สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1135

ณ เทือกเขาเชื่อมเมฆา เมืองชิงเหอ

เย่จิ่งหลานเจอหวังซุ่นที่กำลังรอเขาอยู่

“นายท่าน ราบรื่นดีหรือไม่”

หวังซุ่นกำลังกินของว่าง ดูหนังสือภาพเล่มเล็ก ท่าทางสบายมาก

เย่จิ่งหลานพูดด้วยรอยยิ้มอวดๆ “เจ้านายเจ้าออกโรงทั้งที หนึ่งต่อสอง จะไม่ราบรื่นได้รึ”

หวังซุ่นหัวเราะเบาๆ พูดอย่างประจบประแจง “ข้ารู้อยู่แล้วว่าท่านมีความสามารถทุกอย่าง ครั้งนี้ได้เจอแม่นางอินบ้างหรือไม่”

“แน่นอน ครั้งนี้ข้าจะพาเจ้าขึ้นไปบนภูเขาด้วย มีงานบางอย่างให้เจ้าทำ”

เมื่อได้ยินว่าเย่จิ่งหลานมีงานให้ตัวเองทำ หวังซุ่นก็รู้สึกตื่นเต้น รีบวางขนมในมือไว้บนเตียง ลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ท่านมีงานอะไรให้ทำก็บอกมาได้เลย บ่าวรับรองว่าจะทำให้เสร็จ”

เย่จิ่งหลานหยิบรูปของเจ้าตำหนักจินออกมา

“ตามภาพเหมือนคนนี้ เจ้าสามารถสร้างหน้ากากได้หรือไม่”

หวังซุ่นรับภาพวาดมาดู ลูบคางแล้วพูดว่า “ภาพนี้ดูค่อนข้างยาก ปกติข้าจะปั้นหน้ากากตามหน้าคนจริงๆ ถ้าปั้นขึ้นตามภาพแบบนี้ ค่อนข้างยากสักหน่อย”

“มีความยากก็พยายามทำให้ได้ ข้าดูแลเจ้าเป็นอย่างดี เจ้าอย่าทำให้ข้าผิดหวังล่ะ”

เย่จิ่งหลานตบไหล่เขาอย่างแรง มองหวังซุ่นด้วยแววตาแน่วแน่

หัวใจของหวังซุ่นรู้สึกร้อนผ่าว ยืดอกขึ้นทันที

“ท่านไม่ต้องห่วง ข้าสัญญาว่าจะทำภารกิจให้สำเร็จ”

“แบบนี้สิ จะให้เวลาเจ้าสามวัน รีบเก็บของก่อนเร็ว ขึ้นเขากันเดี๋ยวนี้”

หวังซุ่นพยักหน้า รีบเก็บข้าวเขาอย่างรวดเร็ว เก็บทุกสิ่งที่ชอบลงในมิติ

เมื่อวานนี้เขาได้ยินที่เหลาสุราว่า ชาวยุทธ์จำนวนมากเดินทางไปที่อิ๋นเฉิง เพื่อไปเอาหนังสือสวรรค์ไร้อักษร ถูกเจ้าเมืองเฮ่อยวนและฮูหยินโน้มน้าวให้กลับไปด้วยคำพูดไม่กี่คำ แถมยังให้สมุนไพรไว้รักษามากมาย และพาพวกเขาไปเยี่ยมชมหอตำราสะสมในอิ๋นเฉิง

ทุกคนได้รู้ว่าหนังสือสวรรค์ไร้อักษรเป็นเพียงแผนร้ายของตำหนักเทพ คิดว่าสักวันต้องไปที่ตำหนักเทพเพื่อทวงคืนความยุติธรรม ยิ่งกว่านั้น คนจำนวนไม่น้อยได้รู้เรื่องทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ ต่างรอให้การประลองยุทธ์จบลง แล้วจะเข้าไปแบ่งปันทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ด้วย ดูท่า ยุทธภพจะวุ่นวายอีกแล้ว

ด้วยเหตุนี้สามารถเห็นได้ว่าอิ๋นเฉิงและตำหนักเทพต่างเป็นสำนักที่ใจเด็ดทั้งคู่

เย่จั้นไม่ต้องการแปดเปื้อนน้ำโคลนนี้ แต่อินชิงเสวียนและอินหลียังอยู่ในตำหนักเทพ เขาจึงจำต้องไป

ดังที่สุภาษิตโบราณกล่าวไว้ว่า เมื่ออยู่ในยุทธภพ ไม่อาจทำตามในปรารถนาได้

ข่าวการออกจากวังของเย่จิ่งอวี้ก็ต้องแจ้งให้อินชิงเสวียนทราบด้วย

เพียงว่าแต่มีค่ายกลแนวป้องกันเขาอยู่ในตำหนักเทพ ลำพังเขาคนเดียวเกรงว่าจะเข้าไปไม่ได้ ยังต้องพึ่งพาพลังของคนในยุทธภพเหล่านี้

เย่จั้นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วมุ่งหน้าไปยังสถานที่ชุมนุมของชาวยุทธ์ อาคารร่วมธรรม ในเมืองชิงเหอ