สอนรักอดีตภรรยา นิยาย บท 389

เมื่องานแต่งงานสิ้นสุดลง หนานซ่งจะกลับไปเมืองหนานกับพี่น้องของเธอ

ลั่วจวินหังก็พูดว่าเขาจะไม่อยู่กับพวกเขา

ขึ้นรถส่วนตัวของตัวเอง

"พี่ พี่ไม่กลับไปดูแลพี่ใหญ่เหยียนที่เมืองเป่ยแล้วเหรอ?"

หนานซ่งรู้สึกประหลาดใจ

"เขาไม่ได้เป็นอัมพาตครึ่งซีก และเขาไม่ต้องการใครสักคนมาดูแลเขา และเขาก็ยังมีชีวิตอยู่ได้"

ลั่วจวินหังพูดอย่างใจเย็น "ฉันมีบางอย่างที่ต้องทำ"

ไม่พูดอะไร แล้วเดินออกไป

พี่น้องต่างมองหน้ากัน

เราไม่กล้าพูด เราไม่กล้าถาม

ระหว่างทางกลับเมืองหนาน ไป๋ลู่ยวี๋ก็อ่านเวยป๋อของหนานซ่งในรถ

"มันคู่ควรกับการเป็นสุดยอดความคิดเห็น มีความคิดเห็นหลายแสนรายการ พวกเขาชมเชยพี่เฉิงและพี่เฉิงที่พวกเขาดูขัดกับท้องฟ้า และพวกเขาก็เก่งมาก......ฉันไป จริงๆแล้วมีแม่ยกเป็นแม่แท้ๆด้วย"

ไป๋ลู่ยวี๋คลิกที่ความคิดเห็นที่อ้างว่าเป็นแม่ของเขา อดไม่ได้ที่จะทำเสียง "หือ" กับ "นี่เหรอที่จะมาเป็นแม่ของพวกเรา ไม่มีทางเป็นไปได้!"

หนานซ่งไม่ได้สนใจเขามากนักและไม่มีเวลาอ่านเวย~ป๋อ ทำงานคนเดียวก็เพียงพอสำหรับเธอ

เพิ่งจะขึ้นรถ ก็โดนพี่สามโยนบทละครมาให้

"ดูสิ บทละครที่ฉันกับเชียนซุ่ยเขียนขึ้นใหม่"

เชียนซุ่ยเป็นนักเขียนบทที่มีชื่อเสียงและเป็นราชินีบทราชินีของเฮ่อเซิน เขาเก่งเรื่องการวางแผนและการใช้เหตุผลอย่างใจจดใจจ่อ ยังมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวในวงการ

เฮ่อเซินได้รับรางวัลผลงานหนาหลายชิ้น ส่วนใหญ่ก็เป็นเชียนซุ่ยที่ปั้นขึ้นมา

ความสามารถในการเขียนบทของพี่ชายคนที่สามของเฮ่อเซินนั้นไม่เลว แฟนๆมักจะเรียกว่า "ดาบสองเล่มรวมกัน" ยิงครั้งเดียวก็อยู่ยงคงกระพัน

"ทำไมเขียนเสร็จเร็วจัง?" หนานซ่งดูประหลาดใจ

เฮ่อเซินเหลือบมองซูอิงอย่างช่วยไม่ได้ นิ้วชี้ไปที่หน้าผากของเธอ "ฉันอยากเกียจคร้าน ฉันไม่สามารถกลั้นลมบนหมอนได้ ฉันเลยชวนเธอทุกวัน"

ซูอิงยิ้มและหันกลับมาหาหนานซ่งแล้วพูดว่า "ฉันได้อ่านบทแล้ว มันดีมาก มันทำให้ฉันติดละครเรื่องนี้"

หนานซ่งแทบรอไม่ไหวที่จะเปิดมัน

ซูอิงยังทำงานร่วมกับผู้กำกับรายใหญ่ตลอดทางและเธอก็จู้จี้จุกจิกเกี่ยวกับบทนี้มาก เธอจะเรียกมันว่าผลงานชิ้นเอก มันต้องดีแน่ๆ

แน่นอนว่าหนานซ่งรู้สึกทึ่งกับรูปลักษณ์นี้

ในช่วงเวลานี้ไป๋ลู่ยวี๋คุยกับเธอแต่เธอไม่ได้ยินอะไรเลย หมกมุ่นอยู่กับเนื้อเรื่องที่ถูกกระตุ้นโดยเลือดสุนัขจนไม่สามารถคลี่คลายตัวเองได้

บทละครไม่ยาว จริงๆแล้วเป็นเรื่องสั้นมาก

แต่พล็อตนั้นเข้มข้นและน่าตื่นเต้น ตัวละครก็ซับซ้อน และหนานซ่งก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้เป็นเวลานานหลังจากอ่านเรื่องนี้

หลังจากฟื้นคืนสติได้ ในที่สุด ผู้คนกำลังนั่งอยู่ที่หน้าต่างบานใหญ่ของห้องนอนใหญ่ของสวนกุหลาบแล้ว

เฉวียนเยี่ยเชียนและไป๋ลู่ยวี๋ทั้งคู่กลับบ้าน

ลั่วโยวถูกพากลับไปที่บ้านของเฉวียนโดยเฉวียนเยี่ยเชียนและได้พบพ่อแม่ของเขาอย่างเป็นทางการ

ไม่นานก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากบันได

หนานซ่งดึงรองเท้าแตะลงมาชั้นล่างแล้วตะโกนว่า "พี่ เมื่อไหร่จะถ่ายทำละครเรื่องนี้ รีบซื้อลิขสิทธิ์ก่อนเถอะ!"

เฮ่อเซินตกใจกับเธอและกาแฟในมือของเขาสั่น

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหนานซ่ง ซูอิงก็หัวเราะ

เธอยังรอแทบไม่ไหวที่จะร่วมสร้างภาพยนตร์กับหนานซ่ง ผู้กำกับหลินเจวี๋ยกล่าวมากกว่าหนึ่งครั้งว่าหนานซ่งปฏิเสธที่จะสร้างภาพยนตร์เป็นการสิ้นเปลืองความสามารถ

นักแสดงที่มีความสามารถมีลักษณะอย่างไร?

*

หนานซ่งเป็นนักเคลื่อนไหว ดังนั้นเขาจึงนัดกับผู้กำกับหลินเจวี๋ยในวันเดียวกัน

หนานซ่งตบไหล่หลินเจวี๋ย "ลุงเสี่ยวหลินจือระวังเมื่อคุณนอนหลับตอนกลางคืน"

".........ซวยแล้ว อย่าทำให้กลัวสิ"

*

"ถ่ายหนังเหรอ? เสี่ยวหลินจือบ้าไปแล้วเหรอ!"

ลั่วอินเห็นการใช้กำลังในการถ่ายทำ และวางโทรศัพท์ไว้ข้างหน้าหนานหนิงซ่ง "ฉันรู้ว่าสารคดีมันเพิ่งเริ่มต้น!"

หนานหนิงซ่งมองไปที่โทรศัพท์

ยวี่จิ้นเหวินอยากดูมันด้วย และถามด้วยความประหลาดใจว่า "เสี่ยวซ่งจะไปถ่ายหนังไหม?"

ไม่มีใครกลับมาหาเขา

เมื่อเป็นเหมือนเมฆของอากาศ

ลั่วอินขมวดคิ้วและพูดว่า "คราวนี้ลูกสาวของเราต้องปล่อยเธอจริงๆ และเข้าสู่วงการธุรกิจการแสดงอย่างเป็นทางการ พ่อของเธอไม่สนใจเหรอ?"

"แล้วสนใจได้ไหมล่ะ?"

หนานหนิงซ่งพูดอย่างเฉยเมย "ถ้าไม่ใช่สำหรับคุณที่จะหยุดฉัน ลูกคนนั้นคงจะเริ่มถ่ายทำตอนอายุหกขวบ ตอนนี้เธออายุ 26 ปีแล้ว ถ้าเธอต้องการจะถ่ายก็ให้ไปถ่ายเถอะ"

"เธอยุ่งขนาดนี้ ยังจะถ่ายหนังอีกเหรอ เธอมีสามหัวหกแขนสะที่ไหนกัน จะทำไปหมดทุกอย่าง"

ลั่วอินพูดถึงลูกสาวของเธออย่างไม่รู้จบ ใบหน้าสวยของเธอดำคล้ำ

หนานหนิงซ่งรู้ว่าเธอกังวลเรื่องงานหนักของลูกสาว จึงปลอบเธอเบาๆ "ไม่เป็นไรหรอก ลูกของเราได้รับการฝึกมาตั้งแต่เด็กๆ การใช้งานทั้งสามไม่มีปัญหา"

"มาเถอะ ให้โอกาสเธอกัน"

ลั่วอินกังวลมาก และพูดกับหนานหนิงซ่ง "ไม่ได้ เราไม่สามารถซ่อนแบบนี้ได้เสมอ รีบจัดการเรื่องนี้ กลับบ้านกันเถอะ!"

หนานหนิงซ่งและลั่วอินมองไปที่ยวี่จิ้นเหวินพร้อมกัน ดวงตาของพวกเขาเปล่งประกายด้วยแสงที่เย็นเฉียบ

หัวใจของยวี่จิ้นเหวินเต้นแรง คุณกำลังพยายามจะเปิดเผยเขาหรือไม่?

จะได้รับมันได้อย่างไร?