สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 419

ตั้งแต่ที่รู้ว่าเฟิงเชียนเสวี่ยคือลูกสาวของผู้มีพระคุณ เกาถิงปฏิบัติกับเธอดีมากขึ้น

เพราะคุณแม่เกา เฟิงเชียนเสวี่ยก็ดูแลเกาถิงดียิ่งกว่า

ตอนกลางคืน สองคนมาทำงานที่บาร์ เกาถิงพาเฟิงเชียนเสวี่ยไปรับออเดอร์ที่โซนท้าย

พนักงานคนหนึ่งวิ่งรีบร้อนตามหาเธอสองคน “เกาถิง ลูกค้าC28สั่งให้เธอและ118ไปบริการ”

เฟิงเชียนเสวี่ยก้มหน้ามองป้ายหมายเลขที่หน้าอกของตัวเอง เธอก็คือ 118 พนักงานที่นี่ล้วนใส่หน้ากาก ทุกคนยืนยันตัวตนด้วยป้ายหมายเลขที่หน้าอก

“คือใครอ่ะ” เกาถิงรู้สึกแปลก

“น่าจะลูกค้าประจำของเธอ” พนักงานคนนั้นพูดอย่างอิ่มเอม “คนเหล่านั้นใจป๋ามาก พอมาก็สั่งเปิดไวน์แพงหลายขวด ฉันอยากรับออเดอร์ เขาก็สั่งให้ฉันมาตามเธอ”

“โอเค เดี๋ยวฉันไปเดี๋ยวนี้”

เกาถิงพอได้ยินว่าลูกค้าคนนั้นใจป๋า รีบลากเฟิงเชียนเสวี่ยไปด้วยกัน

“พนักงานบริการยังมีลูกค้าประจำ?” เฟิงเชียนเสวี่ยรู้สึกแปลกๆ

“ไม่มีหรอก มีเพียงสาวบริการเหล่านั้นถึงจะมีลูกค้าประจำ พวกเราก็แค่สับเปลี่ยนกันบริการ” เกาถิงพูด

“เช่นนั้นทำไมจิ้มชื่อพวกเราไป” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบดึงเธอ “ต้องมีอะไรแน่ๆ ! ”

“ไม่เป็นไรหรอก ตอนนี้พี่ตงเพิ่มระดับความปลอดภัยแล้ว ยังจัดแจงวิทยุสื่อสารให้เรา พอเกิดเรื่อง สามารถกดเรียกได้ทันที”

เกาถิงในใจคิดอยากแต่จะหาเงิน จึงรีบก้าวฝีเท้ายาว เปิดประตูห้องรับรอง C28

เฟิงเชียนเสวี่ยกลัวว่าเกาถิงจะเสียเปรียบ จึงทำได้เพียงเดินตามไป

“สวัสดีค่ะเถ้าแก่ ! ” เกาถิงทักทายอย่างเป็นกันเอง “ต้องการสั่งอะไรคะ ฉัน...”

เกาถิงยังไม่ทันพูดจบก็ชะงักค้าง มีผู้ชายคนหนึ่งนั่งอยู่บนโซฟาในห้องรับรอง นั่นคือประธานอู๋ ผู้ชายเมาที่ปรากฎตัวพร้อมกับเฉียวชิงไห่

วันนี้เขามาเอง ยังพาบอดี้การ์ดมาด้วยหกคน

“เจอกันอีกแล้วนะ” ประธานอู๋แสยะยิ้ม ในมือถือแก้วไวน์ สีหน้ากำเริบเสิบสาน “ครั้งที่แล้วปล่อยพวกเธอไป ครั้งนี้ไม่ได้โชคดีแบบนั้นแล้วนะ ! ”

บอดี้การ์ดคนหนึ่งผลักเธอและเฟิงเชียนเสวี่ยเข้าไป

“เช่นนั้นฉันก็จะหน้าไม่อายให้เธอดู” ประธานอู๋ส่งสายตา

ลูกน้องของเขาดึงผมของเฟิงเชียนเสวี่ย ลากเธอมาที่หน้าของประธานอู๋...

“ให้ฉันได้ดูหน้าเธอ” ประธานอู๋กดเฟิงเชียนเสวี่ยลงที่โซฟา ยื่นมือเปิดหน้ากากของเธอ ตาลุกวาวเป็นประกาย และตื่นเต้นยิ่งกว่าเดิม “ประธานหลิงไม่ได้โกหกฉัน เป็นของดีจริงๆ ! ”

พูดไป เขาก็ฉีกเสื้อผ้าของเฟิงเชียนเสวี่ยต่อหน้าทุกคน ...

“ปล่อยฉัน ปล่อยฉัน ! ” เฟิงเชียนเสวี่ยดิ้นรน

“รีบปล่อยเธอ...” เกาถิงอยากเข้าไปช่วยเฟิงเชียนเสวี่ย แต่ถูกบอดี้การ์ดดึงไว้ เธอร้องตะโกนด้วยความตื่นตระหนก “พวกคุณมันพวกสัตว์เดรัจฉาน พวกคุณตายไม่ดีแน่ ! ”

“ป้าบ ! ” บอดี้การ์ดตบเธอ

เกาถิงล้มลงที่พื้น เลือดไหลออกที่มุมปาก

และทางนี่ กระโปรงของเฟิงเชียนเสวี่ยถูกฉีกขาด...