สามหนูน้อยอัจฉริยะ:มาเฟียคลั่งรัก นิยาย บท 554

หลังจากมื่อเช้าเยี่ยเจิ้นถิงก็พาเด็กทั้งสามไปยังบริษัท

ก่อนที่จะไป พวกเด็กๆ ก็เข้าไปกอดเฟิงเชียนเสวี่ยทีละคนเพื่อบอกลา

เฟิงเชียนเสวี่ยจูบหน้าผากของพวกเด็กๆ และกำชับว่า “พอถึงบริษัทของแด๊ดดี้แล้วก็เป็นเด็กดีเชื่อฟัง อย่าเพ่นพ่านไปมา และอย่าจับสิ่งของมั่วซั่ว และห้ามรบกวนการทำงานของคุณลุงคุณป้า เข้าใจไหม”

“รับทราบ！” พวกเด็กๆ ตอบรับพร้อมกัน

“เด็กดี ขึ้นรถเถอะ”

เฟิงเชียนเสวี่ยส่งสัญญาณมือ พยาบาลทั้งสามก็จูงพวกเขาขึ้นรถทันที

เฟิงเชียนเสวี่ยเตรียมที่จะถอยไป เยี่ยเจิ้นถองก็ขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจว่า “ผมล่ะ?”

เฟิงเชียนเสวี่ยชะงักไป เธอรีบเข้าไปกอดเขาและยังเขย่งปลายเท้าขึ้นเพื่อจูบลงบนริมฝีปากของเขา

เยี่ยเจิ้นถิงกอดเธอ และจูบลงบนเปลือกตาของเธอ “รอผมอยู่ที่บ้านนะ！”

“อื้ม” เฟิงเชียนเสวี่ยพยักหน้าพร้อมยิ้มออกมาน้อยๆ

เยี่ยเจิ้นถิงเดินหันไปขึ้นรถ เฟิงเชียนเสวี่ยยืนส่งพวกเขาที่หน้าประตู

“ดีจริงๆ ！” แม่จูอดไม่ได้ที่จะร้องออกมา “นี่สิถึงจะเป็นชีวิตที่เยี่ยมที่สุด สามีภรรยารักใคร่ปรองดอง คนแม่มีจิตใจเมตตา ลูกก็กตัญญู ครอบครัวมีความสุข โชคดีจริงๆ！”

“จริงค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยก็รู้สึกปลง “หวังว่าโชคดีนี้จะคงอยู่ต่อไป”

“อยู่แน่ค่ะ คุณหนู” แม่จูพูดพร้อมยิ้มออกมา “คุณชายดีกับคุณหนูและพวกเด็กๆ ขนาดนี้ พวกคุณจะมีความสุขค่ะ”

“ค่ะ” เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มออกมาเล็กน้อย เธอเข้าไปกับแขนของแม่จูแล้วพูดว่า “แม่จูคะ ไปเดินเล่นในสวนกับฉันหน่อยสิคะ”

“รอเดี๋ยวนะคะ เดี๋ยวฉันจะไปหยิบเสื้อคลุมมาให้คุณค่ะ”

“จริงแบบนี้สิคะถึงจะถูก อย่าคิดมาก” แม่จูตบหลังของเธอเบาๆ “ตอนนี้ฉันกำลังเฝ้ารอให้พวกคุณแต่งงานกันในเร็ววันนะคะ พอถึงวันนั้นแล้ว ฉันจะไปที่หน้าหลุมศพของหุ้นท่านและพูดเรื่องมงคลนี้”

“อื้ม” เฟิงเชียนเสวี่ยยิ้มออกมาเล็กน้อยและพยักหน้า ในขณะเดียวกันเธอก็นึกถึงมรดกของพ่อเธอ และของพวกนี้ เธอไม่เคยหยิบออกมาเลยรอให้แต่งงานแล้วเธอค่อยไปเอามาแล้วกัน

...

บนรถ เด็กทั้งสามคนพูดคุยกันไม่หยุด ซื่อเป่าน้อยเองก็ร่วมวงกับเขาด้วย

เยี่ยเจิ้นถิงอ่านอีเมลอยู่อีกด้าน

เยี่ยฮุยสังเกตสีหน้าของเขาแล้วพูดออกมาเสียงเบาว่า “ผมคิดมานานแล้วว่าสุนัขสองตัวนั้นต้องแต่งงานกันแน่ เพียงแต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ ซือเฮ่าเซวียนเพิ่งจะทิ้งภรรยาที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาก็แต่งกับฉู่จือหันแล้ว มันไม่เร็วเกินไปหน่อยเหรอครับ”

เยี่ยเจิ้นถิงไม่พูดอะไร เขาทำเพียงแค่อ่านอีเมลและขมวดคิ้วขึ้นน้อยๆ

“ที่ทำให้ผู้คนต่างตกใจก็คือคนตระกูลเหลิ่งจะมาร่วมงานนี้ด้วย...” เยี่ยฮุยถามอย่างระวังว่า “คุณจะไปไหมครับ”