เมื่อนึกถึงใบหน้าที่มีความสุขของเหมยชิงเกอ เฟิงเอ้อร์เหนียงก็ถอนหายใจเบาๆ
“แล้วเราควรทำอย่างไรต่อไป”
อินชิงเสวียนกล่าวว่า “ไปสืบดูสถานที่ที่ผู้อาวุโสทั้งสองกล่าวถึงก่อนก็ได้ ดูว่าสามารถหาเบาะแสที่อยู่ของผู้อาวุโสได้หรือไม่ ถ้าไม่พบสิ่งใด เราก็ทำได้เพียงแค่กลับไปที่ตำหนักเทพเท่านั้น”
ฉุยเฟิงพยักหน้าพร้อมกัน จากนั้นลุกขึ้นจ่ายเงิน และไปหาญาติของผู้อาวุโส
สามสิบนาทีต่อมา ทั้งสามคนก็มาถึงหน้าเรือนเล็กๆ
เมื่อมองดูเรือนที่ทรุดโทรม หญ้าเหี่ยวเฉาที่สูงพอๆ กับบ้าน ก็รู้สึกสะท้านใจขึ้นพร้อมกัน
ฉุยอวี้กระโดดเข้าไปในลานบ้านอย่างไม่ยอมแพ้ ยังไม่ถึงสามอึดใจ ก็ต้องออกมา
“ไม่มีใคร”
อินชิงเสวียนก็สามารถเดาผลลัพธ์นี้ได้ ผู้อาวุโสหันนั้นโหดเหี้ยมเหลี่ยมจัด หากเขาลงมือ จะไม่ทิ้งภัยพิบัตินี้ไว้เบื้องหลังแน่
“ดูท่าพวกเรามีแต่ต้องไปตรวจสอบเบาะแสบนเขาเท่านั้น”
เฟิงเอ้อร์เหนียงพยักหน้า
“ถ้าอย่างนั้น ก็กลับกันเถอะ”
ทั้งสามกลับไปที่ตำหนักเทพหอทองคำอย่างรวดเร็ว โดยไม่รอช้าอีกต่อไป
ฉุยอวี้เปิดค่ายกลแนวป้องกันเขา เมื่อไปถึงครึ่งทาง ลูกศิษย์คนหนึ่งเข้ามารับหน้า
“แม่นางอิน ผู้อาวุโสหันเชิญเจ้า”
อินชิงเสวียนพูดเรียบๆ “ข้ารู้แล้ว”
ผู้อาวุโสหันมองย้อนกลับไปที่นาง พูดด้วยรอยยิ้มแต่ตาไม่ยิ้มว่า “ข้าได้สั่งให้คนตรวจสอบหมู่บ้านและเมืองใกล้เคียงทั้งหมด แต่ไม่มีร่องรอยของเด็กน้อยเลย เกรงว่าเด็กคงไม่ได้หายไปไหน ในตัวเจ้ามีของวิเศษ เมื่อสามารถเก็บน้ำพุวิญญาณได้ เช่นนั้นการนำเด็กเข้าไปไว้ในนั้นก็ไม่ใช่ปัญหา ในเมื่อเจ้าและข้าได้ตกลงร่วมมือกันแล้ว อย่างไรก็ต้องมีความจริงใจ หากเจ้าเอาแต่ข่มขู่เรื่องนี้ ก็ไม่จำเป็นต้องร่วมมือกันแล้ว”
“ผู้อาวุโสหันคิดมากแล้ว กำไลข้อมือมิติของข้าเก็บได้เฉพาะสิ่งของเท่านั้น ไม่สามารถเก็บมนุษย์ได้ เด็กไม่ได้อยู่กับข้า นอกจากนี้ ข้ามีสิ่งหนึ่งที่จะพูด ข้าอยู่ในตำหนักเทพมานานแล้ว แต่ก็ยังไม่เคยเจอเจ้าตำหนัก ถ้าผู้อาวุโสหันต้องการให้ข้าต่อสู้กับอิ๋นเฉิง ก็ต้องให้ข้าไปพบกับเจ้าตำหนักบ้าง”
ผู้อาวุโสหันเอามือไพล่หลังแล้วพูดว่า “นี่ไม่ใช่ปัญหา แต่น้ำพุวิญญาณไม่สามารถล่าช้าได้ การประลองยุทธ์ห้าสิบปีกำลังจะมาถึงในไม่ช้า อาคันตุกะที่อยู่ในตำหนักเทพจำต้องเลื่อนขั้นพลัง คิดว่าเจ้าคงไม่อยากให้ตำหนักเทพเราพ่ายแพ้กระมัง”
อินชิงเสวียนยิ้มเยาะและพูดว่า “ความแค้นระหว่างอิ๋นเฉิงและตำหนักเทพไม่เกี่ยวข้องกับข้า ผู้อาวุโสหันบอกว่าจะให้คำตอบแก่ข้าภายในสามวัน ตอนนี้ก็ผ่านมานานมากแล้ว เด็กยังหายไป ภายใต้สถานการณ์นี้ ท่านกับข้าจะยังเจรจาสันติอะไรได้อีก”
สีหน้าของผู้อาวุโสหันมืดลงเล็กน้อย
“พูดเช่นนี้ ความร่วมมือระหว่างเราก็จบลงตรงนี้กระนั้นหรือ”
อินชิงเสวียนพูดด้วยสีหน้าไม่เกรงกลัว “เว้นแต่จะให้ข้าได้เข้าพบเจ้าตำหนัก ไม่งั้น ก็อาจจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ”
ผู้อาวุโสหันกำลังจะพูด แต่จู่ๆ ศิษย์คนหนึ่งรีบเดินเข้ามา โค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผู้อาวุโสหัน ศิษย์พี่ฮั่วกลับมาแล้ว ยังได้พาชายหนุ่มคนหนึ่งกลับมาด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์
น่าจะต้องมีเล่มต่อรึเปล่าคะ เหมือนยังไม่จบเพราะตอนสุดท้ายเห็นว่ามีชนเผ่ามาเยือนโดยไม่ได้นัดหมาย...
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่ลงจนจบค่ะ❤️❤️...
แย่จิ่งหลานเอ๋ย ในมิติไม่มียาสลบหรือ เอามาแทงคอตอนเผลออะไรอย่างนี้ให้หลับไป...
ขอบคุณแอดมากๆค่ะที่อัพจนจบ 🙏👍สนุกมากเรื่องนี้ happy ending สุขสันต์วันสงกรานต์ หยุดพักผ่อนได้แล้วนะแอด555 ยังไงเรื่องถัดไปขอเรื่องฮองเฮาสุดที่รักด้วยนะคะ...
รออัพต่อนะคะ ใกล้จะจบแล้ว...
เศร้าเลย แอดมินไม่มาต่อ พลีสสสส...
รอๆๆ กลับมาอัพต่อค่ะ น่าจะใกล้จบแล้ว...
ไม่อัพต่อแล้วเหรอคะ กำลังสนุกเลย อินชิงเสวียนถูกจับแบบนี้จะมีใครมาช่วยได้บ้าง...
ตัวโกงเก่งกว่าคนดีแถมคนชั่วร้ายก็มีอยู่มากมายทั้งนอกทั้งในแบบนี้จะสู้ศึกไหวเหรอ...
มันเป็นพวกไหนกันแน่นะที่บ่อนทำลายชาติ ที่สำคัญจะเป็นคุณชายใหญ่ตระกูลอินด้วยหรือเปล่า...