สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 356

ณ ตระกูลเยี่ย…

เยี่ยเจิ้นถิงจามไปสองครั้งติดกัน รู้สึกว่าราวกับมีคนด่าเขาลับหลังเลย

หรือว่าจะเป็นยัยผู้หญิงเฮงซวยเฟิงเชียนเสวี่ย

พอนึกแบบนี้ เขาจึงขมวดคิ้วขึ้นมา…

“คุณชายเยี่ย เมื่อกี้ข่าวมาแจ้งว่า คุณท่านเยี่ยออกคำสั่งให้ไล่ต้อนตระกูลซือ” เยี่ยฮุยมาแจ้งให้ทราบ

“อายุตั้งเก้าสิบกว่าแล้ว อารมณ์ยังฉุนเฉียวขนาดนี้เหรอ” เนี่ยเจิ้นถิงเลิกคิ้ว “ตระกูลซือไปรุกล้ำคุณเขายังไง”

“ได้ข่าวว่าเจิ้นอวี้หลินแม่ของซือเฮ่าเซวียนโอ้อวดพลังที่ร้านอาหารในสวนสนุก ทำให้คุณท่านขุ่นเคือง” เยี่ยฮุยเล่าเหตุการณ์ทั้งหมด แล้วยังพูดเสริมอีกว่า “ตอนนี้คุณท่านเยี่ยให้ร้านอาหารในสวนสนุกนั้นให้บริการฟรีแล้วครับ จากที่เมื่อก่อนบัตรแม่ลูกราคา 666 ตอนนี้บริการฟรีหมดแล้วครับ”

“ไร้สาระ!” เยี่ยเจิ้นถิงหมดคำที่จะพูด “อายุปูนนี้แล้ว ยังจะทำตัวเหมือนเด็กอีก!”

"ว่ากันว่าเด็กแก่ๆ จริงๆ คนแก่กับเด็กก็ไม่ได้ต่างอะไรกันหรอก" เยี่ยฮุยยิ้มแล้วพูด "ผมได้ยินลุงเซินบอกว่า ตั้งแต่ที่คุณท่านเยี่ยรู้จักเด็กสามคนนั้น ก็มีรอยยิ้มทุกวัน มีความสุขมากๆ มันก็เป็นเรื่องที่ดีนะ"

"เรื่องดีเหรอ" เยี่ยเจิ้นถิงจ้องเขาด้วยสายตาเยือกเย็น "นายคิดว่าคุณท่านสนิทสนมกับลูกของฉู่จื่อมั่วเป็นเรื่องที่ดีเหรอ"

"ไม่ๆ ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้นครับ..." เยี่ยฮุยรีบตบหน้าตนเองไปทีหนึ่ง "ผมพูดผิดไปแล้วครับ!"

สีหน้าของเยี่ยเจิ้นถิงอึมครึม เขายกดื่มเหล้าในแก้วจนหมด แล้วอยู่ๆ ก็ลุกขึ้นมา "เตรียมรถ!"

"ครับ!"

ในขณะนั้นเอง เฟิงเชียนเสวี่ยก็ลงมาจากรถแท็กซี่ เธอดึงหมวกให้ต่ำลง ใส่หน้ากากอนามัยกับแว่นกันแดด จากนั้นก็เดินลับๆ ล่อๆ เข้าสวนสนุกไป

ที่หน้าประตูมีผู้ปกครองพาเด็กต่อแถวกันเยอะมาก แต่ละคนนั้นทั้งดีใจและตื่นเต้น

เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกงุนงง วันนี้มีกิจกรรมพิเศษหรือไงกัน ทำไมที่ที่แพงขนาดนี้ถึงได้มีคนต่อแถวเยอะขนาดนี้

ทำไมตอนนี้ถึงได้เปิดให้บริการฟรีกันนะ

กำลังคิดๆ อยู่ เฟิงเชียนเสวี่ยก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย "ปล่อยฉันเข้าไป ปล่อยฉันเข้าไปนะ หลายฉันยังอยู่ข้างใน"

เฟิงเชียนเสวี่ยหันหลังไปมอง เป็นเจิ้นอวี้หลินนั่นเอง

เฟิงเชียนเสวี่ยกลัวว่าจะถูกเธอจำได้ จึงรีบหลบไปอยู่หลังตุ๊กตามาสคอตตัวหนึ่ง แล้วยื่นหัวออกมาดูสถานการณ์

ไม่นาน พนักงานก็พาซือมู่เฟิงออกมาจากสวนสนุก แล้วส่งเขาให้กับเจิ้นอวี้หลินและบอดี้การ์ดของตระกูลซือ

ซือมู่เฟิงหันไปมองอย่างอาลัยอาวรณ์ แต่กลับถูกเจิ้นอวี้หลินลากกลับอย่างลุกลี้ลุกลน

พนักงานสองคนมองดูพวกเขาเดินจากไป พูดทอดถอนใจเสียงต่ำว่า "คุณนายของตระกูลซือทั้งสองคนหยิ่งผยองอวดดีขนาดนี้ คุณนายครั้งก่อนก็จะมาเหมาที่อย่างเผด็จการ แถมยังไล่เด็กคนอื่นๆ ออกไปอีกด้วย ทำให้เด็กๆ ร้องไห้ไปตามๆ กัน ผู้ปกครองต่างโกรธอย่างมาก ครั้งนี้คุณนายคนนี้ก็ทำตัวเย่อหยิ่งอยากจะเหมาที่ แต่คิดไม่ถึงว่าจะเจอคนที่มีอำนาจมากกว่า คุณท่านเยี่ยเขารับซื้อสวนสนุกนี่เพื่อหลานของเขาทั้งสาม แถมยังเปิดบริการอีก นี่ถึงจะเป็นใจของคนที่รวยจริงๆ!"

"นั่นหน่ะสิ!"