สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1068

สีหน้าท่าทางของฉางเฮิ่นเทียนเปลี่ยนไปเล็กน้อย

“แม่นางอินหมายความว่า...”

อินชิงเสวียนพูดด้วยน้ำเสียงที่มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ได้ยิน “ทำข้อตกลงกัน เราต่างคนต่างได้สิ่งที่เราต้องการ”

ฉางเฮิ่นเทียนลังเล ถามว่า “แม่นางอินต้องการให้ข้าทำอะไร”

อินชิงเสวียนพูดอย่างสงบ “ง่ายมาก ยืนอยู่ข้างข้า หลังจากเรื่องนี้เสร็จสิ้น ข้าจะให้น้ำพุวิญญาณแก่เจ้าเท่าที่เจ้าต้องการ”

ฉางเฮิ่นเทียนถามอย่างระมัดระวัง “แม่นางอินต้องการเผชิญหน้าสู้กับผู้อาวุโสหัน?”

อินชิงเสวียนแค่นเสียงหึเบาๆ

“มีเรื่องกันมาขนาดนี้แล้ว เจ้าคิดว่าเขากับข้าจะยังสามารถอยู่อย่างสงบสุขได้งั้นหรือ”

“แต่เรื่องการตามหาเด็ก...ยังต้องการกำลังของตำหนักเทพ”

ใบหน้าของฉางเฮิ่นเทียนจริงใจ แต่ดวงตามีความสงสัยเล็กน้อย

อินชิงเสวียนพูดอย่างเย็นชา “ผ่านมาสองวันแล้ว ถ้าเขาหาเจอ คงจะมีข่าวคราวนานแล้ว ในเมื่อไม่เจอ เช่นนั้นก็หมายความว่าเขาไม่เห็นลูกชายของข้าอยู่ในสายตาเลย”

ฉางเฮิ่นเทียนถอนหายใจ “จริงๆ แล้วจะโทษผู้อาวุโสหันทั้งหมดก็ไม่ได้ สองวันที่ผ่านมามีเรื่องเกิดขึ้นมากมาย วันก่อนข้าได้ยินมาว่าปีศาจที่ถูกคุมขังในผาเฟิงเริ่นหลบหนีไปได้ ผู้อาวุโสหันจึงต้องเร่งสอบสวนเรื่องนี้”

“ใครในตำหนักเทพหายไปก็ไม่เกี่ยวกับข้า ข้าแค่ต้องการลูกของข้า พี่ฉางหมายความว่าอย่างไร อยากติดตามตำหนักเทพ หรือเป็นพวกเดียวกับข้า?”

เมื่อมองเข้าไปในดวงตาที่มั่นใจของอินชิงเสวียน ฉางเฮิ่นเทียนถามด้วยเสียงแผ่วต่ำ “ถ้าข้ายืนอยู่ฝ่ายเดียวกับแม่นางจริงๆ ผลลัพธ์สุดท้ายจะเป็นอย่างไร”

อินชิงเสวียนเอามือไพล่หลัง แล้วพูดอย่างทีเล่นทีจริง “ถอดถอนผู้อาวุโสหันออกจากตำแหน่งผู้อาวุโสผู้พิทักษ์ ให้ผู้มีคุณธรรมเข้ามาแทนที่”

“นี่...ถ้าอาศัยแค่อาคันตุกะ เกรงว่าจะไม่ง่ายขนาดนั้น เว้นเสียแต่ว่าอินชิงเสวียนจะสามารถโน้มน้าวผู้อาวุโสอีกสามคนของสำนักได้ มีแต่พวกเขาเห็นด้วยเท่านั้น ผู้อาวุโสหันถึงจะถูกถอดถอน”

เสียงของฉางเฮิ่นเทียนดังแผ่วต่ำเหมือนเสียงยุง แต่อินชิงเสวียนยังคงได้ยินชัดเจน

“ในตำหนักเทพหอทองคำยังมีผู้อาวุโสคนอื่นอีกงั้นหรือ”

นางคิดมาตลอดว่าทั้งสำนักมีผู้อาวุโสหันดูแลจัดการเพียงผู้เดียว

อย่างไรก็ตาม นี่อาจต้องใช้เวลาสักระยะ แค่วันเดียว อินชิงเสวียนไม่แน่ใจว่าจะโน้มน้าวทั้งสามคนได้

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เจ้าควรคิดหาวิธีที่จะทำให้ผู้อาวุโสหันของพวกเจ้ายุ่งจนไม่สามารถทำอะไรได้ และเลื่อนการประชุมกับอาคันตุกะออกไปก่อน”

“นี่...”

ฉางเฮิ่นเทียนลังเล

อินชิงเสวียนเอื้อมส่งขวดน้ำพุวิญญาณออกมาหนึ่งขวด

ฉางเฮิ่นเทียนยื่นมือออกไปรับ

“แม่นางอินไม่ต้องห่วง ข้าจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ผู้อาวุโสหันเป็นคนออกความเห็นว่าจะไม่พบกับแม่นางอินก่อน”

อินชิงเสวียนเหลือบมองเขา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงสงบ

“ขอบคุณมาก”