ฟู่ยวี่ตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของ ซูรุ่ย
เขาไม่ได้คาดหวังว่าซูรุ่ยจะพูดตรงๆแบบนี้ แม้ว่าความหมายของคำจะฟังดูแปลก ๆ แต่ในคำหนึ่งนั้นคือการเห็นด้วยว่าเขาและซูยินสามารถคบกันได้
เขาเข้าใจผิดหรือเปล่า?
“คุณ ให้เราคบกันใช่ไหม”
ฟู่ยวี่นั่งลงอย่างมีความสุข เหยียดบาดแผลบนร่างกายของเขา และยิ้มด้วยความเจ็บปวด แต่ดวงตาสีพีชของเขาเป็นประกาย และเมื่อเขาได้พบกับท่าทางที่เย็นชาและแข็งกร้าวของซูรุ่ย เขาก็สงบลงอย่างรวดเร็วและถามอย่างอ่อนแรงว่า “ผม... ...ผมเข้าใจที่คุณไม่ผิดใช่ไหม ซู...คุณลุง?"
“ลุงซู” เรียกออกมา และเขาก็หุบปากอย่างรวดเร็ว เตรียมให้ซูรุ่ยตบเขา
ดวงตาของ ซูรุ่ย เปิดขึ้น และเขาต้องการตบฟู่ยวี่จริงๆ
ไอ้เด็กปากเหม็นคนนี้ รีบเปลี่ยนคำเรียกเร็ว!
ซูยินรู้สึกว่าทั้งสองน่าจะพูดกันเสร็จแล้ว เธอผลักประตูเข้าไป และเธอก็ตกใจเมื่อได้ยินฟู่ยวี่ เรียก "ลุง" เป็นพ่อเธอ
ถ้าอย่างนั้นก็เรียกลุงแล้วกัน?
เธอมองไปที่รอยยิ้มที่สดใสบนใบหน้าของ ฟู่ยวี่ ผู้ชายคนนี้ยิ้มอย่างคนโง่ได้อย่างไร?
ดวงตาที่สงสัยมองไปที่ซูรุ่ย
น่าจะคุยกันได้ดี?
ซูรุ่ยพูดไม่ออกหน้าบูดบึ้ง เขาหันศีรษะและพูดกับซูยินด้วยความรังเกียจ: "เลือกไปมากับเลือกได้คนโง่ ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน"
พูดจบก็เดินออกไป
ซูรุ่ยเดินหายไปแล้ว แต่คนโง่ ยังคงมองที่ ซูยิน ด้วยรอยยิ้ม
ยวี่จิ้นเหวิน รู้ว่าต้องทำอะไร และเดินไปหาแล้วแตะหน้าผากของ ฟู่ยวี่ "ดูโง่จริงๆ?"
"นายต่างหากที่โง่!" ฟู่ยวี่และ ยวี่จิ้นเหวิน จิกกันแล้วมองไปที่ ซูยิน "ลุงซูตกลงให้คุณคบกับผมแล้ว"
เขาเลิกคิ้วด้วยความเต็มใจ
ซูยินก็เลิกคิ้วขึ้นเช่นกัน แต่ใบหน้าของเธอสงบนิ่ง "โอ้"
โอ้???
รอยยิ้มบนใบหน้าของฟู่ยวี่ ค่อยๆหายไป "แค่นี้?"
เธอดูไม่มีความสุขเลย
“แล้วจะให้ทำอะไร” ซูยินเหลือบมองเขาเบา ๆ “คุณอยากคุกเข่าขอบคุณไหม”
ฟู่ยวี่: "..."
ยวี่จิ้นเหวิน มองไปที่การแสดงออกของ ฟู่ยวี่ อารมณ์ของเขาถูก ซูยิน จับได้อย่างสมบูรณ์เขาหัวเราะออกมาและถอยห่างออกไปอย่างรู้ทัน
ปล่อยพื้นที่สำหรับพวกเขา
ซูยินเดินไปและเขย่าเตียงเขา
ฟู่ยวี่ มองไปที่ใบหน้าของ ซูยิน และถามอย่างระมัดระวัง "ทำไมคุณดูไม่มีความสุข?"
ซูยินพูดอย่างเฉยเมย: “เรื่องแบบนี้ จะเอะอะไปทำไม?”
เธอถอยหลังหนึ่งก้าว ยืนข้างเตียงแล้วมองมาที่เขา ด้วยท่าทางสงบบนใบหน้าที่สดใสและอ่อนโยนของเธอ
“อาของฉันบอกว่า 'ถ้าชอบจริงๆ คบกับเขาเถอะ ถ้าเขานอกใจ เธอก็ทิ้งเขาไป ถ้าไม่สำเร็จ หักแขนหักขาเขา'' นี้มันคือความสามารถพิเศษของเธอ อย่าจริงจังในการออกเดตมากนัก ไม่เป็นไร สนุกกับมันลองคบหลายๆคน เมื่อตอนอายุยังน้อยและสนุกกับประสบการณ์นั้น
“โอ้” ฟู่ยวี่ ก็พยักหน้าอย่างสงบ “แล้วทำไมคุณถึงอยู่ไกลจากผม เข้ามาใกล้ผมหน่อยซิ”
ซูยินก้าวไปข้างหน้าและมาที่ข้างเตียง
ฟู่ยวี่ยังคงไม่พอใจนัก “เข้ามาใกล้กว่านี้”
ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ซูยินเอนไปข้างหน้าอีกครั้ง กำลังจะพูดว่าเธอไม่สามารถยืนนิ่งได้ เปิดปากของเธอขึ้น "ฉัน..."
เข้ามาจุ๊บที่ปากเธอทันที
"!"
เมื่อรู้สึกถึงสัมผัสอันอบอุ่น สมองของ ซูยิน ก็หยุดหมุนไปชั่วขณะ และร่างกายของเธอก็แข็งเหมือนจุดฝังเข็ม
ฟู่ยวี่ ดึงแขนของเธอเบา ๆ และวางคนไว้บนตัก ริมฝีปากที่เพิ่งแยกออกจากกันเพียงสองวินาทีก็ถูกกดเข้าด้วยกันอีกครั้ง
ดวงตาของ ซูยิน เปิดโดยพิงแขนของ ฟู่ยวี่ สมองของเธอปิดตัวลงอย่างสมบูรณ์
สิ่งเดียวที่รู้สึกได้คือร่างกายที่แข็งทื่อและการเต้นของหัวใจที่มันไม่สามารถควบคุมได้เลย
พัฟ พัฟ... ดูเหมือนกวางจะวิ่งเข้ามาในใจ มาเต้นอย่างแรง
วินาทีถัดมา ฟู่ยวี่เปิดฟัน ซูยินรู้สึกว่าลิ้นของเธอติด และได้ยินเสียงน้ำลาย
โลกทั้งใบเงียบสงัด มีเพียงเสียงเหล่านี้ที่ชัดเจนเป็นพิเศษ ปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอ
มันไม่คุ้นเคยและแปลกใหม่
อืม... รสชาติของผู้ชายเป็นแบบนี้เอง
มันช่างหวานเหลือเกิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สอนรักอดีตภรรยา
ต่อๆค่ะรอนานแล้ว...
อยากอ่านเร็วๆทำไงดี...
มีถึงตอนจบมั๊ยค่ะ อ่านสนุกมากเลย อ่านจบตอนทีลง 940 แล้วค่ะมีต่ออีกม่ะค่ะ รอๆอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
ทำไมตั้งแต่บทที่ 57 ขึ้นไปมี 4-5 บรรทัดตอนสั้นๆล่ะ...
แอด..ช่วยกลับมาลงต่อหน่อยจ้า .อย่าเทกันแบบนี้😄😄...
1...
1...
พี่ยวี่..ตายจริงไหม.ใครเป็นพระเอกอ่ะ😂😂...
สนุกมาก.....
นางเอกไม่น่าให้อภัยนะ เพราะผู้ชายใจดำ ดูแลมาตั้งสามปี ไม่เคยทำดีด้วยแล้วจู่ๆก็ทิ้ง นี่ถ้าไม่ถูกเปิดโปง เขาก็จะแต่งกับนังโจ๋...