอยากจะกดเธอลงกับพื้นแล้วถูไปถูมาใจจะขาด

ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงคนเมื่อก่อนหน้านี้ เขาได้ยินชัดเจนว่า ชื่อหยางยี่

โจวหยุนหยิบโทรศัพท์ออกมา “มีอยู่สองเรื่อง เสิ่นเสวี่ยของตระกูลเสิ่นที่จะแต่งเข้ามาเป็นพี่สะใภ้ของฉันในอีกหนึ่งอาทิตย์ข้างหน้า ไปตรวจสอบมาว่าไปมีลูกกับผู้ชายเถื่อนคนไหนมา！ อย่างที่สอง ไปสืบหาคนที่ชื่อหยางยี่！”

……

“ย้าย ย้ายโรงพยาบาลแล้วเหรอ? นี่มันเป็นไปไม่ได้！”เสิ่นเสวี่ยถือประวัติการย้ายไว้บนมือ บนหน้าที่งดงามเต็มไปด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ

และเมื่อเธอได้เห็นชื่อโรงพยาบาลที่ถูกย้ายไป เสิ่นเสวี่ยทั้งคนหยุดชะงัก“โรงพยาบาล No.1 บูโด！ นี่ นี่มันเกิดอะไรขึ้น！”

บูโดเป็นที่แบบไหนกัน นั่นน่ะเป็นฐานทัพทหารนะ！

“ใครกันที่สามารถส่งเถียนเถียนไปที่ฐานทัพทหาร?”

“เป็นไปได้ไหมที่จะเป็นหยางยี่?”

“ไม่ไม่ ไม่มีทาง ไม่มีทางเป็นเขา！”

ในลึกๆของหัวใจ เสิ่นเสวี่ยไม่อาจยอมรับได้ว่าหยางยี่จะมีความสามารถขนาดนี้

ตั้งแต่5ปีก่อนที่หยางยี่จากไป เริ่มแรกเธอยังแอบคาดหวัง แต่นานๆเข้า ความลำบากและความทุกข์ทรมานที่เธอแบกรับก็เพิ่มมากขึ้น เธอคิดถึงอยู่ทุกวี่ทุกวัน ร้องไห้รอคอยอยู่ทุกคืน

แต่เขา ก็ไมได้ปรากฏตัวอีกเลย

เธอจึงมั่นใจว่า หยางยี่หนีไปจริงๆแล้ว ละทิ้งเธอและลูกสาวไป คนๆนั้น เขาเป็นสารเลวที่ไม่มีความรับผิดชอบ！

จากนั้น เธอเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ แต่ความโกรธแค้นที่มีต่อหยางยี่ก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน

ในใจของเธอภาพลักษณ์ที่ดีของหยางยี่ในตอนแรก ก็เริ่มพังลงเรื่อยๆ

ตอนนี้ไม่ว่ายังไงเธอก็ไม่มีทางเชื่อว่าหยางยี่จะมีความสามารถมากขนาดนี้ ที่สามารถย้ายเถียนเถียนไปที่โรงพยาบาล No.1 บูโด สารเลวนั้นทำไม่ได้หรอก เขาก็เป็นแค่สารเลวคนหนึ่ง！

ในใจของเสิ่นเสวี่ยคิดไปมาไม่หยุด แต่ตากลับแดงขึ้นซะแล้ว

แต่ถึงอย่างนั้น ถึงเธอจะโกหกตัวเองได้ แต่ใบย้ายโรงพยาบาลที่อยู่ตรงนี้ ไม่ใช่เขาแล้วจะเป็นใครอีก！

แต่ถ้าเป็นเขาจริงๆ เขาที่เก่งขนาดนี้ แล้วทำไม6ปีที่ผ่านมานี้ไม่ยอมมาหาแม่ลูกคู่นี้เลยแม้แต่ครั้งเดียว เขาชั่งใจร้าย แล้วตอนนี้จะกลับมาอีกทำไม！

เธอในตอนนั้นรักเขามากเท่าไหร่ ตอนนี้ก็แค้นเขามากเท่านั้น！

เสิ่นเสวี่ยหันตัวจะไปทันที เธอจะไปบูโด ไปหาลูกสาว ไม่ได้เห็นหน้าลูกสาว เธอไม่วางใจ ถึงตายก็ตายตาไม่หลับ！

……

ณ โรงพยาบาล No.1 บูโด ด้านนอกห้องสังเกตการณ์โรคร้ายแรง หยางยี่มองเห็นหน้าที่ขาวซีดของเถียนเถียน เขาที่ใบหน้าเยือกเย็นมาหลายปี เวลานี้ก็อ่อนโยนขึ้นมาไม่น้อย

ห้องข้างๆ ผู้เชี่ยวชาญหลายคนกำลังปรึกษา หารือ ทำการทดลอง

นักฆ่าเงาตอบรับแล้วจากไป

หยางยี่กลับเดินไปทางช่องทางบันได หยิบบุหรี่ออกมาจุด ใจของเขาสับสนเข้าจริงๆแล้ว

ก็เหมือนกับเมื่อหกปีก่อน ถูกเธอทำให้สับสนอีกครั้ง

เดิมทีเขาควรจะฆ่าฟันโดยไม่ลังเล ตอนที่อยู่คาเฟ่ทั้งๆที่ตัดสินใจแล้ว ว่าจะจับเสิ่นเสวี่ยไว้ ใช้ตับของเธอมาช่วยลูกสาว

แต่ตอนนี้ ถ้าเธอยอมด้วยเอง แล้วตัวเองต้องปฏิบัติตัวกับเธอยังไงล่ะ?

เป็นแม่ของลูกแท้ๆ แต่ไปยุ่งกับผู้ชายที่มาจากไหนก็ไม่รู้

แม้ว่าจะเป็นราชาเทพผู้ไร้เทียมทาน แต่ตอนนี้ในใจก็สับสนวุ่นวายเหลือเกิน

ช่วงที่กำลังคิดอยู่ โทรศัพท์ก็ดังตู๊ดตู๊ดตู๊ดขึ้น หยางยี่สีหน้าเปลี่ยนไปทันที เสียงกริ่งแบบพิเศษ หมายความว่ามีความคืบหน้าแล้ว！

หยางยี่หยิบโทรศัพท์ขึ้นรับสาย อย่างที่คิด

เสียงที่เย็นชามีความตื่นเต้นปนอยู่เล็กน้อย“รายงานราชาเทพ ฝ่ายกระผมสืบค้นเจอข้อมูลการแพทย์ขององค์หญิงเมื่อสองปีก่อน ตามผลรายงานของฐานทัพ No.9 เวลาตรงกับโรคตับขององค์หญิงพอดี！”

หยางยี่พูดด้วยเสียงเย็นชา“สืบต่อไป”

“เมืองจงจิงโรงพยาบาล No. 4เขตหงส์ไฟ แพทย์ดูแลหลักหวางหรงเซิง”

ซืด……

หยางยี่สูบบุหรี่เข้าลึกๆ กัดฟันพูด“จงจิง จงจิงอีกแล้ว ดีมาก！”

วางสายโทรศัพท์ หยางยี่หันตัวลงตึกไป

พึ่งถึงใต้ถึง นักฆ่าเงาทั้ง5ที่อยู่ในเงามืดก็ออกตัวมาพร้อมกัน ครั้งนี้ไม่เพียงแค่ชุดดำหน้ากากอีกาดำ บนข้อมือพวกเขายังติดปลอกแขนธนูไว้ด้วย ด้านหลังมีกระเป๋าเป้สีดำ

เห็นได้ชัดว่า พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะเริ่มสงคราม！