สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1140

หลังจากที่ผู้อาวุโสหันพูดจบ ประตูหินหนักๆ ของห้องโถงจื่อชี่ตงไหลก็ถูกปิดทันที

เสียงดังก้องแว่วกระทบโสตประสาท อินชิงเสวียนก็รู้สึกถึงลางร้ายในใจ

นางขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ไม่ได้พูดอะไร

ดวงตาของเย่จิ่งหลานมองกวาดไปที่ประตูหินที่ปิดอยู่ ใบหน้าอันหล่อเหลามืดลงเช่นกัน

อาคันตุกะทุกคนมองไปที่อินชิงเสวียน แววตาลุกโชน

มีคนพูดว่า “คิดไม่ถึงว่าแม่นางอินที่อายุไม่มาก จะมีพลังมหัศจรรย์ขนาดนี้ ไร้มารยาทแล้ว!”

“ใช่ หากได้รับของวิเศษนี้ ตำหนักเทพหอทองคำของเราจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้อย่างแน่นอน ในเวลานั้น ก็สามารถเปิดทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ร่วมกันได้”

“ใช่แล้ว เจ้าเมืองอิ๋นเฉิงเป็นคนธรรมดา ทางสู่วิถีแห่งสวรรค์อยู่ที่อิ๋นเฉิงมาหลายปีแล้ว แต่กลับไม่ประสบความสำเร็จเลย และไม่มีใครเข้าใจมันได้ คนจากตำหนักเทพมีความสามารถเป็นเท่าตัว หากสามารถได้สิทธิ์เป็นเจ้าของทางสู่วิถีแห่งสวรรค์ ต้องทำให้ทางสู่วิถีแห่งสวรรค์นั้นเปิดกว้างรุ่งโรจน์อย่างแน่นอน”

ทุกคนพูดซุบซุบ ท่าทางกระตือรือร้นบ้าคลั่ง

เมื่อเห็นท่าทางของพวกเขา อินชิงเสวียนก็ขมวดคิ้วอีกครั้ง

คนเหล่านี้เป็นเหมือนนักพนันที่บ้าคลั่ง ในสายตาของพวกเขา นางก็เป็นเหมือนเบี้ยมูลค่ามหาศาล ที่ทำให้พวกเขาอิจฉาตาลุกวาว

ถ้าวันนี้ไม่นำน้ำพุวิญญาณออกมา เกรงว่าจะออกจากประตูหินสองนี้ได้ยาก

เย่จิ่งหลานยิ้มเยาะและพูดว่า “ได้ยินมาว่าธิดาเทพหายตัวไปเมื่อวานนี้ ถ้าไม่มีใครเข้ามาในตำหนักเทพได้จริง แล้วธิดาเทพจะไปที่ไหนได้ ได้ยินมาว่าช่วงนี้ไม่ใช่แค่เด็กที่หายไปตัวเท่านั้น แต่ยังมีนักโทษคนสำคัญด้วย ตอนนี้ธิดาเทพก็ยังไม่อยู่ จุ๊ๆ ข้าว่าตำหนักเทพก็คงมีฝีมือไม่เท่าไหร่ ได้ยินชื่อไม่เท่ากับได้มาเห็นด้วยตัวเองจริงๆ!”

หลังจากฟังคำพูดของเย่จิ่งหลาน ใบหน้าของผู้อาวุโสหันก็มืดมน

“นี่เป็นเรื่องของตำหนักเทพ ข้าจะจัดการเอง ไม่รบกวนคุณชายน้อยเย่ให้ต้องลำบาก ตอนนี้การต่อสู้กำลังจะเริ่มต้นขึ้น วันนี้ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องให้แม่นางอินนำน้ำพุวิญญาณออกมาให้ได้ เพื่อช่วยเลื่อนขั้นกำลังภายในของทุกคน”

เย่จิ่งหลานนั่งไขว่ห้างแล้วพูดว่า “ถ้านางไม่อยากให้ ผู้อาวุโสหันจะทำอย่างไร”

ผู้อาวุโสหันผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ เสื้อคลุมสีม่วงที่สวมอยู่กระพือพลิ้วโดยที่ไม่มีลม

“ถ้าไม่ให้ เช่นนั้นข้าก็ต้องใช้กำลังเอามาเองแล้ว”