สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 421

เฟิงเชียนเสวี่ยสะอึก มองเยี่ยเจิ้นถิงด้วยความหวาดกลัว

เยี่ยเจิ้นถิงหลี่สายตาอันตราย เดินเข้าไปหาเธออย่างเชื่องช้า

“ประธานเยี่ย ผม...ผมนึกว่า...”

“นึกว่าอะไร” เยี่ยเจิ้นถิงตัดบทพี่ตง ซักถามด้วยเสียงเย็นชา “นึกว่าผมไม่เอาเธอแล้ว ดังนั้นให้เธอไปบริการผู้ชายคนอื่น?”

“ไม่ใช่ๆๆ ผมไม่ได้หมายความอย่างนั้น...”

พี่ตงยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกเยี่ยเจิ้นถิงบีบที่ลำคอ

แรงมือนั้น เกือบเอาชีวิตเขาได้

พี่ตงอ้าปากกว้าง สายตามองบน หน้าเขียว ยื่นมือดิ้นรน แต่กลับตกลงด้วยความไม่มีแรง

“อย่า...” เกาถิงรีบวิ่งเข้าไปด้วยความตื่นตระหนก “ปล่อยเขา ! ”

บอดี้การ์ดขวางเธอไว้ เธอไม่สามารถเข้าใกล้เยี่ยเจิ้นถิงได้

“ไม่เกี่ยวกับเขา คุณรีบปล่อยเขา” เฟิงเชียนเสวี่ยรีบอ้อนวอน

แต่เยี่ยเจิ้นถิงยังไม่รู้ร้อนรู้หนาว ยังคงบีบที่ลำคอพี่ตง เกือบจะบีบเขาตาย

“เยี่ยเจิ้นถิง…” เฟิงเชียนเสวี่ยตวาด “เพราะคุณจะไปมั่นหมายกับคนอื่น เพราะคุณไล่ฉันออก จะมาเสแสร้งเป็นคนดีอะไรตอนนี้”

เห็นชัดว่า ประโยคนี้ได้ผล

เยี่ยเจิ้นถิงค่อยๆ ปล่อยมือ หันหน้า จ้องเธอด้วยสายตาเย็นชา “คุณพูดอะไร”

“ฉัน...” เฟิงเชียนเสวี่ยอ้าปาก ไม่กล้าพูด เมื่อสักครู่เธอเพียงต้องการแหย่เขา ให้เขาปล่อยมือ เธอจะไปกล้าโทษเขาได้อย่างไร

“เฟิง เชียน เสวี่ย ! ” เยี่ยเจิ้นถิงบีบที่ท้ายทอยของเฟิงเชียนเสวี่ย ดึงเธอเข้ามาตรงหน้าตัวเอง จ้องเธอด้วยสายตาเย็นชา “คุณทำผมโกรธแล้วนะ ! ”

พูดไป เขาก็คว้าผมของเธอ ลากเธอไปที่ห้องรับรองของเขา...

“คุณจะทำอะไร ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้” เกาถิงอยากพุ่งตัวเข้าไปห้าม แต่ถูกเยี่ยฮุยขวางไว้ “สาวน้อย ไม่ต้องเป็นห่วง คู่รักทะเราะกันเท่านั้นเอง”

“คู่รักทะเราะกันทำไมรุนแรงขนาดนี้” เกาถิงไม่เชื่อ “พวกคุณอย่าทำแบบนี้ รีบปล่อยเธอ ไม่เช่นนั้นฉันจะแจ้งตำรวจ”

“หากไม่ใช่คู่รัก ทำไมพวกเราต้องช่วยเธอ” เยี่ยฮุยอดทนอธิบาย “พวกเราไม่ได้ว่างขนาดนั้น”

ทุกครั้งที่เธอมีเรื่อง เขาจะมาช่วยเธอโดยไม่สนใจอะไร

ตอนที่เขารู้ว่าเธอมีลูกกับผู้ชายอื่นสามคน เขาโกรธมาก เขาโมโหมาก เขาอิจฉามาก กลับยังคงทำใจลืมเธอไม่ได้

เพื่อเธอ เขายอมทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อรับผิดแทนเธอ ถึงขั้นทะเราะกับคุณปู่ และยังโดนตบ...

ตั้งแต่เด็กจนโต นี่เป็นครั้งแรกที่เขาโดนตบ

แต่ผู้หญิงเลวคนนี้ กลับบอกว่าเขาแสร้งเป็นคนดี?

นึกถึงตรงนี้ เยี่ยเจิ้นถิงแทบอยากบีบคอเธอให้ตาย...

เขาทิ้งซิการ์ ลุกขึ้นและพุ่งตัวไป ฉีกเสื้อผ้าของเฟิงเชียนเสวี่ยเหมือนสัตว์ร้าย

“อ่า อย่านะ ปล่อยฉัน...” เฟิงเชียนเสวี่ยดิ้นรนไม่หยุด แต่กลับไม่มีแรงต่อต้าน

เยี่ยเจิ้นถิงถอดเสื้อผ้าของเธอออกโดยเร็ว เหลือเพียงชุดชั้นในสีขาว

แต่ทว่า เขายังไม่หายโกรธ บีบใบหน้าของเธอ ถอดคอนแทคเลนส์ของเธอออกมา...