สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 479

เยี่ยเซินอึดอัดอยู่ครู่หนึ่ง พูดทันทีว่า "ครับครับครับผมจะพาเขาไปโรงพยาบาลไท่จี๋ตอนนี้"

"อย่าไปไทจี๋ ไปโรงพยาบาลฉือซิน ฉันจะไปเดี๋ยวนี้"

เยี่ยเจิ้นถิงพูดพลางเดินออกไปอย่างรวดเร็ว เยี่ยเซินให้คนขับเตรียมรถทันที

"ครับ"

เมื่อวางสายไป เยี่ยเซิน จึงรีบสั่งคนขับว่า ให้ไปโรงพยาบาลฉือซิน

เยี่ยเจิ้นถิงกลับไปที่ห้องและเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างง่าย ๆ จากนั้นลงไปชั้นล่างและเรียกเหล่ยอวี่ว่า "มีเด็กคนหนึ่งแพ้อาหารและกําลังรีบไปโรงพยาบาลของคเธอ เธอรออยู่ที่ประตูได้เลย"

"คือ..."

"เด็กนั่นคือลูกของเฟิงเชียนเสวี่ย เธอต้องจัดการด้วยตัวเอง"

"เข้าใจแล้วค่ะ"

วางสายไป เยี่ยเจิ้นถิงก็ขึ้นรถ เยี่ยฮุยพาบอดี้การ์ดตามมาอย่างเร่งรีบ

ส่วนรถคันดังกล่าวรีบนำส่ง รพ.ฉือซิน

ระหว่างทาง เยี่ยฮุยถามอย่างสงสัยว่า “แปลกจัง ทําไมเด็กคนนั้นถึงแพ้กีวี่เหมือนท่านเลย”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่พูดอะไรสักคํา คิ้วขมวด สีหน้าเคร่งขรึมมาก

"หรือ..." เยี่ยฮุยมีการคาดเดาที่กล้าหาญในใจ แต่ไม่กล้าพูดออกมา

"ขับรถเร็วๆ" เยี่ยเจิ้นถิงเร่งเร้า

"ครับ" คนขับเร่งความเร็ว

"ไปตรวจสอบวันเดือนปีเกิดและกรุ๊ปเลือดของเด็กสามคนนั้น" จู่ ๆ เยี่ยเจิ้นถิงก็สั่งเยี่ยฮุย

"ครับ" เยี่ยฮุยจัดคนไปสอบสวนทันที

ในเวลานี้ โทรศัพท์ของเยี่ยเจิ้นถิงดังขึ้น เขารับสายทันที "อาเซิน!"

"คุณชายครับ พวกเรามาถึงโรงพยาบาลเมตตาแล้ว หมอเหล่ยอวี่กำลังรักษาเด็กอยู่" เยี่ยเซินค่อนข้างกังวล "ทางฝั่งคุณท่านมีธุระ ท่านให้ผมไป เมื่อไหร่ท่านจะมา"

"ห้านาทีถึง คุณไปก่อนเถอะ" เยี่ยเจิ้นถิงกล่าว

"ก็แค่แพ้อาหารธรรมดา ไม่มีอะไรมาก เพิ่งฉีดยาไป เด็กหลับไปแล้ว" เหล่ยอวี่พูดเบา ๆ ว่า "แต่เขานอนไม่ค่อยนิ่ง เรียกแม่ตลอดเวลา เกิดอะไรขึ้นกับคุณเฟิงอีกแล้วใช่ไหมคะ"

"ไม่มีอะไร..." ไนท์ช็อกหลีกเลี่ยงหัวข้อนี้และกระซิบว่า "เธอสามารถตรวจดีเอ็นเอที่นั่นได้ไหม"

เหล่ยอวี่อึ้งไปครู่หนึ่ง รีบตอบว่า "ได้ค่ะ"

"ตรวจให้ฉันกับเด็กคนนี้หน่อย"

เมื่อเยี่ยเจิ้นถิงคุยอยู่ รถก็ขับไปที่ประตูโรงพยาบาลแล้ว เขาลงจากรถทันทีและรีบเดินขึ้นไปชั้นบน

"สวัสดีค่ะ"

เมื่อเหล่ยอวี่ถือโอกาสตอนเฉินเฉินหลับ เธอเก็บตัวอย่างเลือดของเขาไป และไปเก็บตัวอย่างเลือดกับเยี่ยเจิ้นถิง

"เธอไปตรวจด้วยตัวเอง ฉันจะรออยู่ที่นี่"เยี่ยเจิ้นถิงสั่งอย่างจริงจัง

"ค่ะ" เหล่ยอวี่ไปที่ห้องแล็บพร้อมกับตัวอย่างเลือดของทั้งสองคน

เยี่ยฮุยมองดูสีหน้าเคร่งเครียดของเยี่ยเจิ้นถิง ในใจก็เครียดขึ้นมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้