สนมร้างรักขอทวงบัลลังก์ นิยาย บท 1236

หน้าผาสูงหลายพันจั้ง สายลมหนาวพัดหวีดหวิวดังเข้าหู

ทั้งสองคนเป็นผู้ที่มีวรยุทธ์ระดับสูง หลังจากผ่านไปสิบห้านาทีก็ตกลงไปในหุบเขาลึก

ที่นี่ไม่มีป่าไม้หรือลำธารไหลผ่าน มีภูเขาหินทั้งสองด้าน ซึ่งเพียงชำเลืองมองก็สามารถแลเห็นได้ชัดเจน

“ถ้านางตกลงมาที่ก้นหุบลึกจริงๆ ถึงไม่ตายก็ต้องพิการ แต่ตอนนี้ไม่มีวี่แววของนางเลย หรือว่านางจะสามารถหนีไปได้?”

อินชิงเสวียนมองไปรอบๆ ก็ไม่พบใครเลย นึกก่นด่าอยู่ในใจอย่างอดไม่ได้ว่า ตัวหายนะตายยากจริงๆ

เย่จิ่งอวี้มองไปที่ยอดเขาด้านหลัง

“ไม่หรอก ฉีอวิ๋นจื่อเป็นคนของตำหนักเทพ ต้องคุ้นเคยกับภูมิประเทศที่นี่เป็นอย่างยิ่ง ข้าคิดว่านางอาจซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง เพื่อรอโอกาสที่จะหลบหนี”

ครั้นมองตามสายตาของเย่จิ่งอวี้ ก็เห็นว่ามีหินขรุขระอยู่บนยอดเขา ดูเหมือนว่าจะมีหลุมชะง่อนหินอยู่มากมาย การจะซ่อนคนสักคนนั้นไม่ใช่เรื่องยาก

“งั้น...เราแยกย้ายกันไปหาดีไหม”

เย่จิ่งอวี้ยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ไม่จำเป็นต้องลำบากขนาดนั้น หากต้องการตามหาคน ข้าสามารถทำได้อยู่แล้ว”

เขาเอามือไพล่หลัง แยกขาออกจากกันเล็กน้อย ท่าทางดูสบายๆ มาก ทว่าเรียวตาหงส์ทั้งคู่ปิดลงเบาๆ

ทันใดนั้นอินชิงเสวียนก็รู้สึกถึงพลังงานที่มองไม่เห็น แพร่กระจายไปทั่วทั้งตัวของเย่จิ่งอวี้ พลังงานนี้ไม่ดุดันรุนแรง ในทางกลับกันมันให้ความรู้สึกอ่อนโยนมาก อินชิงเสวียนรู้สึกเหมือนร่างกายถูกสัมผัสเบาๆ เหมือนถูกอะไรพัดผ่าน จากนั้นมันก็พัดผ่านไป

อินชิงเสวียนอดไม่ได้ที่จะจุ๊ปากด้วยความประหลาดใจ ทั้งสองคนแยกจากกันเพียงไม่กี่เดือน แต่เย่จิ่งอวี้กลับมีความก้าวหน้าถึงขนาดนี้ ช่างน่ากลัวจริงๆ

หรือว่าตอนที่อยู่ในอารามซ่างชิงกวนเขาจะรู้แจ้งทางแห่งเต๋าแล้วจริงๆ เป็นไปได้ไหมว่า...สักวันหนึ่ง ทันทีที่เขายกเท้าขึ้น ตัวเขาก็จะลอยขึ้นฟ้า?

ในขณะที่อินชิงเสวียนกำลังคิดฟุ้งซ่าน ก็รู้สึกว่าเอวถูกรวบกระชับ และเย่จิ่งอวี้ก็โอบรอบเอวของนางขึ้นแล้ว

“คงได้แล้วล่ะ”

เขาดีดปลายเท้าขึ้นเบาๆ ตัวคนก็เหาะขึ้นไปแล้ว หลังจากอาศัยขอบหินไต่ขึ้นหลายครั้ง คนก็ขึ้นมาอยู่บนแท่นหินแล้ว

“ได้ยินจากฉุยอวี้ว่าพวกเจ้าเป็นฮ่องเต้แห่งต้าโจวกับฮองเฮาในราชวงศ์ปัจจุบัน หรือพวกเจ้าไม่คิดจะสนใจชีวิตของผู้อื่นด้วยอย่างนั้นหรือ”

ร่างหนึ่งเดินออกมาจากข้างใน ในมือได้หิ้วตัวคนอยู่หนึ่งไว้

อินชิงเสวียนเคยเห็นชายคนนี้มาก่อน ชายคนนี้ที่เหลือกตาอยู่นี้ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากหันเจิงหมิงลูกชายของผู้อาวุโสหัน

เขาอาศัยอยู่ในถ้ำแห่งนี้มาตลอด เนื่องจากการตายของผู้อาวุโสหันทำให้เขาฟื้นคืนสติได้ในช่วงสั้นๆ แต่ต่อมากลับตกใจเพราะการปรากฏตัวของเหมยชิงเกอ จึงกลับไปวิปลาสเช่นเดิม

กลางดึกเช่นนี้ ขณะที่เขากำลังนอนหลับอยู่ในถ้ำ จู่ๆ ก็ถูกฉีอวิ๋นจื่อจับตัวไว้

ฉีอวิ๋นจื่อเห็นว่าหันเจิงหมิงดูบ้าๆ บอๆ นางจึงปิดปากเขา บอกว่านางอยากเล่นเกมกับเขาว่าใครจะกลั้นหายใจได้นานที่สุด ซึ่งหันเจิงหมิงเป็นคนที่ไม่ชอบยอมแพ้ใคร จึงพยักหน้าทันที

เดิมทีฉีอวิ๋นจื่อต้องการพักฟื้นอยู่ที่นี่ พรุ่งนี้ค่อยหาทางลงมือใหม่ แต่คิดไม่ถึงว่าเด็กเหลือขอสองคนนี้จะมาพบนางที่นี่

จึงได้จับหันเจิงหมิงไว้เป็นตัวประกันพอดี