สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 395

ความจริงเฟิงเชียนเสวี่ยรู้ตั้งนานแล้วว่ายังไงซะวันนี้ก็ต้องมาถึง ทุกคนต่างรู้ว่าเยี่ยเจิ้นถิงออกหน้ารับผิดแทนเธอ และถึงแม้สุดท้ายแล้วคุณท่าน จะไม่ได้สืบสาวราวเรื่องวางยาต่อ แต่ก็คงไม่มีทางปล่อยให้เธออยู่ข้างกายเขาต่อแน่

ออกมาก็ดี เจอกันน้อยหน่อย จะได้ปะทะกันน้อยลง

เฟิงเชียนเสวี่ยถอนหายใจยาว สับเท้าก้าวไปอย่างรวดเร็ว เตรียมตัวกลับบ้าน

ในเวลานี้เอง เสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นมาอีกครั้ง ไป๋ชิวอวี่เป็นคนโทรเข้ามา

ชื่อนี้ไม่กล่าวถึงมานานแล้ว ก่อนหน้านี้สองแม่ลูกตระกูลไป๋ทำให้เฟิงเชียนเสวี่ยลำบาก และแน่นอนว่าพวกเขาถูกเยี่ยเจิ้นถิงรังแกอย่างสาหัสเช่นกัน

ต่อมาเมื่อพวกเขาตระหนักรู้ความจริงและรู้ว่าเฟิงเชียนเสวี่ยมีเยี่ยเจิ้นถิงคอยหนุนหลังอยู่ ก็ไม่ได้ไปก่อกวนอะไรเฟิงเชียนเสวี่ยอีกเลย

ไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ถึงได้ติดต่อเธอมาในช่วงที่วิกฤตเช่นนี้ หรือจะได้ยินข่าวที่ว่าเธอถูกไล่ออกมาจากเซิ่งเทียนแล้ว?

จะด้วยเหตุผลอะไรก็ช่าง เฟิงเชียนเสวี่ยไม่อยากจะไปเกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลนี้อีก

เธอตัดสายทิ้งทันทีและกำลังจะกลับบ้าน ในเวลานี้เอง ก็มีเสียงเรียกเข้าดังมาจากมือถืออีกครั้ง...

เฟิงเชียนเสวี่ยขมวดคิ้ว ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ยังกดรับโทรศัพท์: "ฮัลโหล!"

“ฉันเอง” เสียงของไป๋ชิวอวี่ดังขึ้น "เธอไม่ต้องกังวล ฉันไม่ได้จะหาเรื่องเธอ ฉันแค่ต้องการทำข้อตกลงกับเธอ”

“ตกลง?” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกว่ามันน่าขันมาก "ระหว่างพวกเราสองคนจะทำข้อตกลงอะไรกันได้?”

“เธอไม่ต้องการบ้านที่พ่อเธอสร้างให้? และไม่ต้องการทรัพย์สินที่พ่อเธอทำงานหนักมาตลอดชีวิตเพื่อให้ได้มันมาหรอกเหรอ?” ไป๋ชิวอวี่พูดอย่างตรงไปตรงมา“ถ้าเธอต้องการก็ออกมาพบฉัน”

“คุณจะเล่นลูกไม้อะไรอีก?” เฟิงเชียนเสวี่ยขมวดคิ้ว

“เรื่องเหล่านี้ไม่ใช่เรื่องของฉัน” เฟิงเชียนเสวี่ยไม่อยากฟังต่อไปอีก

"โอเค กลับมาพูดเรื่องของเรากันเถอะ" ไป๋ชิวอวี่พูดเข้าประเด็น "พวกเราอยู่ในไห่เฉิงต่อไปไม่ได้อีก ตอนนี้เราต้องการอพยพไปฝรั่งเศส หลังจากที่ตระกูลไป๋ล่มสลาย โรงงานของลุงรองเธอก็ขาดทุน เมื่อเร็วๆ นี้ หลังจากคำนวณบัญชีทั้งหมด ไม่เพียงแต่ไม่มีเงินเหลือ แต่ยังขาดทุนย่อยยับ..."

"เฮ้อ อย่างไรเสียตอนนี้พวกเราก็มีเงินไม่พอ จึงต้องการขายวิลล่าหลังนี้และโรงงานเหล่านั้น หากต้องการให้ผู้ซื้อข้างนอกมาซื้อก็ต้องใช้เวลาสักพัก แต่พวกเรารอต่อไปไม่ไหวแล้ว ดังนั้นฉันจึงอยากถามเธอ ถ้าเธอสนใจ พวกเราก็เจอกันเพื่อเจรจา "

“คุณประเมินฉันสูงเกินไปหรือเปล่า” เฟิงเชียนเสวี่ยขมวดคิ้วพลางพูดว่า “ตอนนี้ฉันจนมาก ฉันจะมีเงินไปซื้อวิลล่าไปซื้อโรงงานได้ยังไง?"

"เธอไม่มี แต่ประธานเยี่ยมีไง" ไป๋ชิวอวี่ร้อนรนใจ "เธออยู่กับเขามาตั้งนานขนาดนี้ เป็นไปไม่ได้ถ้าจะไม่มีเงิน? แค่เศษเงินของเขา ก็เพียงพอให้เธอซื้อวิลล่าและโรงงานเหล่านี้กลับคืนไปได้แล้ว"

เฟิงเชียนเสวี่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งและถาม "บอกราคาโดยประมาณมา"

"โรงงานสามแห่งบวกกับวิลล่านี้ ไม่มาก 70 ล้าน" ไป๋ชิวอวี่กล่าวอย่างเร่งรีบ "ฉันรู้ว่าคนที่หนุนหลังเธออยู่ก็คือประธานเยี่ย ไม่กล้าเอาเปรียบหรอกน่า ราคานี้เป็นธรรมมาก เธอถามเขาดูก็ได้”