“
จำคำสัญญาคุณไว้ให้ดี!”
เยี่ยเจิ้นถิงล้วงมือเขาไปภายในของเธอ และเริ่มจับอย่างองอาจอีกครั้ง
อิสระทุกอย่าง ล้วนต้องแลกด้วยความเชื่องของเธอ
......
หลังออกจากคฤหาสถ์ตระกูลเยี่ย
เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกราวกับออกมาจากในคุก เธอได้รับการเกิดใหม่
เธอเปิดหน้าต่างรถ หลับตารับรู้ถึงแสงแดดและลมอ่อนด้านนอก ในใจของเธอพูดร้องถึงความดีงามของการอิสระ
เหลยอวี่พูดกับเฟิงเชียนเสวี่ยอย่างนอบน้อม “คุณเฟิง บ้านหลังใหม่ได้เตรียมไว้ให้สำหรับคุณเรียบร้อยแล้ว จากนี้นอกจากคุณชายเยี่ย จะไม่มีใครรู้ที่อยู่ของคุณอีก”
“......”
เชียนเฟิงเสวี่ยละงักไป เธอถามอย่างงุนงง “ทำไมล่ะ ฉันไม่ได้สั่งให้พวกคุณจัดการนี่นา ฉันเช่าบ้านหลังใหม่เอาไว้เรียบร้อยแล้ว”
“
บ้านหลังนั้น พวกเราคืนให้คุณเรียบร้อยแล้วค่ะ” เหลยอวี่อธิบาย “คนตระกูลป๋าย ตระกูลซือ ตระกูลฉู่ ต่างรู้ที่อยู่ตรงนั้นหมดเลย คุณอาศัยอยู่ที่นั่นแล้วมันไม่ปลอดภัย”
“
แต่ว่า......”
“
คุณไม่ต้องห่วง” เหลยอวี่พูดเสริม “บ้านหลังนี้แม้ว่าคุณชายเยี่ยจะเป็นคนซื้อให้คุณ แต่เขาจะไม่มารบกวนคุณ คุณและลูกของคุณสามารถอาศัยได้อย่างสบายใจ หากว่าคุณชายเยี่ยอยากเจอคุณ ฉันจะมารับคุณเองค่ะ”
“
ฉันเข้าใจแล้ว”
เฟิงเชียนเสวี่ยไม่ได้พูดอะไรต่อมาก แม้ว่าการจัดการแบบนี้จะทำเธอรู้สึกไม่สบายใจ ราวกับกำลังถูกจับตามอง แต่เธอจะทำอะไรได้ล่ะ?
ยังไงเธอก็หนีไม่พ้นเงื้อมมือของเยี่ยเจิ้นถิงอยู่ดี
เขาที่เข้าใจผิดว่าเธอไปมีลูกกับคนอื่น ยังสามารถปฏิบัติกับเธอได้ขนาดนี้ ก็ถือว่าดีมาแล้ว
ตอนนี้ความลับถูกอย่างของเธอต่างถูกเปิดเผยหมดแล้ว จากนี้ไปเธอไม่จำเป็นต้องหลบๆ ซ่อนๆ อีกต่อไป เธอสามารถใช้ชีวิตได้อย่างผ่าเผย ถือเป็นเรื่องที่ดีไใใช่หรือไง
แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเยี่ยเจิ้นถิงนั้นจะวิเศษมาก แต่ก็น่าจะเป็นเพียงแค่ชั่วคราว
“
ซื้อตั้งแต่ตอนไหนกัน” เฟิงเชียนเสวี่ยไล่ถาม
“
เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้วค่ะ” เหลยอวี่พูดด้วยยิ้มอ่อน “ ตึกนี้เป็นโครงการของบริษัทย่อยในเคลือเซิ่งเทียนน่ะ ที่ให้คุณเข้ามาอยู่นี้เป็นห้องตัวอย่าง ปล่อยว่างมาครึ่งปีแล้ว เดี๋ยวแก้ไขนิดหน่อย เปลี่ยนแค่เฟอนิเจอร์และเครื่องใช้ไฟฟ้าก็สามารถย้ายเข้ามาอยู่ได้แล้ว ฉันส่งคนไปจัดการเรียบร้อยแล้วค่ะ......”
เธอมองไปทางเวลา จากนั้นก็พูดเสริม “รอคุณบอกลากับคุณชายฉู่ และกินข้าวเที่ยงเป็นเพื่อนลูกเสร็จ เมื่อตอนคุณถึงบ้าน ทุกอย่างจะจัดการเรียบร้อยเลยค่ะ”
“
จริงด้วย กระเป๋าเดินทองคุณ แล้วก็ซื่อเป่าน้อย อีกเดี๋ยวจะส่งมาให้คุณที่บ้านใหม่ เรื่องที่ให้คุณได้กลับมาทำงานก็จัดการเรียบร้อยแล้วค่ะ......”
เมื่อเหลยอวี่จัดการทุกอย่างเรียบร้อย พร้อมทั้งนัดฉู่จือมั่วและแม่จูมาเจอกันบริเวณร้านอาหารใกล้ๆ บ้านใหม่
การจัดการที่ทั่วถึงและใส่ใจขนาดนี้ ทำให้เฟิงเชียนเสวี่ยหาข้อนำหนิไม่ได้แม้แต่นิด เธอรู้สึกราวกับกำลังถูกบังคับ......
ราวกับทุกสิ่งอย่างของเธอ กำลังอยู่ในควบคุมของเยี่ยเจิ้งถิง!
ความรู้สึกแบบนี้มันกดดันมาก
แต่เฟิงเชียนเสวี่ยก็ได้แต่ยิ่มอ่อนแล้วกล่าว “ขอบคุณ”!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก
เทกันแบบนี้เลยหรอมีต่ออีกมั้ย...
แอด..กลับบ้านด่วน...ยังรออยู่นะคะ😁😁...
ขอบคุที่ลงให้อ่านนะคะ สนุกมากเลย อย่าลืมมาลงต่อนะคะ 👍🏻...
อย่าหายไปนานนะแอด😁😁...
แอด..กลับมาอัพเดทแล้ว..น่ารักที่สุด👍👍👍...
แอด..อย่าเทกันเลย..กลับมาลงต่อหน่อยจ้า😂😂😂...