อีกคนพูดอย่างเย็นชา “พวกเราทำตามคำสั่ง กลับไปเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นอย่าหาว่าข้าโหดเหี้ยม”
“พวกเจ้านี่บังอาจกันจริงๆ!”
อินชิงเสวียนตั้งพิณการเวกบนพื้น พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ข้าอยากเห็นจริงๆ ว่าพวกเจ้ามีความสามารถแค่ไหน”
“แม่นางอิน นี่เป็นเรื่องภายในของสำนักของเรา เจ้าไม่ควรเข้ามาก้าวก่ายจะดีกว่า”
อินชิงเสวียนพูดอย่างเย็นชา “สองคนนี้เป็นเพื่อนของข้า วันนี้ข้าจะปกป้องพวกนางให้ได้”
มือเรียวของนางดึงสายเบาๆ เสียงพิณดังชัดเจนทำให้ทุกคนเลือดลมพลุ่งพล่าน
ศิษย์หลายคนก้าวถอยหลังอีก
คิดไม่ถึงว่าอินชิงเสวียนที่อายุยังน้อย แต่ทักษะวรยุทธ์กลับสูงส่งถึงเพียงนี้
“ในเมื่อแม่นางอินยืนกรานดื้อดึง งั้นพวกเราก็มีแต่ต้องบอกผู้อาวุโสหันให้มาจัดการเท่านั้น”
อินชิงเสวียนพูดอย่างเย็นชา “ตามสะดวก”
ทั้งหมดมองดูพวกนางทั้งสามอย่างเกลียดชัง และจากไปอย่างรวดเร็ว
อินชิงเสวียนเก็บพิณการเวก แล้วหันกลับมาถามว่า “ผู้อาวุโสทั้งสองจะไปที่ใด”
เฟิงเอ้อร์เหนียงกล่าวว่า “พวกเรากำลังจะไปพบผู้อาวุโสคุมกฎ แต่ถูกศิษย์ที่ลาดตระเวนเหล่านี้พบเข้า”
นางหยุดชั่วคราวแล้วพูดว่า “หากผู้อาวุโสหันรู้ว่าศิษย์พี่ฉุยฟื้นคืนสติแล้ว จะทำอย่างไรดี”
อินชิงเสวียนพูดเบาๆ “ไม่เป็นไร พวกท่านบอกความจริงก็พอ โจรเฒ่าหันตอนนี้ยังมีเรื่องที่ต้องขอร้องข้าอยู่ ย่อมไม่กล้าทำอะไรข้าแน่”
ตอนนี้นางไม่ได้ถูกผู้อาวุโสหันควบคุมอีกต่อไปแล้ว จึงไม่กลัวที่จะแตกหักกับพวกเขาเลย
“ถ้าผู้อาวุโสทั้งสองสะดวก ช่วยพาข้าไปด้วยได้ไหม”
เหมยชิงเกอถูกขังมานานหลายปี ร่างกายอ่อนแอมาก แม้ว่าจะดื่มน้ำพุวิญญาณ แต่ก็ไม่สามารถฟื้นตัวได้ในชั่วข้ามคืน การจะผลักนางขึ้นสู่หน้าเวทีในตอนนี้ไม่มีประโยชน์ หากถูกคนจับไป จะกลายเป็นอุปสรรคขัดขวางตัวเองแทน อินชิงเสวียนพิจารณาปัจจัยหลายประการ และในที่สุดก็ตัดสินใจที่จะไม่บอกเรื่องเหมยชิงเกอกับทั้งสองคน
“ที่พำนักของธิดาเทพอยู่ไม่ไกลจากห้องโถงหลักของเจ้าตำหนัก เมื่อขึ้นไปบนยอดเขา ก็จะเห็นที่พักหินสามห้องที่อยู่ถัดจากห้องโถงใหญ่ทางด้านขวา หากไม่มีการเปลี่ยนแปลง นางควรจะอยู่ที่นั่น”
“ได้ งั้นเราแยกย้ายกันทำงานเถอะ”
อินชิงเสวียนตบไป๋เสวี่ยที่กำลังแลบลิ้นใหญ่ แล้วพูดเบาๆ “เราไปกันเถอะ”
ไป๋เสวี่ยเห่า แล้วตามอินชิงเสวียนไปติดๆ ร่างกายของมันใหญ่โตเท่าลูกม้า ใบหน้าดุร้าย ลักษณะน่าเกรงขามยิ่ง
อินชิงเสวียนไม่ต้องการปกปิดการเคลื่อนไหว จึงเดินทางตรงไปเลย
ในเวลาเดียวกัน ผู้อาวุโสหันยังได้รับข่าวว่าฉุยอวี้และเฟิงเอ้อร์เหนียงออกจากที่พักหินแล้ว
“เจ้าว่าอะไรนะ ฉุยอวี้ฟื้นคืนสติแล้ว?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...