ผู้อาวุโสหันแค่นเสียงหึอย่างเย็นชา
“ถ้านางตาย นั่นก็เพราะว่ารนหาที่เอง ตลอดหลายปีที่นางทรยศหลบหนีออกไปข้างนอก ข้าไม่ได้คิดบัญชีกับนาง ก็นับว่าเมตตามากแล้ว”
“ผู้อาวุโสหัน!”
ฉุยอวี้ตะโกนอย่างไม่ยอมแพ้
เสียงของผู้อาวุโสหันเข้มขึ้น
“หุบปาก”
อินชิงเสวียนตื่นจากภวังค์ทันที
ดูเหมือนว่าตัวเองจะดูไม่ผิด โจรเฒ่าแซ่หันคนนี้ไม่ใช่คนดีจริงๆ
แต่มีสิ่งหนึ่งที่นางไม่เคยเข้าใจมาโดยตลอด
ในเมื่อตำหนักเทพหอทองคำสูงส่งเพียงนี้ ทั้งยังมีอำนาจทุกอย่าง ทำไมฉุยอวี้ถึงทรยศต่อสำนัก มาก่อตั้งสำนักที่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่อย่างเช่นสำนักเซียวเหยา?
โชคดีที่พรุ่งนี้ก็จะขึ้นเขาแล้ว ทุกสิ่งที่นางอยากรู้ จะต้องหาคำตอบให้กระจ่าง
ขณะที่กำลังคิดอยู่นั้น เสียงฝีเท้าก็มาถึงชั้นบนแล้ว
ฉางเฮิ่นเทียนกล่าวด้วยความเคารพ “ผู้อาวุโสหัน แม่นางอินกลับมาแล้ว”
ผู้อาวุโสหันถามด้วยเสียงแผ่วต่ำ “นางได้ไปหาฉุยอวี้หรือไม่”
ฉางเฮิ่นเทียนกล่าวว่า “ไม่ขอรับ ซื้อของเล่นมาให้ลูก แล้วกลับไปพักผ่อนในห้องแล้ว”
ผู้อาวุโสหันเหลือบมองที่ห้องของอินชิงเสวียน แล้วพูดเบาๆ “ดีมาก เฟิงอวิ๋นลี่ เจ้าเอาของกินไปให้นาง จำไว้ ระวังปากของเจ้าด้วย”
“เจ้าค่ะ”
เฟิงเอ้อร์เหนียงรับอาหารอย่างนอบน้อม แล้วเคาะประตูของอินชิงเสวียน
อินชิงเสวียนรออยู่ครู่หนึ่ง แล้วเปิดประตูออกไปด้วยสีหน้าแสร้งว่างัวเงีย
“เมื่อครู่นี้ผู้อาวุโสหันกับข้าลงไปซื้อเสบียงอาหารและเนื้อวัวที่ชั้นล่าง แม่นางอินกินแก้หัวไปก่อน พรุ่งนี้เมื่อขึ้นเขาแล้ว ทุกอย่างก็สะดวกแล้วล่ะ”
“ขอบคุณมาก”
อินชิงเสวียนรับอาหาร แล้วถือโอกาสยื่นน้ำพุวิญญาณในมือให้เฟิงเอ้อร์เหนียง ชี้ไปที่ห้องของนาง แล้วทำท่าทางดื่ม
เฟิงเอ้อร์เหนียงเข้าใจทันทีว่านางเอาให้ฉุยอวี้ จึงพยักหน้าอย่างรู้สึกขอบคุณ พูดอย่างอ่อนโยน “เช่นนั้นแม่นางก็รีบพักผ่อนเร็วๆ ข้าจะกลับไปก่อน”
“ได้ เราลงไปกันเถอะ”
อินชิงเสวียนตามฉางเฮิ่นเทียนลงไปชั้นล่าง ผู้อาวุโสหันกับเฟิงเอ้อร์เหนียงรออยู่ด้านล่างแล้ว โดยที่เฟิงเอ้อร์เหนียงเป็นคนอุ้มฉุยอวี้ ดวงตาทั้งคู่ยังคงเหม่อลอยเช่นเดิม
ทั้งหมดไม่พูดพร่ำทำเพลง แล้วเดินตามผู้อาวุโสหันออกจากเมืองไป
หลังจากเดินไปประมาณสามลี้ ทั้งหมดก็มาถึงเชิงเขาสูงตระหง่าน
สถานที่แห่งนี้อยู่ห่างไกลมาก ไม่เห็นชาวยุทธ์เหล่านั้นเลย
ผู้อาวุโสหันยกมือขึ้น แล้วผลักขึ้นไปในอากาศ ระลอกคลื่นที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่าก็กระเพื่อมในอากาศ ราวกับว่ามีสิ่งกีดขวางบางอย่างถูกเปิดออก
นี่อาจเป็นค่ายกลแนวป้องกันเขาที่เขียนในนวนิยายกำลังภายในงั้นหรือ
ผู้อาวุโสหันเดินเข้าไปก่อนแล้ว จากนั้นทุกคนก็ตามไปติดๆ
เมื่อมองดูต้นไม้ใบหญ้าที่คุ้นเคย เฟิงเอ้อร์เหนียงก็มีความคิดที่ซับซ้อน
นางลอบมองอินชิงเสวียน จากนั้นก็มองไปที่ผู้อาวุโสหันที่กำลังเดินนำอยู่ข้างหน้า แล้วกัดริมฝีปากอย่างแรง
สิ่งที่ไม่อยากเห็นมากที่สุดก็ยังคงเกิดขึ้นอยู่ดี ถ้าผู้อาวุโสหันไม่ได้รับสิ่งต้องการ ลงมือกับเสวียนเอ๋อร์อย่างโหดเหี้ยม นางจะสามารถรักษาสายเลือดเพียงหนึ่งเดียวของพี่หญิงใหญ่ไว้ได้หรือไม่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...